Πριν από την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών οι πιθανότητες για τις κάλπες ήταν 70-30 υπέρ του Μαΐου, τώρα μπορεί κανείς να μιλήσει για 50-50. Είναι εξίσου πιθανό, δηλαδή, να πραγματοποιηθούν οι εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές-αυτοδιοικητικές εκλογές και να εξαντληθεί η τετραετία φθάνοντας μέχρι τον Οκτώβριο. Σε πρώτο επίπεδο ισχύει ότι αποφάσεις θα παρθούν τον Μάρτιο, ανάλογα με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Ισχύει όμως επίσης ότι στο μεταξύ ενισχύονται τα επιχειρήματα εκείνων που εισηγούνται εκλογές το αργότερο δυνατόν. Ειδικότερα:
-Μετά τις Πρέσπες δεν υπάρχει άλλη δύσκολη ψηφοφορία για την κυβέρνηση αλλά αντίθετα θα έρθουν στη Βουλή θετικά μέτρα, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, που θα συγκεντρώσουν ευρύτατη πλειοψηφία. Επομένως δεν υπάρχει ανησυχία για απώλεια της δεδηλωμένης και αντικειμενικός λόγος επίσπευσης των εκλογών.
-Οι παροχές που έγιναν στο τέλος του προηγούμενου έτους δεν απέδωσαν όσο περίμεναν στο Μέγαρο Μαξίμου. Το προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δεν επηρεάζεται και αυτό σημαίνει ότι το plan A, κλείσιμο της ψαλίδας χάρη σε παροχές, αποδεικνύεται αναποτελεσματικό. Με άλλα λόγια δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανατραπεί η αρνητική για τον ΣΥΡΙΖΑ δυναμική ώστε να έχει νόημα η προσφυγή στις κάλπες τον Μάιο για να αξιοποιηθεί ένα θετικό momentum.
-Τον Ιούνιο θα οριστεί ο Επίτροπος και ο Διοικητής της Τράπεζα της Ελλάδος. Γιατί να χάσει ο Αλέξης Τσίπρας την ευκαιρία να αποφασίσει ο ίδιος γι’ αυτές τις θέσεις που θα έχουν μεγάλη σημασία για τον ίδιο όταν, όπως όλα δείχνουν, θα βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
-Οι ευρωεκλογές υποχρεώνουν τους εταίρους να δείξουν επιείκεια και να μην τραβήξουν το σχοινί ακόμη και στην περίπτωση μεγάλης ελληνικής ασυνέπειας στην τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Το τελευταίο που χρειάζονται στις Βρυξέλλες είναι μια αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης σε μια συγκυρία έξαρσης της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού.
-Όσο περνά ο καιρός και δεν έρχεται πολιτική αλλαγή τόσο δυσκολεύει η εσωκομματική διαχείριση για τον Κυρ. Μητσοτάκη. Κόμμα Βελόπουλου στις εθνικές, κόμμα Αντώναρου στις ευρωεκλογές, επανεκκίνηση Καμμένου, διεργασίες για ενοποίηση δυνάμεων δεξιά της ΝΔ. Ακόμη περισσότερο δυσκολεύει η κατάσταση για το Κίνημα Αλλαγής που κινείται στον φαύλο κύκλο των απωλειών και της εσωστρέφειας. Οι παραιτήσεις φέρνουν γκρίνια και οι γκρίνια φέρνει αποχωρήσεις. Κι ακόμη δεν έχει ριφθεί ο κύβος για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων με τις φιλοδοξίες Παπανδρέου-Βενιζέλου-Ανδρουλάκη να μπερδεύουν το σταυρόλεξο που καλείται να λύσει η Φ. Γεννηματά.
-Ένα υπέροχο τουριστικό καλοκαίρι και αμέσως μετά η ανακοίνωση υποψηφιοτήτων για το Νόμπελ Ειρήνης, με τα ονόματα Τσίπρας-Ζάεφ μέσα στη λίστα, είναι το ιδανικό σενάριο για το επιτελείο του πρωθυπουργού.
-Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και στην πολιτική ζωή, οπότε λογικό είναι οι ηττημένοι των δημοσκοπήσεων να περιμένουν κάποιο θαύμα (από τη σφαίρα της Novartis πχ) μέχρι την τελευταία στιγμή. Η εξουσία, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι γλυκιά.
-Ο Αλ. Τσίπρας ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του και σημαίνει κάτι γι’ αυτόν να γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός στα χρόνια της κρίσης που ολοκλήρωσε την τετραετία. Μαζί με τις Πρέσπες φτιάχνει μια ιστορία για να λέει και να πορεύεται.
Συμπερασματικά: Ακόμη είναι νωρίς για οριστικές αποφάσεις αλλά το σενάριο των πολλαπλών εκλογών τον Μάιο θαμπώνει όσο περνά ο καιρός και μένουν σταθεροί οι συσχετισμοί όπως αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.
Στο επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βουλιάξει στις ευρωεκλογές και αυτό θα επηρεάσει αρνητικά ο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών τέσσερις μήνες μετά ο αντίλογος είναι ότι στις ευρωεκλογές μπορεί να μην έχει καλή επίδοση ούτε η ΝΔ οπότε θα θολώσει η εικόνα σε ένα σκηνικό γενικής κατάρρευσης του δικομματισμού, ανάλογης με αυτή που θα έχει συντελεστεί σε ολόκληρη την ΕΕ. Στο άλλο επιχείρημα των υποστηρικτών του σεναρίου για εκλογές τον Μάιο, ότι η κυβέρνηση στο εξής θα βρίσκεται στην ομηρεία ενός απρόβλεπτου και απασφαλισμένου Π. Καμμένου, δεν υπάρχει στέρεη απάντηση. Το ίδιο ισχύει και για τα σχόλια σχετικά με τις αντοχές του δημόσιου ταμείου.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
