Διαβάζουμε ότι ο υπουργός Παιδείας ζήτησε την Παρασκευή 29/11/2013, τρεις μήνες μετά το κλείσιμο του ΕΚΠΑ, από τον πρύτανη κ. Θ. Πελεγρίνη «να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου της 25ης Νοεμβρίου για επαναλειτουργία του ΕΚΠΑ και να προβεί πάραυτα σε δημόσια δήλωση και στις ενέργειες εκείνες που θα διασφαλίζουν το άμεσο άνοιγμα του Πανεπιστημίου και το δικαίωμα των εργαζομένων στην εργασία που παρεμποδίστηκε».
Η ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου της 25ης Νοεμβρίου δεν είναι η πρώτη στην οποία εκφράζεται η «σταθερή θέση της να επαναλειτουργήσει πλήρως το Πανεπιστήμιο Αθηνών». Τουλάχιστον άλλες εφτά φορές είπε η Σύγκλητος το ίδιο πράγμα, με συμφωνία ασφαλώς του πρύτανη, ο οποίος με κάθε ευκαιρία δήλωνε επίσης δημόσια (όπως του ζητεί τώρα ο υπουργός) ότι θέλει το Πανεπιστήμιο ανοιχτό. Δεν έχει υπ’ όψη του ο κ. υπουργός τις αποφάσεις αυτές και τις δηλώσεις του κ. Πελεγρίνη; Δεν γνωρίζει ότι παρά τις αποφάσεις αυτές (μία απόφαση μάλιστα όριζε ρητά και έναρξη μαθημάτων) το πανεπιστήμιο παραμένει επί τρεις μήνες ερμητικά κλειστό; Δεν γνωρίζει ο υπουργός ότι οι αποφάσεις αυτές και οι δηλώσεις ήταν εκ των πραγμάτων προσχηματικές όταν επί τόσους μήνες δεν γίνεται τίποτε; Να δηλώσει τι επιπλέον ο πρύτανης; Ζητεί ο υπουργός κι άλλα λόγια και δεν βλέπει τις πράξεις; Το Συμβούλιο του Ιδρύματος με ανακοίνωσή του εδώ και ένα μήνα κάλεσε τον υπουργό, αφού δεν έχει το ίδιο την αρμοδιότητα, να ελέγξει κατά πόσον ο πρύτανης του ΕΚΠΑ ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του και την πολιτεία να διασφαλίσει το κύρος του θεσμού και το μέλλον των φοιτητών και της ακαδημαϊκής κοινότητας. Τι έκανε για το ζήτημα αυτό ο υπουργός που έχει την ευθύνη της εποπτείας και συγχρόνως τις εκτελεστικές αρμοδιότητες που αφαίρεσαν από το Συμβούλιο; Τι έκανε η κυβέρνηση και η ανεξάρτητη δικαιοσύνη που διέταξε τόσες κατεπείγουσες εισαγγελικές έρευνες;
Σύμφωνα με τον νόμο, την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος την έχει ο πρύτανης. Άρθρο 2 παρ.18α: «[Ο πρύτανης] προΐσταται του ιδρύματος και το διευθύνει, έχει την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών του, επιβλέπει την τήρηση των νόμων, του Οργανισμού και του Εσωτερικού Κανονισμού και μεριμνά για τη συνεργασία των οργάνων του ιδρύματος, των διδασκόντων και των φοιτητών». Ο πρύτανης ωστόσο του ΕΚΠΑ από κοινού με τη Σύγκλητο παρέδωσαν, μεταφορικά και κατά κυριολεξία, τα κλειδιά του Ιδρύματος στο συνδικαλιστικό φορέα των διοικητικών υπαλλήλων. Τα αμφιθέατρα δεν ανοίγουν, λέει ο πρύτανης, γιατί έχουν τα κλειδιά οι διοικητικοί υπάλληλοι, ενώ όλες οι αποφάσεις της Συγκλήτου και οι ενέργειες του πρύτανη τελούν υπό την αίρεση των διοικητικών υπαλλήλων. Αποφασίζει η Σύγκλητος, αλλά πρέπει να περιμένει να δώσει την έγκρισή της η συνέλευση των διοικητικών. Ποιος διοικεί αυτό το ίδρυμα;
Το Πανεπιστήμιο κλυδωνίζεται ακυβέρνητο επί τρεις μήνες σε μια θάλασσα παρασκηνιακών μεθοδεύσεων και συναλλαγών από ανεύθυνους και «υπεύθυνους» με πλήρη περιφρόνηση του θεσμού και της ακαδημαϊκής λειτουργίας. Όσοι παρασιτούν στο σώμα του πανεπιστημίου και υπάρχουν επειδή υπάρχει το πανεπιστήμιο, το υπέταξαν στα δικά τους ιδιοτελή και πολιτικά συμφέροντα. Οι άξιοι διοικητικοί υπάλληλοι που θέλησαν να κάνουν έναν έντιμο αγώνα για να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας τους, αλλά και οι φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό, αντί να προστατευθούν με μία διαφανή διαπραγμάτευση, χρησιμοποιήθηκαν σε μυστικές συμφωνίες για να κάνουν παιχνίδι οι δυνάμεις που ανέκαθεν υπέτασσαν το δημόσιο συμφέρον στο προσωπικό, στο πελατειακό και στο πολιτικό. Αυτές οι δυνάμεις που πρωταγωνιστούσαν σε μαξιμαλιστικές θέσεις όλο αυτό το διάστημα σήμερα συκοφαντούν τον ίδιο τον αγώνα που υποτίθεται έδιναν διακινώντας ειδήσεις περί αντιδημοκρατικών διαδικασιών στις ψηφοφορίες τους, δήθεν κλοπής της κάλπης κ.λπ.
Ο πρύτανης πέταξε αμέριμνος στο Παρίσι για να παίξει (στο Ελληνικό Σπίτι) στο έργο του για τον «Ιουλιανό τον Παραβάτη», η Σύγκλητος σιωπά από τις 25 Νοεμβρίου και για το Πανεπιστήμιο Αθηνών αποφαίνεται ο (έκπτωτος;) γραμματέας του διοικητικού προσωπικού ο οποίος, υπεράνω αποφάσεων του ίδιου του κλάδου του, εντελώς αυθαίρετα και παραπλανητικά, δηλώνει ότι το πανεπιστήμιο άνοιξε κατά 40-50%! Πού είναι η ηγεσία του Πανεπιστημίου; Τι κάνει ο υπεύθυνος υπουργός; Σε ποια χώρα του πρώτου, δεύτερου, τρίτου ή εκατοστού κόσμου θα ήταν τα πανεπιστήμια επί μήνες κλειστά και θα συνέβαιναν όλα αυτά χωρίς καμία επίπτωση;
Η κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι η μικρογραφία όσων συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Ένας δημόσιος θεσμός, έρμαιο και όμηρος συντεχνιακών συμφερόντων και ιδεολογικών αγκυλώσεων, υπεξαιρείται από επαγγελματίες συνδικαλιστές και δυνάμεις που τον νέμονται. Δεν υπάρχει καμία διάθεση για μεταρρύθμιση και κάθε απόπειρα αλλαγής αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Τα φορτώνουμε όλα στην κακιά τρόικα που μας επιβουλεύεται και θέλει να μας καταστρέψει και πορευόμαστε με τον τρόπο που εμείς ξέρουμε. Κάνουμε πως παίρνουμε μέτρα και συνεχίζουμε αμέριμνοι προς την καταστροφή.
13°
