Ο Γάλλος σχεδιαστής Régis-R ή και «πρίγκιπας του πλαστικού» δουλεύει αποκλειστικά με ανακυκλώσιμα πλαστικά και σκουπίδια. Ο ίδιος αποδίδει την εμμονή του με το πλαστικό στο γεγονός ότι γεννήθηκε το 1973, πάνω στην πρώτη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση. Και βλέπει τις δημιουργίες του σαν σχόλιο στην κοινωνία της αλόγιστης υπερκατανάλωσης. Επισκέφτηκε την Αθήνα στα πλαίσιο της έκθεσης Rooms 2009, που διοργάνωσε η αίθουσα Τέχνης Καππάτος. Πήρε χαρτί μολύβι και σχεδίασε το εξώφυλλο του HOME.
Ποιες είναι οι λέξεις-κλειδιά στη δουλειά σου; Δημιουργία, διασκέδαση, χιούμορ, χρώμα, ανακύκλωση, εξυπνάδα, πλαστικό, φως, ευαισθησία για το περιβάλλον, πρόκληση. Κι ακόμα, θα έλεγα ότι βλέπω τη ζωή σαν ανέκδοτο.
Πρώτη δημιουργία; Ένα ξύλινο μαχαίρι. Ήμουν πέντε ετών. Από τότε δεν σταμάτησα να δημιουργώ χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια μου: παιχνίδια, ποδήλατα με εξαρτήματα παλιών ποδηλάτων, φώτα για το δωμάτιό μου, διακοσμητικά από χαρτί, κολάζ.
Πότε ξεκίνησε αυτή η σχέση αγάπης με το πλαστικό; Αγαπώ το πλαστικό από παιδί. Για μένα δεν υπάρχει όμοιό του υλικό. Ήταν κάτι σαν αποκάλυψη όταν, ψάχνοντας στα σκουπίδια, συνειδητοποίησα ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πλαστικό. Μου είναι δύσκολο, σχεδόν αδιανόητο, να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς αυτό. Θα ήταν σαν να επιστρέφαμε ξαφνικά στον 19ο αιώνα. Θα έπρεπε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε και να ζούμε σαν τους Άμις στις ΗΠΑ.
Εμείς βλέπουμε σκουπίδια, εσύ τι βλέπεις; Εγώ βλέπω πλούτο. Όπως συχνά λέω, το μέλλον σου βρίσκεται σε έναν κάδο απορριμμάτων.
Ποιες είναι οι ισχυρότερες επιρροές στη δουλειά σου; « Ο Άντι Γουόρχολ, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, ο Καραβάτζιο, η παιδική μου ηλικία, ο Ροβινσόνας Κρούσος, οι σχεδιαστές του Τρίτου Κόσμου και η μουσική.
Πώς βλέπεις το χαρακτηρισμό “jerrycan recycler” (αυτός που ανακυκλώνει μπιτόνια), που σου έχουν αποδώσει; Δυστυχώς, τα μέσα ενημέρωσης αλλά και ο κόσμος έχουν ανάγκη από απλούς, εκλαϊκευμένους ορισμούς - ερμηνείες των πάντων. Με αυτή την έννοια, ναι, μπορείς να με αποκαλέσεις jerrycan recycler ή πρίγκιπα του πλαστικού. Ωστόσο, πιστεύω ότι υποβαθμίζει το εύρος της δουλειάς μου.
Πες μας τρεις ανθρώπους που θα ’θελες να διακοσμήσουν το σπίτι σου. Θα διάλεγα τον Le Facteur Cheval (τον ταχυδρόμο που έφτιαξε ένα ολόκληρο σπίτι και κήπο με αντικείμενα που έβρισκε κατά τη διάρκεια της εργασίας του), τον Γκαουντί, ένα σχεδιαστικό σετ του Τέρι Γκίλιαμ ή κάποιον ανώνυμο αυτόχθονα χτίστη μιας φαβέλας.
Στην Αθήνα δυσκολεύτηκες να βρεις σκουπίδια; Παρατήρησα ότι υπάρχουν πάρα πολλές χάρτινες κούτες έξω από τα εμπορικά καταστήματα. Στο δρόμο, ψάχνοντας σε κάτι σκουπίδια, έπεσα πάνω σε ένα ζευγάρι υπέροχων γυαλιών ηλίου της δεκαετίας του ’70.
Και σε δέκα χρόνια από σήμερα; Θα είμαι ο ίδιος, ελπίζω με περισσότερη εργασιακή εμπειρία και ικανότητα. Ελπίζω να είμαι κάτι σαν ο πρόδρομος μιας νέας γενιάς δημιουργών.
Κι αν δεν ήσουν designer; Θα ήμουν ή μουσικός ή μηχανικός ή βοσκός ή, ακόμα καλύτερα, παίκτης του πόκερ.
*Τις δημιουργίες του Régis-R θα βρείτε αποκλειστικά στο κατάστημα OIKOS.
WHO IS WHO
Σπούδασε αρχιτεκτονική και εικαστικές τέχνες στο Μπορντό, τη γενέτειρά του. Επόμενος σταθμός σπουδών το Παρίσι και η Ecole Nationale Supérieure des Arts Décoratifs. Τον πρόσεξαν για πρώτη φορά το 2000, στην Έκθεση Επίπλου στη γαλλική πρωτεύουσα. Πήγε εκεί με αντικείμενα παντός τύπου, δίπλα σε ομοιώματα επιτηδευμένων πολυτελών καναπέδων. Σήμερα δημιουργίες του εκτίθενται στο Μπομπούρ, στην Galerie W στο Παρίσι και στο Γαλλικό Κέντρο Πολιτισμού στο Μιλάνο. Το Bobidon, ένα μικρό πλαστικό μπιτόνι που μετέτρεψε σε φωτιστικό, έγινε το σήμα κατατεθέν της δουλειάς του. Όταν μιλάει για το πλαστικό θυμάται συχνά τη δήλωση του συγγραφέα Ρολάν Μπαρτ, ο οποίος είχε πει ότι «η μαγεία του πλαστικού έγκειται στις απεριόριστες μεταμορφώσεις του».
WHO IS WHO
