Πολιτικη & Οικονομια

Το «γινάτι» βγάζει (κι άλλο) μάτι

Τι αξία έχει το Success story μπροστά στο Revenge story;

13.06.2013, 14:02
Νίκος Ζαχαριάδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Κινηματογραφος Γιατί σήμερα το ελληνικό σινεμά και θέατρο «χρωστάνε» στον Γιάννη Οικονομίδη

Δημήτρης Αθανασιάδης

Ελλαδα Πρόσωπα και στιγμές από το 2ο Forum της ATHENS VOICE για την Ανθεκτικότητα

Newsroom

Life in Athens Ο Voice 102.5 live από το μετρό Πανεπιστήμιο σε χριστουγεννιάτικο mood

A.V. Team

Τελικά ήταν ζήτημα προσωπικής βεντέτας με εκείνους που δεν μετέδιδαν τα ταξίδια του! Δεν ήταν ούτε κίνηση εξυγίανσης (που ξαφνικά θυμήθηκε ύστερα από ένα χρόνο), ούτε λύση στο πιεστικό θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο.
Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο από όλα: Η ΕΡΤ να μην αποτελεί κομμάτι μιας στρατηγικής κίνησης του πρωθυπουργού, αλλά ένα προσωπικό γινάτι. Γιατί για να αναπτύξεις μια στρατηγική, όποια και αν είναι αυτή, σημαίνει ότι τουλάχιστον βλέπεις πού θέλεις να πας. Ότι έχεις κάνει κάποιο υποτυπώδες σχέδιο. Ενώ το «γινάτι» είναι μια πραγματικά ασύμμετρη απειλή. Ισάξια με τη βλακεία.
Δηλαδή πίσω από το κλείσιμο δεν υπάρχει η «μεγάλη εικόνα», όπως διδάσκονται στο Harvard. Ούτε timing, στρατηγική ή πρόβλεψη συνεπειών. Όπως φάνηκε από τις δηλώσεις στο ΕΒΕΑ, είναι όλα αυτά σαν να γίνονται από το πείσμα μιας πολιτικής Μαντάμ Σουσούς: «Εσείς απεργούσατε όταν πήγαινα στην Κίνα ή ερχόταν ο Ολάντ και μου στερούσατε την αποθέωση; Τώρα σας κλείνω, για να μάθετε».
Δηλαδή, υποτίθεται ότι κάποιος επιθυμεί να ενταχθεί ξανά η χώρα του στο σύγχρονο οικονομικό χάρτη. Μας τα έχει ζαλίσει για τη σημασία της ανάπτυξης και των επενδύσεων. Ζητάει θυσίες για ένα καλύτερο αύριο... Αλλά, προφανώς, η προσωπική βεντέτα του Μεσσήνιου διοριστή και η εκδίκηση τελικά είναι γι’ αυτόν πιο σημαντική από όλα αυτά τα μεγαλόστομα, περι οικονομίας, περι θυσιών που πρέπει να πιάσουν τόπο και περί εξόδου από το τούνελ.
Κοινώς: Ο Σαμαράς μόνος του υπονόμευσε το Success Story του. Γιατί αν ήταν αληθινό, δεν θα το έθετε σε κίνδυνο (με εκλογές κ.ο.κ.) για ένα τόσο φτηνό στόχο: Να κάνει τα «μούτρα κρέας» στον Τρίμη και τις απεργίες του. Γι’ αυτό βάζει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της χώρας;
Από ό,τι φαίνεται, όμως, το πολιτικό DNA της «γειτονίτσας», και του μικρόκοσμου, προφανώς κυριάρχησε. Και δεν είναι τόσο απίθανο. Όταν μαζεύεις τόσο λούμπεν υπόκοσμο γύρω σου, με τη μορφή συμβούλων, είναι λογικό κάποια στιγμή να αρχίσεις να του μοιάζεις.