H συμφωνία από τις δύο πλευρές

Οι απόψεις δύο σημαινόντων προσώπων που εγκρίνουν ενθέρμως την συμφωνία Κοτζιά-Ζάεφ. Το πρώτο πρόσωπο είναι ένας πραγματιστής φιλελεύθερος των Αθηνών. Το δεύτερο είναι ένας οραματιστής εθνοπατριώτης των Σκοπίων. Δημοσιεύουμε τις απόψεις τους χωρίς σχολιασμό.

Πραγματιστής φιλελεύθερος εξ Αθηνών: Επιτέλους ένας εφιάλτης τελείωσε. Κανείς δεν θα το πίστευε πριν από λίγους μήνες εάν μας έλεγαν ότι η κυβέρνηση του Συριζα θα μπορούσε να προχωρήσει σε μία τόσο θετική ενέργεια στην εξωτερική πολιτική. Η συμφωνία αυτή είναι ότι καλύτερο μπορούσαμε να πετύχουμε και πραγματικά απαλλάσσει την Ελλάδα από έναν διαρκή εφιάλτη. 28 χρόνια τώρα έχουμε καταναλώσει τεράστιο διπλωματικό κεφάλαιο και πολιτική ενέργεια για ένα θέμα που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία ουσία και κανένα περιεχόμενο. Τώρα πλέον η Ελλάδα θα μπορεί να ασχοληθεί ανεμπόδιστη με τα κυρίως προβλήματα της που είναι η σχέση της με την Τουρκία και η εξυγίανση της οικονομίας της. Αυτοί που θεωρούν ότι ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς είναι ένοχοι μιας πολύ μεγάλης προδοσίας κάνουν τρομερό λάθος. Το ονοματολογικό ήταν από την αρχή ένα θέμα χωρίς καμία πραγματική σημασία. Τα Σκόπια είναι ένα πάμφτωχό κρατίδιο, εντελώς αδύναμο και δεν είναι σε θέση να προβάλλει κανενός είδους πραγματική απειλή στην Ελλάδα. Από την στιγμή μάλιστα που έγινε αποδεκτό στον ΟΗΕ δεν μπορεί να ζητήσει αλλαγή στα σύνορα και αναθεώρηση της εδαφικής του επικράτειας.

Από την άλλη πλευρά είτε κάναμε συμφωνία είτε δεν κάναμε, τόσο οι Σκοπιανοί πολίτες όσο και οι πολιτικοί τους θα συνέχιζαν να αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και θα συνέχιζαν επίσης αυτή την βλακώδη αλυτρωτική ρητορική. Η Συμφωνία δεν μπορεί να επηρεάσει την ανεπίσημη συμπεριφορά τους. Εκείνο που έκανε όμως η έλλειψη μίας συμφωνίας ήταν ότι αμαύρωνε ακόμα περισσότερο την εικόνα της Ελλάδας στον διεθνή στίβο και δυσκόλευε στους διπλωματικούς της ελιγμούς για τα πραγματικά σοβαρά της θέματα.

Εάν μάλιστα δεν είχαμε προχωρήσει στην συγκεκριμένη Συμφωνία, ειδικά μετά την «επίθεση φιλίας» της νέας κυβέρνησης Ζάεφ, είναι πολύ πιθανό ότι τα Σκόπια θα έπαιρναν πρόσκληση για ένταξή τους στο ΝΑΤΟ παρά την αντίθεση της Ελλάδας. Είναι πολύ πιθανό επίσης ότι, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, θα αναγνωριζόταν πλέον από τον οργανισμό με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και θα πήγαινε στον κάλαθο των αχρήστων το «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Οι εξελίξεις θα ήταν τραγικές για την Ελλάδα και θα είχαμε οδηγηθεί στην ολοκληρωτική ήττα και ταπείνωση.

