Το πολύ ελληνικό DNA του ΠτΔ και οι Έλληνες που είμαστε φτιαγμένοι από την Ιστορία μας.
Ένα από αυτά για τα οποία ο Κυριάκος ο Μητσοτάκης αξίζει συγχαρητήρια είναι η άρνησή του να ακολουθήσει το κόμμα του, που τότε είχε για αρχηγό τον μάλλον φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλα Μεϊμαράκη, στην υπερψήφιση του ΠίΠη για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν ξέρω ποιος, από τους πολλούς που μπορώ να σκεφτώ, ήταν ο λόγος της άρνησής του να ψηφίσει τον βασικό (μαζί με τον Κωνσταντίνο τον Εργατικό) υπεύθυνο για το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσε η κρίση. Δεν ξέρω αν ήταν το ότι τον είδε να γίνεται παρατρεχάμενος του Αλέκση, δεν ξέρω αν ήταν η καταστροφική (και μεταφορικά και κυριολεκτικά) κυβερνητική του θητεία, δεν ξέρω αν ήταν κάποια προσωπική αντιπάθεια. Αυτό που ξέρω είναι πως δικαιώνεται σχεδόν κάθε φορά που ο πρόεδρος ΠίΠης ανοίγει το στόμα του και αφήνει από μέσα να φύγουν τα πιο πομπώδη και πιο βαρύγδουπα τίποτα που έχουν ακουστεί από στόμα πολιτικού.
Κι ακόμα περισσότερο δικαιώνεται όταν τα βαρύγδουπα και πομπώδη τίποτα δεν παραπέμπουν σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά σε φανατισμένο Ελληνάρα με πλούσιο λεξιλόγιο.
Επειδή μπορεί να μην καταλαβαίνετε πού ακριβώς αναφέρομαι, να σας πω.
Ο ΠίΠης, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας που κατάφερε να γίνει χάρη στον Αλέκση και τον Βαγγέλα, καλείται σε κάθε είδους εκδηλώσεις και συζητήσεις να συνεισφέρει με την μπουρδολογ... συγγνώμη... με τη σοφία του. Προχτές εκλήθη σε μια εκδήλωση που έγινε με αφορμή την κατάκτηση του Euro του 2004 από την Εθνική του ποδοσφαίρου. Δεν γνωρίζω τι καταλαβαίνει από ποδόσφαιρο ο πρόεδρος (βάζω στοίχημα πως τίποτα) αλλά φαίνεται να καταλαβαίνει πολλά από φυλετική ανωτερότητα. Τουλάχιστον με τον ίδιο τρόπο που τα καταλάβαινε - αν θυμάστε - και η Φανή η Χαλκιά, η οποία το 2004 μας είχε ενημερώσει ότι οι Έλληνες «είμαστε γεννημένοι για να είμαστε πρώτοι».
Η διαπίστωση ότι είναι ελάχιστοι οι Έλληνες που έχουν υπάρξει πρώτοι σε διεθνές επίπεδο και άρα πιθανότατα ελάχιστοι από εμάς είμαστε Έλληνες, δεν πτόησαν την πεπεισμένη για την ανωτερότητα των Ελλήνων πρωταθλήτρια με τον ίδιο τρόπο που δεν πτόησαν τον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος άνοιξε το στομα του για να βγάλει από μέσα τη φράση «οι Έλληνες είμαστε φτιαγμένοι από την Ιστορία μας, από το "Εθνικό μας DNA", ας το πω έτσι, να επιτυγχάνουμε μεγάλους στόχους».
Προφανώς η φράση του προέδρου ΠίΠη είναι πιο περίτεχνα διατυπωμένη από τη φράση της Χαλκιά, αλλά κατά τα άλλα δεν έχει καμία απολύτως διαφορά. Είναι το ίδιο αδιάφορη για την πραγματικότητα (στην οποία οι Έλληνες, όταν δεν αποτυγχάνουν παταγωδώς, επιτυγχάνουν πολύ λιγότερα από άλλους λαούς) και το ίδιο γοητευτική για κάθε ψηφοφόρο του Βελόπουλου ή της Χρυσής της Αυγής που πιστεύει σε κάποιου τύπου «εθνική ανωτερότητα». Είμαι μάλιστα βέβαιος πως αν την ίδια ακριβώς φράση την είχε ξεστομίσει ένας αθλητής, ο Τσιτσιπάς ας πούμε, τα πληκτρολόγια των «προοδευτικών» συμπολιτών θα είχαν πάρει (και όχι άδικα) φωτιά γι’ αυτή την ρατσιστική και εθνικιστική μπαρούφα.
Όμως, οι συμπολίτες αυτοί, έχουν πιο πολλά συντηρητικά κι από ντολμαδάκια κονσέρβας (φαντάζομαι έχουν συντηρητικά τα ντολμαδάκια κονσέρβας, αλλά κι αν δεν έχουν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω) και ο πρόεδρος ΠίΠης έχει μια περίεργη ασυλία που θα ήταν (κάπως) δικαιολογημένη λόγω της θέσης του, αν οι μπούρδες του ήταν οι συνηθισμένες μπούρδες που περιμένεις από έναν άνθρωπο που κατάφερε να φτάσει ψηλά ως παρατρεχάμενος πρωθυπουργών.
Μόνο που καμιά θέση, ακόμα κι αυτή του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν δικαιολογεί την ανοχή σε μπούρδες που είναι το καλύτερο χώμα για τους ρατσιστικούς και εθνικοσοσιαλιστικούς σπόρους που σπέρνουν οι πονηροί για να ταΐσουν τους ηλιθίους.
Καμία θέση δεν δικαιολογεί την ανοχή σ’ αυτόν για τον οποίο πολύ σωστα ο @sheikyerbutti έγραψε στο τουίτερ ότι «κάνει τον Σαρτζετάκη να μοιάζει με Λίνκολν». Σ’ αυτόν που, από τη διόγκωση του δημοσίου με συμβάσεις και προσλήψεις και την καταστροφή της Αθήνας μέχρι την εξυπηρέτηση της ανάγκης του Αλέκση να παραστήσει τον υπερκομματικό, υπήρξε ένας μοιραίος για τη χώρα πολιτικός, και τώρα αποφάσισε τι να γίνει και ο θεωρητικός της εθνικής ανωτερότητας. Σ’ αυτόν που, αν θέλουμε πραγματικά να αφήσουμε πίσω μας το σάπιο παρελθόν μας, θα πρέπει η πρώτη θητεία του να είναι και η τελευταία του. Και μπράβο του.
14°
