Εκτός από πεζός, ποδηλάτης και οδηγός ΙΧ, είμαι και χρήστης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς – περισσότερο μάλιστα του ηλεκτρικού (πάνω από μισό αιώνα) και του μετρό. Γι’ αυτό κι έχω ετήσια κάρτα απεριόριστων διαδρομών, αυτή που κάθε μήνα αλλάζεις το κουπόνι της.
Ο υπουργός κ. Σπίρτζης έχει δίκιο όταν λέει ότι η κατάσταση πρέπει να αλλάξει:
Με τις παλιές κάρτες κάποιοι κλέβουν τα χρήματα των επιβατών (πότε θα στείλει τις υποθέσεις στον εισαγγελέα, αντί να καταγγέλλει αόριστα;). Τώρα πολλοί επιβάτες ταξιδεύουν χωρίς εισιτήριο. Στα τρόλεϊ, τα λεωφορεία, τα τραμ οι επιβάτες πρέπει να μπαίνουν από μπροστά, έχοντας το e-εισιτήριο ή αγοράζοντας επιτόπου από τον οδηγό. Είναι απαραίτητο το e-εισιτήριο και οι e-αυτόματες μπάρες. Χρειάζονται τα e-μηχανήματα αγοράς διαδρομών, χρόνου κλπ. Όλα τα παραπάνω ισχύουν σ’ όλο τον κόσμο.
Στην εφαρμογή, ο υπουργός κ. Σπίρτζης χάνει το δίκιο του. Δέσμιος της ίδιας της γραφειοκρατικής παλαιοκομουνιστικής αντίληψης που τον οδηγεί στο να κρατικοποιήσει τον ΟΑΣΘ, μη χρησιμοποιώντας ο ίδιος (όπως και ποτέ κανένας υπουργός ή πρωθυπουργός) τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αποφάσισε μια τρελή διαδικασία για τις e-κάρτες.
Ανακατεύτηκαν και διάφορες Αρχές για Προσωπικά Δεδομένα, νομικές διαδικασίες, κλπ κλπ, κάνουν και τις σχετικές απεργίες οι συνδικαλιστές (σιγά μη δεν έκαναν – κουκιά ξέρω, κουκιά μολογάω), έδεσε το γλυκό.
Αν διαβάσει κανείς το ενημερωτικό –υποτίθεται– έντυπο για το πώς βγαίνουν οι νέες κάρτες, τρελαίνεται. Αν πάει κανείς να μαζέψει τα δικαιολογητικά (γιατί ΑΜΚΑ κι όχι ΑΦΜ, για παράδειγμα; Γιατί έγχρωμες ή άχρωμες φωτό; κλπ κλπ) – να φτιάξει φάκελο – να στηθεί στις ουρές του κ. Σπίρτζη για τις κάρτες στους σταθμούς του μετρό, ή του ηλεκτρικού, τρελαίνεται. Μετά, περιμένοντας το ταχυδρομείο, τρελαίνεται. Μην ξέροντας τι θα γίνει τους επόμενους μήνες (τα κουπόνια που έχουμε αγοράσει φάνουν μέχρι και τον Φλεβάρη), τρελαίνεται, στην ιδέα ότι θα γίνουν τα ίδια. Αν είναι αλλοδαπός δίχως ΑΜΚΑ, του απαγορεύεται να έχει κάρτα απεριόριστων διαδρομών. Τώρα, ενώ μπήκε ο Νοέμβρης, ο υπουργός κ. Σπίρτζης ανακοίνωσε ότι δίνεται 15νθήμερη παράταση στο κουπόνι του Οκτώβρη. Και το κουπόνι του Νοέμβρη τι θα γίνει; Των άλλων μηνών;
Είναι παλαβό ότι καθώς τελειώνει η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ο υπουργός ενεργοποιεί πιστοποιητικά, φακέλους και ταχυδρομείο, για να λειτουργήσει κάτι ηλεκτρονικό.
Κανονικά, όλα αυτά έπρεπε να έχουν ξεκινήσει την 1η του Μάρτη, οπότε λήγουν όλα τα παλιά κουπόνια. Δεν το κάνανε και τώρα τρέχουνε.
Τέλος πάντων, έστω και τώρα, λύση υπάρχει. Καμιά φωτογραφία, καμιά ουρά, κανένα δικαιολογητικό, κανένα ταχυδρομείο, καμιά φωτογραφία, καμιά Αρχή Προσωπικών Δεδομένων. Πας με τα ωραία σου λεφτά και αγοράζεις την κάρτα σου σε οποιοδήποτε μηχάνημα, τη «γεμίζεις» και τέλος.
Όσοι έχουμε κουπόνια, πάμε, τα επιστρέφουμε στον υπουργό κ. Σπίρτζη, και μας δίνει αυτός μια κάρτα ανάλογης χρήσης. Απεριόριστες διαδρομές έχουμε αγοράσει, απεριόριστες διαδρομές μάς δίνει. Αυτά μέχρι και τον Φλεβάρη, οπότε τελειώνουν και τα τελευταία κουπόνια παλιού τύπου. Μετά θα είναι ακόμα ευκολότερα τα πράματα.
Δεν έχει κανένα νόημα η προσωποποιημένη κάρτα. Είτε διαδρομές, αγοράζεις είτε χρόνο, το ίδιο είναι. Μια κάρτα έχεις, τη χρησιμοποιείς, τη δίνεις στη γιαγιά σου, στην γκόμενά σου, στο αφεντικό σου, όπου θες. Και τι έγινε; Μία είναι η κάθε φορά χρήση της.
Κι αν τη χάσεις, περαστικά σου. Θα βγάλεις άλλη, αν μπορείς. Όπως και τώρα: αν τη χάσεις, κανείς δεν στην αντικαθιστά.
Αν ο υπουργός κ. Σπίρτζης βγει έστω και τώρα και πει «κάναμε λάθος», και αλλάξει τη διαδικασία, οι ουρές θα πάψουν και η όλη διαδικασία θα απλοποιηθεί άμεσα κι αμέσως. Το αν θα χάσει ή όχι πολιτικά περισσότερο απ’ όσο χάνει μέχρι τώρα, δεν μας αφορά. Ας τα βρει με τους ψηφοφόρους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ του.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