Η συμφωνία αυτή λοιπόν έδωσε την κατάλληλη λύση στην πιο κρίσιμη στιγμή. Φυσικά, εάν την εξετάσεις σχολαστικά, περιέχει πολλές υποχωρήσεις από τις σταθερές και διαρκείς «θέσεις» μας όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όμως όλα αυτά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία. Απασχολούν μόνο τους υπερεθνικιστές στα Σκόπια και στην Ελλάδα. Το ουσιώδες είναι  ότι τα Σκόπια, ή μάλλον η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να απειλήσει πραγματικά την Ελλάδα. Τα επόμενα χρόνια όλη αυτή η φασαρία γύρω από το όνομα θα ξεχαστεί καθώς η γειτονική χώρα θα προσπαθεί να συνδεθεί και να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και φυσικά δεν θα είναι σε θέση να το κάνει αυτό εγείροντας ταυτοχρόνως παράλογες αξιώσεις εναντίον της Ελλάδας. Οι οικονομικές σχέσεις θα δυναμώσουν και θα δημιουργηθεί ένας σχεδόν ενιαίος οικονομικός χώρος στην περιοχή. Το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι ότι ο αλυτρωτισμός των γειτόνων θα παρακμάσει γρήγορα και θα ξεχαστεί και μαζί του θα ξεχαστούνε όλα τα πάθη,  οι αγωνίες και οι διαφωνίες που ζήσαμε για τόσα χρόνια.

Στην πραγματικότητα η Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ ήταν μία εξαιρετική συμφωνία για την Ελλάδα. Είχαμε ήδη υποστεί μία ήττα, -εφ΄όσον όλοι παντού λένε την γείτονα «Μακεδονία» και ως «Μακεδονία» την είχαν αναγνωρίσει και 140 χώρες μέλη του ΟΗΕ- η οποία ήττα κινδύνευε να εξελιχθεί σε εθνική πανωλεθρία εάν τελικά η χώρα κατάφερνε να γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ αλλά και στον ΟΗΕ με το όνομα «Μακεδονία».  Αυτή λοιπόν την ήττα που είχαμε υποστεί, η Συμφωνία την μετέτρεψε σε μία ανώδυνη ισοπαλία από την οποία, μάλιστα, βγαίνουμε ενισχυμένοι όσον αφορά το διεθνές κύρος μας, την σοβαρότητά μας και την αξιοπιστία μας Ακόμα και αν δεν αισθάνομαι καμία συμπάθεια για αυτούς που την έφεραν εις πέρας από ελληνικής πλευράς, θα πρέπει να παραδεχτώ ότι πέτυχαν κάτι εξαιρετικό».

Οραματιστής εθνοπατριώτης εκ Σκοπίων: Είμαι ενθουσιασμένος. Πριν από λίγους μήνες ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα μπορούσα να είχα φανταστεί μία τέτοια καταπληκτική συμφωνία. Τα κερδίσαμε όλα. Όλα. Και το όνομα και την εθνική μας νομιμοποίηση και την αποδοχή από την διεθνή κοινότητα, τα πάντα. Είμαι απίστευτο. Ποτέ δεν θα περίμενα από έναν ξεπλυμένο χλιμίτζουρα χωρίς ισχυρό μακεδονικό εθνικό φρόνημα όπως ο Ζάεφ να ηγηθεί της χώρας σε έναν τέτοιον εθνικό θρίαμβο. Κάποιες φορές η ζωή επιφυλάσσει πολύ μεγάλες εκπλήξεις.

Πρώτα-πρώτα κερδίσαμε το όνομα γιατί φυσικά το «Βόρεια Μακεδονία» είναι ότι καλύτερο μπορούσαμε να ελπίζουμε. Στην πραγματικότητα είναι καλύτερο και από το σκέτο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» διότι αν μας αποδεχόντουσαν έτσι, σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αυτό δεν θα ήταν σωστό. Δεν είμαστε ακόμα η πλήρης, άρτια «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τώρα όλος ο κόσμος θα ξέρει ότι είμαστε μόνο το τμήμα της μακεδονικής πατρίδας που έχει απελευθερωθεί, δηλαδή το βόρειο τμήμα. Το νότιο συνεχίζει να βρίσκεται υπό την κατοχή των Ελλήνων φασιστών. Όμως η Ιστορία δεν μπορεί πλέον να σταματήσει. Όπως το Βόρειο Βιετνάμ ενώθηκε με το Νότιο και έφτιαξαν το ενιαίο Βιετνάμ, όπως η Βόρεια Υεμένη ενώθηκε με την Νότια και έφτιαξαν την ενωμένη Υεμένη, και όπως και η Βόρειος Κορέα, αργά ή γρήγορα, θα ενωθεί με την Νότια και θα φτιάξουν μαζί την ολοκληρωμένη, ανεξάρτητη και ενιαία Κορέα έτσι και το όνομά μας θα στέλνει σε όλον τον κόσμο το μήνυμα ότι και εμείς είμαστε το τμήμα εκείνο της Μακεδονίας που περιμένει, αργά ή γρήγορα, να ενωθεί με το σκλαβωμένο τμήμα της σε μία ενιαία και ελεύθερη Μακεδονία.

