Το ινστιτούτο Fraser του Καναδά δημοσίευσε την ετήσια μελέτη για την «Οικονομική Ελευθερία στον Κόσμο» με βάση τα στοιχεία του 2016.
Η μελέτη αφορά 162 χώρες και η Ελλάδα κατατάσσεται στην 108η θέση μαζί με τη Σουαζιλάνδη και την Κίνα.
Η Κίνα πρωταγωνιστεί στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις με ένα σκληρό μίγμα κομμουνισμού και ολιγαρχικού καπιταλισμού το οποίο έχει εξαιρετική αποτελεσματικότητα. Αντίθετα, η Ελλάδα στερείται των αναγκαίων οικονομικών ελευθεριών παρά το γεγονός ότι είναι στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, δηλαδή σε ένα σύστημα που εγγυάται και προάγει τις οικονομικές ελευθερίες.
Ο δείκτης οικονομικής ελευθερίας υπολογίζεται με βάση τους θεσμούς και τις πολιτικές κάθε χώρας στο Δημόσιο, τη Δικαιοσύνη, το εμπόριο, το νόμισμα, τα εργασιακά, την επιχειρηματικότητα, την τραπεζική πίστη.
Συνάρτηση της οικονομικής ελευθερίας είναι το επίπεδο ευημερίας και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Η πρώτη εξάδα των χωρών με τη μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία είναι το Χονγκ Κονγκ, η Σιγκαπούρη, η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία, η Ιρλανδία και οι ΗΠΑ.
Την πρωτιά στην Ε.Ε. έχει η Ιρλανδία και δεν είναι τυχαίο ότι βγήκε με άριστα από το πρόγραμμα-μνημόνιο, έχει μετατραπεί σε ευρωπαϊκή έδρα των αμερικανών γιγάντων της ψηφιακής οικονομίας, αναπτύσσεται εξαιρετικά δυναμικά και έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ περίπου διπλάσιο του ελληνικού.
Στο εσωτερικό της Ε.Ε. άλλες χώρες που ξεχωρίζουν για την οικονομική ελευθερία που εξασφαλίζει το σύστημά τους είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (9), η Λιθουανία και η Εσθονία (13), η Μάλτα (17), η Κύπρος (18), η Ρουμανία (20) και η Πορτογαλία (36).
Παρατηρούμε ότι εκτός από το Ηνωμένο Βασίλειο που αποτελεί μια σημαντική δύναμη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία μικρές χώρες της Ε.Ε. στηρίζουν την ανάπτυξή τους στη διεύρυνση της οικονομικής ελευθερίας και χώρες με διαρθρωτικά προβλήματα όπως η Πορτογαλία ή σχετικά υπανάπτυκτες όπως η Ρουμανία ακολουθούν την ίδια πορεία για να βελτιώσουν την αναπτυξιακή τους προοπτική.
Αυτό εξηγεί γιατί μένουμε συνεχώς πίσω στον εσωτερικό ανταγωνισμό της Ε.Ε. Μπήκαμε στην κρίση με το 14ο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των 28 και έχουμε ήδη πέσει στην 24η θέση.
Το πρόβλημά μας δεν είναι η λιτότητα η οποία ήταν αναπόφευκτη για προφανείς λόγους που έχουν σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αλλά η έλλειψη της αναγκαίας οικονομικής ελευθερίας στην οποία θα στηριχθεί μία νέα περίοδος εξαιρετικά δυναμικής ανάπτυξης.
Η Ελλάδα είναι 35 θέσεις πιο κάτω στη διεθνή κατάταξη από την προτελευταία χώρα της Ε.Ε., την Κροατία, η οποία εμφανίζει πολύ καλύτερη οικονομική δυναμική από εμάς.
Το εντυπωσιακό είναι ότι μένουμε πίσω και από χώρες που δεν έχουν ενταχθεί στην Ε.Ε. και έχουν τεράστια προβλήματα όπως η Αλβανία (34) και η ΠΓΔΜ (68).
Ακόμη και αυτές ενισχύουν τις οικονομικές ελευθερίες σαν αναγκαία προϋπόθεση για τη δυναμική ανάπτυξη.
Δουλεύουμε στην επιφάνεια
Η μονομαχία μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα στη ΔΕΘ έληξε με άνετη επικράτηση του πρώτου. Σύμφωνα με δημοσκόπηση (MRB για τηλεοπτικό Star) ο κ. Μητσοτάκης κέρδισε πολύ περισσότερες θετικές γνώμες από τον κ. Τσίπρα, έπεισε τους πολίτες σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, επιβεβαιώθηκε σαν ο εκπρόσωπος της μεσαίας τάξης και ενίσχυσε την προεκλογική δυναμική της ΝΔ με ένα πρόγραμμα που στηρίζεται στις περισσότερες ευκαιρίες και στους λιγότερους φόρους.
Ο βαθμός οικονομικής ελευθερίας κάθε χώρας προσδιορίζεται από τις διαστάσεις του κράτους, την ποιότητα του κράτους Δικαίου, την αποτελεσματικότητα του τραπεζικού συστήματος, το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που δεν είναι αρνητικοί για την Ελλάδα, όπως είναι η πρόσβαση σε ισχυρό νόμισμα και η ελευθερία στο διεθνές εμπόριο.
Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνουμε ότι η πολύ πιθανή εκλογική επικράτηση της ΝΔ θα οδηγήσει στη βελτίωση της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται. Δεν υπάρχουν όμως εγγυήσεις ότι θα επιτύχει τον περιορισμό των διαστάσεων του κράτους, θα βγάλει ένα μεγάλο τμήμα της γραφειοκρατίας από τον λήθαργο, θα αντιμετωπίσει τα κακώς κείμενα στη Δικαιοσύνη και θα επιταχύνει την απονομή της, θα «αναστήσει» το τραπεζικό σύστημα και θα αντιμετωπίσει γρήγορα και αποτελεσματικά το υπέρογκο ιδιωτικό χρέος.
Από τη μελέτη της διεθνούς κατάταξης σε ζητήματα οικονομικής ελευθερίας προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται μόνο αλλαγή κυβέρνησης και βελτίωση της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται. Πρέπει να προχωρήσει σε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές για να εξασφαλίσει την αναγκαία οικονομική ελευθερία που θα φέρει μια νέα περίοδο δυναμικής ανάπτυξης και να αρχίσει να ενισχύει τη διεθνή της θέση που έχει υποβαθμιστεί ακόμη και σε σχέση με χώρες που θεωρούμε προβληματικές και φτωχές.
10°
