Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβούν τα γεγονότα που σημάδεψαν τις τελευταίες εβδομάδες του πολιτικού σκηνικού. Η χαρακτηριστική καθυστέρηση της πολιτείας να ασχοληθεί με το μεταναστευτικό ζήτημα και να κωδικοποιήσει τον τρόπο αντιμετώπισής του από τις κρατικές υπηρεσίες συνετέλεσε στην αναγωγή του ζητήματος σε πεδίο αντιπαράθεσης.
Η βία ενέσκηψε στον πυρήνα της διαχείρισης του ζητήματος. Είτε υπό τη μορφή της «φυσικής» αντιπαράθεσης των νεοναζιστών με το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής ή κοινοβουλευτικής Αριστεράς ( Άγιος Παντελεήμων, επί παραδείγματι) είτε υπό τη μορφή κατάθεσης ένοπλου στίγματος, όπως οι βόμβες στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και στη Διεύθυνση Αλλοδαπών, είτε τέλος ως κορωνίδα το επεισόδιο με τα ναζιστικά συνθήματα του αγήματος των ανδρών του Λιμενικού κατά την επίσημη παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
Κάθε στοιχείο αυτού του παζλ αποτελεί συνιστώσα του συνολικού παζλ. Η διαχείριση του ζητήματος έχει πλέον ξεφύγει από τον αρμόδιο διαχειριστή του, που θα ήταν σε μία ευνομούμενη πολιτεία το ίδιο το κράτος και οι θεσμοί του. Το μεταναστευτικό ζήτημα διολίσθησε και αποτελεί πλέον πεδίο πολέμου μεταξύ της Άκρας Δεξιάς και των παραστρατιωτικών παραφυάδων της με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, αλλά και το χώρο της ένοπλης βίας. Είναι προφανές πως θα υπάρξουν πολλά νέα επεισόδια σε αυτή την αντιπαράθεση. Θα υπάρξουν και θύματα, έστω ως παράπλευρες απώλειες αυτού του πολέμου. Ο νεαρός Αφγανός, μόλις 15 ετών, που διαμελίστηκε στα Κάτω Πατήσια, είναι μία παράπλευρη απώλεια, όσο και αν αυτό το χαρακτηριστικό προκαλεί με την τεχνοκρατική ορολογία που χρησιμοποιείται.
Οι ναζιστικοί κλώνοι Η υπόθεση των ΜΥΑ (Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών) του Λιμενικού είναι ενδεικτική για το τι ακριβώς συμβαίνει στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ειδικές Μονάδες, σε μια χώρα όπου κανείς θεσμός ή δομή δεν λειτουργεί με κανόνες και κώδικες συμπεριφοράς. Η υπαγωγή του Λιμενικού στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη συσπείρωσε όλα τα ακραία στοιχεία αυτού του Σώματος. Η διαμάχη του Λιμενικού με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη έχει ως αφετηρία, αλλά και ως άλλοθι, τη διατήρηση στη θέση συμβούλου στο πρώην Υπουργείο Ναυτιλίας του Φώτη Νασιάκου, συνταξιούχου πια αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., άμεσου συνεργάτη του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά την περίοδο των συλλήψεων μελών της «17ης Νοέμβρη» και του «ΕΛΑ». Ο Γιώργος Βουλγαράκης, μετακινούμενος στο Υπουργείο Ναυτιλίας, τον είχε προσλάβει ως σύμβουλο. Ο Αναστάσης Παπαληγούρας τον κράτησε και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης τον διατήρησε. Ο Φώτης Νασιάκος έχει εισηγηθεί τη διάλυση των ειδικών μονάδων του Λιμενικού (ΚΕΑ και ΜΥΑ). Τα ΚΕΑ έχουν εκπαιδευτεί για αποστολές ξηράς. Τα ΜΥΑ για θαλάσσιες αποστολές.
Εντός των μονάδων αυτώνυπηρετούν άτομα που είναι μέλη ακροδεξιών και ναζιστικών ομάδων. Πρόκειται για βαθμοφόρους που εργάζονται και ως σωματοφύλακες στην υπηρεσία γνωστών οικονομικών παραγόντων. Έχει εντοπιστεί σωρεία διαμαρτυριών και καταγγελιών από πολίτες στην αρμόδια υπηρεσία του Λιμενικού για τη συμπεριφορά αυτών των ατόμων εκτός στρατοπέδου, πέραν του γεγονότος ότι η εργασία των ανδρών του Λιμενικού σε θέσεις σωματοφύλακα ιδιωτών είναι απολύτως παράνομη. Πόσω δε μάλλον όταν πιστοποιείται χρήση του οπλισμού τους. Με λίγα λόγια, τα «αυγό του φιδιού» έχει ήδη εκκολαφθεί.
