Ηλιόπουλος: Η Αθήνα πρέπει να είναι περήφανη για τις μεταναστευτικές της κοινότητες

«Βασικός μας αντίπαλος είναι οι πληγές που η κρίση έχει αφήσει σε αυτή την πόλη. Είναι οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η εγκατάλειψη που υπάρχει στις γειτονιές»: το μήνυμα αυτό στέλνει ο Νάσος Ηλιόπουλος, στην πρώτη του συνέντευξη, με την ιδιότητα του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων.

«Είμαστε κομμάτι αυτής της πόλης και της χρωστάμε πολλά» λέει κυριολεκτικά μάλλον, δεδομένου ότι δεν έχει λείψει… λεπτό από την Αθήνα και προσθέτει: «Όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα είχε μάθει σε δημοτικές αρχές που ήταν πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος και στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονιές. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξουμε».

Μέσω της συνέντευξής του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ζητά τη συμμετοχή του κόσμου και θέτει ως βασικό του στόχο, τη δημιουργία μιας δημοτικής αρχής που «θα ασχοληθεί με όλα αυτά που μπορεί να φαίνονται 'μικρά' αλλά αποτελούν όρο αξιοπρέπειας για την ζωή των πολιτών».

Η συνέντευξη του Ν. Ηλιόπουλου στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει και δύο «Δεν»: «Δεν είμαστε περαστικοί από αυτή την πόλη», «Δεν αντιμετωπίζω την Αθήνα ως αφετηρία για άλλους πολιτικούς σχεδιασμούς». Το αντίθετο: «Το να αφήνεις την κεντρική πολιτική σκηνή για να υπηρετήσεις την πόλη στην οποία έχει μεγαλώσει και ζεις, νομίζω ότι δείχνει μια αντίστροφη πορεία από αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα».

Κληθείς από το Πρακτορείο να σχολιάσει συνθήματα της καμπάνιας του Κώστα Μπακογιάννη, ο συνομιλητής μας μιλά για «ένα μεγάλο πρόβλημα του σύγχρονου πολιτικού λόγου (που) είναι ότι πολλές φορές εμφανίζεται τόσο στρογγυλός που μπορεί να χωράει τους πάντες ακριβώς επειδή δεν λέει τίποτα». Στον αντίποδα, ζητά από τους ανθυποψηφίους του να πάρουν θέση σε μια σειρά από ερωτήματα που επηρεάζουν την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην κριτική του προς τον κ. Μπακογιάννη, σημειώνει επιπλέον ότι «πολέμησε την απλή αναλογική», ενώ τον κατηγορεί και για «απότομη στροφή», συγκεκριμένα «από ένα ήπιο φιλελεύθερο προφίλ στην κεντρική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, 'νόμος και τάξη'».

Για το τελευταίο ειδικότερα, ο υποψήφιος της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή πόλη» υποστηρίζει ότι κάτι δείχνει το «να ιεραρχήσεις ως πρώτο ζήτημα την αστυνόμευση». Ειδικά μάλιστα «όταν επιλέγεις να το κάνεις μέσα από την γειτονιά εκείνη, που αποτέλεσε το δοκιμαστικό σωλήνα για την εξάπλωση της επιρροής των νεοναζί».

Όσον αφορά τον Γιώργο Καμίνη, εκφράζει την άποψη ότι «λειτούργησε περισσότερο με το βλέμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και πολύ λιγότερο στα προβλήματα των ανθρώπων της πόλης».

Κάνει, τέλος, αναλυτικό, θετικό απολογισμό από το διάστημα που ήταν στο Υπουργείο Εργασίας.

Η συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

Ένας Αθηναίος για το Δήμο Αθηναίων λοιπόν, κύριε Ηλιόπουλε; Με ποιες σκέψεις;

Όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα είχε μάθει σε δημοτικές αρχές που ήταν πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος και στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονιές. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξουμε. Αποτελεί πλεονέκτημα να προσπαθήσεις να το κάνεις αυτό μέσα από μία δημοτική κίνηση, την «Ανοιχτή πόλη», που λειτουργεί από το 2005 και δεν θυμήθηκε την Αθήνα χθες. Την ίδια στιγμή είναι μεγάλη η χαρά και η ευθύνη να υπηρετήσεις την πόλη που έχεις μεγαλώσει και έχεις ζήσει τόσο τα αδιέξοδα όσο και τις δυνατότητες της. Είμαστε κομμάτι αυτής της πόλης και της χρωστάμε πολλά. 

Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και ποιες αν εκλεγείτε δήμαρχος;

Το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή του κόσμου. Καμία δημοτική αρχή δεν μπορεί να αλλάξει την εικόνα της Αθήνας χωρίς συμμετοχή. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει από σήμερα. Η πρώτη νίκη μας θα είναι αν κόσμος που τις προηγούμενες φορές δεν είχε ασχοληθεί με τις δημοτικές εκλογές εμπλακεί στην συζήτηση για το μέλλον της πόλης και επιλέξει να είναι κομμάτι της επόμενης μέρας. Στόχος μας είναι μια δημοτική αρχή που θα ασχοληθεί με όλα αυτά που μπορεί να φαίνονται «μικρά» αλλά αποτελούν όρο αξιοπρέπειας για την ζωή των πολιτών. Την αναβάθμιση των ελεύθερων χώρων, το πράσινο, την καθαριότητα. Μια δημοτική αρχή που θα δώσει βάρος στην κοινωνική πολιτική. Μια δημοτική αρχή που θα υπερασπιστεί το δικαίωμα στην κατοικία κόντρα στην βιομηχανία του real estate και του airbnb. Την ίδια στιγμή χρειαζόμαστε μια δημοτική αρχή που αποτελέσει ασπίδα δημοκρατίας απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς. Η Αθήνα πρέπει να είναι περήφανη για τις μεταναστευτικές της κοινότητες. Αυτός ο πλούτος είναι κομμάτι της μητροπολιτικής ταυτότητας της πόλης και αυτό τον πλούτο θα τον υπερασπιστούμε. 

Οι αντίπαλοί σας έχουν ξεκινήσει ήδη περιοδείες, συνεντεύξεις κ.ο.κ. 'Αργησαν η δημοτική παράταξη και ο ΣΥΡΙΖΑ να καταλήξουν στον υποψήφιο δήμαρχο;

Όπως ανέφερα, η δημοτική μας κίνηση αυτή την στιγμή είναι το μακροβιότερο δημοτικό σχήμα στην Αθήνα. Δεν ξεχάσαμε ποτέ τις γειτονιές και τα προβλήματα τους. Δεν είμαστε περαστικοί από αυτή την πόλη. Μπροστά μας έχουμε αρκετό χρόνο για να συζητήσουμε με τους πολίτες και να αντιπαρατεθούμε προγραμματικά με τους άλλους συνδυασμούς. 

Θεωρείτε μειονέκτημα ότι είσθε κομματικός υποψήφιος; Ότι είσθε ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος, μέλος της κυβέρνησης; Με άλλα λόγια, δεν ανησυχείτε μήπως χρεωθείτε καθυστερήσεις-αστοχίες της κυβερνητικής μηχανής;

Το να αφήνεις την κεντρική πολιτική σκηνή για να υπηρετήσεις την πόλη στην οποία έχει μεγαλώσει και ζεις, νομίζω ότι δείχνει μια αντίστροφη πορεία από αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Δεν αντιμετωπίζω την Αθήνα ως αφετηρία για άλλους πολιτικούς σχεδιασμούς. Όσο για τα κυβερνητικά πεπραγμένα ήταν πολύ μεγάλη τιμή να δουλέψω με την ομάδα του Υπουργείου Εργασίας. Ο απολογισμός μας δείχνει τη μείωση της ανεργίας κατά 7%, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του υποκατατώτατου που θα γίνει μέσα στον Γενάρη. Τέλος, τη συστηματική δουλειά για την καταπολέμηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας μέσα από την επιθεώρηση εργασίας αλλά και μια σειρά από στοχευμένα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας που απευθύνονται σε νέους επιστήμονες.

Ποιον θεωρείτε βασικό σας αντίπαλο, τον κ. Μπακογιάννη, τον κ. Γερουλάνο, τον κ. Σοφιανό ή τον υποψήφιο της Χρυσής Αυγής;

Βασικός μας αντίπαλος είναι οι πληγές που η κρίση έχει αφήσει σε αυτή την πόλη. Είναι οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η εγκατάλειψη που υπάρχει στις γειτονιές. Είναι όμως και η αποχή και η αίσθηση παραίτησης. Η μοιρολατρία ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πόλη, ότι δεν έχει νόημα η συμμετοχή. 

Να σας διαβάσω τρεις φράσεις; «Τα πράγματα αλλάζουν μόνο από κάτω προς τα πάνω». «Μαζί καταφέρνουμε περισσότερα από ό,τι ο καθένας μόνος του». «Ο πολιτικός είναι για να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το αντίστροφο». Με ποια από τις τρεις φράσεις διαφωνείτε; Και οι τρεις είναι συνθήματα του κ. Μπακογιάννη...

Ένα μεγάλο πρόβλημα του σύγχρονου πολιτικού λόγου είναι ότι πολλές φορές εμφανίζεται τόσο στρογγυλός που μπορεί να χωράει τους πάντες ακριβώς επειδή δεν λέει τίποτα. Την ίδια στιγμή δεν κρινόμαστε μόνο για αυτά που λέμε αλλά και για εκείνα που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Σήμερα έχουν τεθεί μια σειρά από ερωτήματα που επηρεάζουν την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στα οποία όλοι οφείλουν να τοποθετηθούν. Είμαστε με την στήριξη των εργαζόμενων ή με τους εργολάβους; Υπερασπιζόμαστε την κατάκτηση της μίας πρόσληψης για κάθε μία αποχώρηση ή πιστεύουμε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην πιο σκληρή μνημονιακή πειθαρχία του πέντε προς ένα που ζητάει η Νέα Δημοκρατία; Συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την πρόταση για κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των Δήμων και την παράλληλη μεταβίβαση του ΕΝΦΙΑ σε αυτούς; 