Και αφού κερδίσαμε το όνομα έχουμε κερδίσει και την εθνικότητά μας και την γλώσσα μας. Ο ΟΗΕ θα κάνει αποδεκτό πανηγυρικά ότι η εθνικότητά μας είναι μακεδονική και ότι η γλώσσα μας είναι μακεδονική. Και επίσης κερδίσαμε την καθαρή αποδοχή από την πλευρά των Ελλήνων ότι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες. Είμαστε Μακεδόνες όπως ήτανε Μακεδόνες και ο Φίλιππος και Μέγας Αλέξανδρος. Τώρα πια αρχίζει μία χρυσή εποχή  για την πατρίδα μας. Μία εποχή που κανείς δεν θα τολμάει πια να αμφισβητήσει την εθνική μας ταυτότητα αλλά και μία εποχή στην οποία  θα γίνουμε μέλος του ΝΑΤΟ ενώ παράλληλα θα ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα θα γίνουμε και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ήταν πολύ μεγάλη αδικία να μην  είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ, εμείς, η Μακεδονία, μία μικρή και φτωχή χώρα, που παρ’ όλ’ αυτά δεν  υπολόγισε τίποτα και έτρεξε πρώτη-πρώτη να συμμετάσχει στην «συμμαχία των προθύμων» που απελευθέρωσε το Ιράκ).

Η πατρίδα μας είναι πολύ μικρή και πολύ φτωχή. Είναι γεωγραφικά περίκλειστη και δεν έχει έξοδο στην θάλασσα. Δεν έχει κανέναν ιδιαίτερο φυσικό πόρο και τίποτα που να την ξεχωρίζει. Δεν λέει ποτέ κανείς κάτι για αυτήν. Ακόμα και για τις πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης όπως η Μολδαβία όλο και κάτι βρίσκουν για να τις μνημονεύουν ή να τις αναφέρουν (η Μολδαβία βγάζει πολύ ωραία κρασιά ενώ λένε και ότι οι Μολδαβοί χορεύουν σαν τον άνεμο). Δυστυχώς η Μακεδονία δεν βγάζει τίποτα και για τους Μακεδόνες δεν λέει κανείς απολύτως τίποτα Αν δεν έχουμε την παράδοσή μας, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και την κληρονομιά μας, τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο, δεν θα έχουμε τίποτα. Θα είναι σαν να μην υπάρχουμε. Η χώρα μας διέτρεξε θανάσιμο κίνδυνο τα τελευταία χρόνια όταν όλοι, ακόμα και οι πιο σκληροτράχηλοι πατριώτες, έτρεξαν μετά την προσφορά της Βουλγαρίας, να εκδώσουν για τον εαυτό τους βουλγαρικά διαβατήρια. Όλοι έσπευσαν να βάλουν τα χρήματά τους στις βουλγαρικές τράπεζες. Αν χανόταν το όνομα είναι πολύ λίγα πράγματα αυτά που θα μπορούσαν να μας χωρίσουν από τη Βουλγαρία, εμάς, και από την Αλβανία και το Κόσοβο τους μουσουλμάνους. 