Η μεθόδευση Η συγκεκριμένη ρατσιστική και ναζιστική συμπεριφορά του αγήματος του Λιμενικού κατά την παρέλαση είχε μεθοδευθεί και ήταν γνωστή στο Σώμα. Ο αρχηγός του Λιμενικού απλά αγνόησε τις προειδοποιήσεις. Δεν έλαβε μέτρα, δεν ειδοποίησε, και άρα είναι απολύτως υπεύθυνος για τη διάσταση που έλαβε αυτή η μεθοδευμένη υπονόμευση, αλλά και για το διεθνή διασυρμό της χώρας. Ο αρμόδιος υπουργός είναι επίσης υπεύθυνος, διότι για λόγους εσωτερικής ισορροπίας άφησε το «αυγό του φιδιού» να εκκολαφθεί στη φωλιά του χωρίς να μεριμνήσει για τον εκμηδενισμό της απειλής. Όσο για το διοικητή των ειδικών μονάδων του Λιμενικού, δεν είναι απλώς συνυπεύθυνος. Η μεθόδευση της προβοκάτσιας ήταν γνωστή σε αυτόν (εάν δεν ήταν, τότε είναι διπλά επικίνδυνος).
Η μεταφορά του πεδίου ένοπλης αντιπαράθεσης στο χώρο που αφορά τους οικονομικούς μετανάστες θα έπρεπε να ήταν αναμενόμενη εξέλιξη, λόγω της πλήρους απουσίας του πολιτικού σκηνικού από τη ρύθμιση κανόνων. Η σημερινή κυβέρνηση αποτόλμησε να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που, αν και άτολμο, εμπεριέχει απολύτως θετικά στοιχεία. Πρόκειται για ένα νόμο που θα έπρεπε να είχε θεσπιστεί προ δεκαετίας, ώστε σήμερα να είχε ψηφιστεί η δεύτερη φάση του. Η απουσία της πολιτικής από το ζήτημα και η ακραία, προκλητική διαχείριση του ζητήματος από δευτερεύουσας ισχύος αρχές, όπως ο Δήμος της Αθήνας, και προφανώς από τις αρχές ασφαλείας, δημιούργησε το κενό το οποίο σπεύδει να πληρώσει η ένοπλη βία. Το ζήτημα είναι πού οδηγεί αυτή η διελκυστίνδα, προφανώς σε κλιμάκωση της βίας και εντός του χώρου των οικονομικών μεταναστών. Η τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού στην κατοικία του αμφιλεγόμενου Πακιστανού προεστού προοιωνίζεται και ενδοφυλετικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των μεταναστευτικών ομάδων. Το φαινόμενο έχει διαπιστωθεί και στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.
Η καθυστερημένη ενεργοποίηση του εκρηκτικού μηχανισμού στα Κάτω Πατήσια, μεσάνυχτα της Κυριακής που μας πέρασε, ανεξάρτητα στο πού οφείλεται, προκάλεσε το θάνατο ενός εφήβου μετανάστη και τον τραυματισμό μιας κοπελίτσας. Ήταν ρακοσυλλέκτες και συγκέντρωναν τενεκεδάκια και γυάλινα μπουκάλια για ανακύκλωση. Η οικογένεια μετανάστευσε από το Αφγανιστάν, προφανώς για να γλιτώσει τον πόλεμο και την πείνα. Ο νεαρός έφηβος έμπλεξε χωρίς να το επιθυμεί σε έναν άλλο πόλεμο, λιγότερο άμεσο αλλά το ίδιο επικίνδυνο. Ο ηλικίας 15 ετών νεαρός και η δεκάχρονη αδελφή του προφανώς δεν γνώριζαν, ούτε θα γνωρίσουν, το πραγματικό πρόσωπο των συντελεστών της προσωπικής τους τραγωδίας. Στο άμεσο μέλλον θα υπάρξουν και άλλα θύματα σε αυτό τον πόλεμο φυλετικού μίσους και ξενοφοβίας. Όσο η κοινωνία θα αντιμετωπίζει πρόβλημα οικονομικής σταθερότητας τόσο η ακροδεξιά θα εκμεταλλεύεται ως άλλοθι το μεταναστευτικό ζήτημα, παρουσιάζοντάς το ως κυρίαρχο ιδεολόγημα, κι άλλο τόσο θα προκαλείται η αντίδραση ενόπλων ομάδων που αντιλαμβάνονται την πολιτική αντιπαράθεση Δεξιάς - Αριστεράς ως δικό τους πεδίο μάχης.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
14°