Ευκαιρίας δοθείσης, ο κ. Μπακογιάννης εμφανίζεται ως άνθρωπος των συναινέσεων. Ακούμε ωστόσο φωνές από το κόμμα σας ότι έχει ακροδεξιά ατζέντα. Συμμερίζεστε την κριτική αυτή;

Η λειτουργία ενός Δήμου καθορίζεται πρωτίστως από το θεσμικό πλαίσιο και όχι από καλές προθέσεις. Η ψήφιση της απλής αναλογικής αποτελεί μια σημαντική δημοκρατική τομή. Καταργείται το δημαρχοκεντρικό μοντέλο που ίσχυε μέχρι σήμερα και ανοίγει ένα νέο πεδίο δυνατοτήτων για συναινέσεις και προγραμματικές συγκλίσεις. Ο κ. Μπακογιάννης πολέμησε την απλή αναλογική εκφράζοντας έτσι την λογική της στασιμότητας στο παλιό αντιδημοκρατικό μοντέλο. Σχετικά με τις πολιτικές προτεραιότητες που έχει εμφανίσει μέχρι σήμερα ο κ. Μπακογιάννης, αυτό που βλέπουμε είναι μια απότομη στροφή. Μια στροφή από ένα ήπιο φιλελεύθερο προφίλ στην κεντρική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, «νόμος και τάξη». Όλοι κρινόμαστε για τις προτεραιότητες που θέτουμε. Όταν σε μία πόλη με ανοιχτές τις πληγές της κρίσης και τεράστια ελλείμματα στην κοινωνική πολιτική επιλέγεις να ιεραρχήσεις ως πρώτο ζήτημα την αστυνόμευση, γιατί η ασφάλεια είναι πολύ ευρύτερη έννοια, αυτό κάτι δείχνει. Ειδικά μάλιστα όταν επιλέγεις να το κάνεις μέσα από την γειτονιά εκείνη που αποτέλεσε το δοκιμαστικό σωλήνα για την εξάπλωση της επιρροής των νεοναζί. Εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: στο ζήτημα της ασφάλειας οι νεοναζί και η ακροδεξιά είναι κομμάτι του προβλήματος. Έχουν δολοφονήσει ανθρώπους και σπέρνουν καθημερινά το μίσος στις γειτονιές. Ταυτόχρονα δεν γίνεται να βλέπεις την «ανομία» στο κέντρο της Αθήνας και να μην βλέπεις την τεράστια επιχείρηση του real estate και του airbnb που αμφισβητεί το δικαίωμα στην κατοικία. Εμείς δεν θα γίνουμε μεσίτες του φόβου ούτε θα ορίσουμε προτεραιότητες με βάση τα αστυνομικά δελτία. 

Θεωρείτε πως ο Γ. Καμίνης ήταν πετυχημένος δήμαρχος;

Θεωρώ πως και ο κ. Καμίνης λειτούργησε περισσότερο με το βλέμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και πολύ λιγότερο στα προβλήματα των ανθρώπων της πόλης. Η Αθήνα δεν είναι μια πόλη που μπορεί να είναι ικανοποιημένη με την κατάσταση των υπηρεσιών που προσφέρει. Το ζήτημα του πρασίνου, των ελεύθερων χώρων και των υποδομών του δήμου ή η κοινωνική πολιτική που ασκήθηκε δεν φέρουν δυστυχώς θετικό πρόσημο. Ο Δήμος διαχειρίζεται κάθε χρόνο ένα πολύ σημαντικό προϋπολογισμό που προσεγγίζει το ένα δισ. Μετά από δύο θητείες θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά περισσότερα. Η εικόνα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το 2018 και η πρόβλεψη για το 2019 αναδεικνύει σοβαρά προβλήματα στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής αλλά και μεγάλη υστέρηση σε ζητήματα υποδομών. Υπήρξαν επιμέρους πεδία όπως το ζήτημα της ένταξης μεταναστών που νομίζω ότι έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα, αλλά δυστυχώς τέτοια παραδείγματα αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Κλείνοντας, τι απολογισμό κάνετε από το Υπουργείο Εργασίας και πώς αυτός σας «συνοδεύει» στο νέο «μετερίζι»;

Από την πρώτη στιγμή συλλογικά ως κυβέρνηση είπαμε ότι δίκαιη ανάπτυξη σημαίνει προστασία της εργασίας. Ακριβώς για αυτό δώσαμε την μάχη της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κάτι που έχει ήδη συμβεί με την επέκταση των πρώτων δέκα κλαδικών συμβάσεων. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μαζί με την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του υποκατώτατου διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο για τους εργαζόμενους. Αποδεικνύετε στην πράξη ότι η έξοδος από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν αποτελεί μια τυπική διαδικασία. Αποδείξαμε ότι ακόμα και μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον μπορείς να δίνεις μάχες για τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ενίσχυση της επιθεώρησης εργασίας και η καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας αποτελεί ένα σημαντικό παράδειγμα προστασίας των εργαζομένων.