Ευτυχώς υπάρχει ένας αδήριτος κοινωνικός νόμος που λέει ότι καμία ελίτ δεν θέλει να χάσει την εξουσία της για να γίνει μία απλή νομαρχιακή και περιφερειακή διοίκηση σε ένα άλλο μεγαλύτερο εθνικό κράτος. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά και οι Έλληνες φασίστες κατακτητές από την ιστορία τους με την Κύπρο. Όταν μετά το Κυπριακό ξεσηκωμό για την «Ένωση» η κυπριακή ηγεσία καταλάβετε ότι αν πραγματοποιηθεί ο στόχος σε λίγο καιρό τα μέλη της θα ήταν νομάρχες που θα έπρεπε να στέλνουν αναφορές στην Αθήνα, και όχι αρχηγοί κράτους που θα συναντιόντουσαν με τους προέδρους των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, κατάλαβαν ότι θα ήταν καλύτερο γι’ αυτούς να γίνουν ανεξάρτητο κράτος. Έτσι και εμείς λοιπόν σωθήκαμε από το γεγονός ότι έχουμε μία ελίτ που δεν θέλει να γίνει υπαλληλικό προσωπικό της Σόφιας. Και ευτυχώς, εκεί που τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και είχαν αρχίσει να δυσκολεύουν, ήρθε αυτή η θεόσταλτη συμφωνία που ξαναδίνει ζωή στο μακεδονικό όνειρο.

Το πόσο καταπληκτική συμφωνία είναι το απέδειξε, άλλωστε, ένα απλό γεγονός: ο πανικός που κυρίευσε την Σόφια και την ανάγκασε να σπεύσει να δηλώσει ότι «η συμφωνία αυτή δεν θα πρέπει να δώσει λαβή για αιτήματα και απόπειρες αλλαγής συνόρων»! Οι Βούλγαροι, δηλαδή, κατάλαβαν πολύ γρήγορα ότι «Βόρεια Μακεδονία» διεθνώς αναγνωρισμένη σημαίνει πως και εκείνο το τμήμα της Μακεδονίας που κρατούν σκλαβωμένο αυτοί, κινδυνεύουν να το χάσουν.Πανικοβλήθηκαν, επίσης, διότι είδαν ότι ακόμη και η Ελλάδα, ο μεγαλύτερος εχθρός της Μακεδονίας μας, έσπευσε τελικά να αποδεχτεί αυτό που οι Βούλγαροι δεν αποδέχονται! Δηλαδή την μακεδονική γλώσσα και εθνικότητα. Ας ελπίσουμε, μόνο ότι αυτοί οι δύο ηλίθιοι, ο Γκρούεφσκι και ο Ιβάνοφ, που ενδιαφέρονται και δημαγωγούν, μόνο για την δική τους πολιτική επιβίωση και τίποτα άλλο, δεν θα καταφέρουν να παρασύρουν τον μακεδονικό λαό να καταψηφίσει την Συμφωνία στο δημοψήφισμα. Εάν η υπέροχη αυτή Συμφωνία εγκριθεί  από το μακεδονικό λαό στο δημοψήφισμα, τότε το μέλλον της Μακεδονίας μας θα είναι λαμπρό!

Και μάλιστα ποιος ξέρει; Η Ελλάδα είναι μία χώρα σε βαθιά κρίση, σε βαθιά σύγχυση και έχει πολύ σοβαρά προβλήματα με την Τουρκία. Μετά από 5 ή από 10 χρόνια στην Ελλάδα μπορεί να επικρατεί το χάος λόγω κακής οικονομικής κατάστασης. Ή μπορεί η Ελλάδα να έχει χάσει ένα πόλεμο με την Τουρκία, να έχουν καταστραφεί όλα και να επικρατεί αναρχία. Σε αυτές τις συνθήκες ενδεχομένως να χρειαστεί να επέμβει η διεθνής κοινότητα για να επιβάλει την τάξη και να καταστείλει την ανομία. Τότε, όμως, αφού πλέον η διεθνής κοινότητα θα γνωρίζει και επισήμως ότι εμείς είμαστε οι πραγματικοί Μακεδόνες, είναι δυνατόν να γίνει κάτι που πριν από λίγο καιρό ούτε να διανοηθούμε δεν τολμούσαμε: τα πιο τολμηρά μας όνειρα να γίνουν πραγματικότητα και να μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε την Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα της ενωμένης Μακεδονίας.