Λίγα πράγματα είναι τόσο αστεία και τόσο υποκριτικά όσο μια γυναίκα με βαθύ ντεκολτέ που ενοχλείται επειδή ασχολούνται με το στήθος της. Είναι τόσο αστείο και τόσο υποκριτικό όσο το να ενοχληθεί ένας κάγκουρας επειδή κάποιος θα κουνηθεί στο ρυθμό της μουσικής που βγαίνει από το τσίτα τα γκάζια ηχοσύστημα του αυτοκινήτου του. Ή ένας μποντιμπιλντεράς με αμάνικο που θυμώνει επειδή κάποιος κοιτάζει με θαυμασμό τα μπράτσα του. Είναι τόσο αστείο όσο το να αποκαλεί η συνεργάτιδα του Μπόλαρη, Θωμαρίτα Καλδάρα, ανθρωποφαγία την ενασχόληση με τα μπούτια και τις σέξι πόζες της.
Η κυρία Θωμαρίτα είναι μια από τους χιλιάδες συμπολίτες που έχουν την απαίτηση να εκθέτουν τη ματαιδοξία τους και να ικανοποιούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την ανάγκη τους για επίδειξη, αλλά κανείς να μην μπορεί να κρίνει ούτε τη ματαιδοξία ούτε την ανάγκη τους για επίδειξη. Είναι ένας από αυτούς τους συμπολίτες που τους αρέσει να ανεβάζουν φωτογραφίες με σέξι πόζες και να μας δείχνουν τα μπούτια τους, αλλά απαιτούν να μη γίνεται κουβέντα ούτε για τα μπούτια ούτε για τις πόζες.
Προφανώς η απαίτηση των συμπολιτών αυτών είναι όσο παράλογη θα ήταν η απαίτηση ενός ηθοποιού να μην κοιτούν τη σκηνή οι θεατές την ώρα της παράστασης ή να μη συζητήσουν καθόλου για ό,τι είδαν όταν η παράσταση τελειώσει. Και απαιτεί ένα πολύ ειδικό θράσος το οποίο, κάθε φορά που το συναντώ, με κάνει να νιώθω εξαιρετικά αμήχανα, καθώς δεν μπορώ να καταλάβω αν οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν επίδειξη μπουτιών, αλλά ενοχλούνται όταν μιλάμε για τα μπούτια τους, είναι τόσο άδιστακτοι ή πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τι ζητάνε.
Επειδή οι περισσότεροι από αυτούς δεν μοιάζουν ανόητοι, νομίζω πως είναι απλώς αδίστακτοι. Όσο αδίστακτος είναι ο πρώην πασόκος, νυν συριζαίος και αεί όπου συμφέρει, Μπόλαρης, ο οποίος κατήγγειλε (ναι, ΚΑΙ αυτός) τον «σεξισμό» όσων τολμούν να ασχοληθούν με το μοναδικό φανερό (και επιδεικνυόμενο) προσόν των συνεργάτιδών του, δηλαδή την εμφάνισή τους. Με δεδομένο ότι, εκτός της Θωμαρίτας, ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τα θέματα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ διπλωματίας, έχει ως συνεργάτη και μια πρώην Σταρ Ελλάς, κάποιος μπορεί να πει ότι σεξισμός είναι να θέλεις να επιλέγεις όμορφες συνεργάτιδες, αλλά κι αυτός θα ήταν υπερβολικός, καθώς το να επιλέγεις τις συνεργάτιδές σου με κριτήριο την εμφάνισή τους δείχνει κυρίως λιγούρα.
Για να μην παρεξηγηθώ από τους πονηρούς, ξέρω ότι δεν είναι ούτε παράνομο ούτε ηθικά κολάσιμο το να βγάζεις σέξι φωτογραφίες και να τις ανεβάζεις στο face το book ή στο insta το gram. Προσωπικά μου είναι απωθητικό, όπως κάθε εκδήλωση ακραίας ματαιοδοξίας, και σίγουρα λέει πολλά για την ψυχοπνευματική κατάσταση αυτού που το κάνει, αλλά παράνομο δεν είναι. Όπως δεν είναι παράνομος και ο πολύ ευχάριστος αυνανισμός. Αλλά νομίζω κανείς δεν θα δήλωνε θιγμένος ούτε θα προσπαθούσε να πουλήσει κοινωνική ευαισθησία αν κράζαμε έναν συνεργάτη υπουργού επειδή έγραφε στο προφίλ του πόσο πολύ του αρέσει να τον παίζει.
Η επιδειξιομανία και η ματαιοδοξία δεν απαγορεύονται, αλλά (ακόμα τουλάχιστον) θεωρούνται ελαττώματα και ως ελαττώματα κρίνονται και χλευάζονται. Αν κάποια στιγμή η ηλιθιοκρατία τις μετατρέψει σε προτερήματα, μπορεί, αντί να κοροϊδεύουμε, να χειροκροτούμε τους ματαιόδοξους και να θαυμάζουμε τους επιδειξιομανείς, αλλά και τότε θα ασχολούμαστε με κάτι που οι ίδιοι κρίνουν ως άξιο ασχολίας: την εμφάνισή τους.
Με λίγα λόγια, όποιος δεν θέλει να μιλάμε για τα μπούτια, τον κώλο και το στήθος του μπορεί να μη διαφημίζει τα μπούτια, τον κώλο και το στήθος του. Αν κάποιος δεν θέλει να ασχολούμαστε με τις σέξι πόζες του, ας μην τις βάζει σε δημόσια θέα κι αν κάποιος θέλει να ασχολούμαστε με τις πνευματικές ικανότητές του και να μη δίνουμε σημασία στους κοιλιακούς του, ας κάνει επίδειξη πνευματικών ικανοτήτων και όχι κοιλιακών. Κι ας μας παρατήσουν ήσυχους όλοι οι ευαίσθητοι φιγουρατζήδες που ενοχλούνται κάθε φορά που η φιγούρα τους δεν πιάνει, σκάνε με τη μούρη στο πάτωμα κι εμείς γελάμε. Και μπράβο τους.
