Το σχόλιο του Κωνσταντίνου Γάτσιου για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ:
Ο πρωθυπουργός συλλαβίζει νέες, και μέχρι πρότινος άγνωστες, σε αυτόν λέξεις. Προ εβδομάδων, στην Κοζάνη, είχε ανακαλύψει τα «διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες». Στην ΔΕΘ, χθες, συλλάβισε για παραγωγή, μεταποίηση, εξαγωγές, εργασία. Βεβαίως, χρειάστηκε πολλά χρόνια δημαγωγίας, υποκρισίας, και αυταπατών μέχρι να φτάσει να πει: «Είμαστε αποφασισμένοι το επόμενο διάστημα να βρεθούμε δίπλα στον κόσμο της παραγωγής». Πρόκειται όμως για μία δήλωση για κάτι που δεν το πιστεύει ή, απλά, δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συνεπάγεται. Διότι, ακριβώς την ίδια στιγμή, δηλώνει αναφερόμενος στο τραγικό «έπος» του 2015 ότι «…πήγαμε τα πράγματα στα άκρα για να υλοποιήσουμε αυτό που πιστεύαμε». Το δηλώνει αυτό χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι «πηγαίνοντας τα πράγματα στα άκρα», στράφηκε ουσιαστικά εναντίον της παραγωγής, της μεταποίησης, των εξαγωγών, της εργασίας, και με τον τρόπο αυτό εναντίον των ίδιων των εργαζομένων, των ανέργων, και των πιο αδύναμων και ευάλωτων τμημάτων του ελληνικού λαού, που ήταν αυτά που υπέστησαν τελικά τις συνέπειες των τυχοδιωκτισμών του.
Ήταν, άραγε, καλό για την Ελλάδα, την οικονομία και τον λαό ότι έκλεισαν οι τράπεζες και μπήκαν οι κεφαλαιακοί περιορισμοί; Το ότι αυξήθηκαν οι φόροι και οι εισφορές σε όλα τα προϊόντα και σε όλες τις δραστηριότητες; Το ότι για πολλούς μήνες το 2015 δεν ξέραμε αν θα συνεχίσουμε να συναλλασσόμαστε σε ευρώ ή αν θα εισαγάγαμε ως εθνικό μας νόμισμα την πακιστανική ρουπία; Αυτά πρέπει να εξηγήσει ο κ. Τσίπρας στον ελληνικό λαό αντί να δημοκοπεί με ανοίκειο για πρωθυπουργό τρόπο για το αν «κατάπιε» ή «καταπίνει» αμάσητα ένα, δύο ή πέντε Μνημόνια, με τα σωστά αλλά και με τα λάθη τους, πολλά εκ των οποίων, βεβαίως, προσέθεσε ό ίδιος. Η παραγωγή, η μεταποίηση, οι εξαγωγές και η εργασία, που τώρα συλλαβίζει, δεν υπήρχαν, άραγε και το 2015 ή νωρίτερα; Κάνει πως δεν καταλαβαίνει ή πράγματι δεν καταλαβαίνει όταν ως νεόκοπος αναπτυξιολόγος μάς θεωρεί λωτοφάγους λέγοντας όλα αυτά τα εξωφρενικά;
Δυστυχώς ισχύουν και τα δύο. Ο κ. Τσίπρας, πλέον, έχοντας απολέσει την πολιτική ισχύ που του προσέδιδε η δημαγωγική επαγγελία τής, με μαγικό τρόπο, επαναστατικής κατάργησης των συνεπειών που είχε η κρίση επάνω στους πολίτες, στηρίζει πλέον την πολιτική του στην, και τροφοδοτείται μόνο και μόνο από την, αποστροφή των πολιτών για το παλαιό πολιτικό σύστημα. Επιχειρεί να εμφανισθεί ως το «νέο»παρά το ότιαυτός και η παρέα του είναι, και αποδεικνύονται κάθε ημέρα ότι είναι, εξέχοντες και διακεκριμένοι εκπρόσωποι του παλαιού πολιτικού συστήματος της δημαγωγίας, της πελατοκρατίας και του παρασιτισμού. Δυστυχώς, όμως, η λαθροχειρία του αυτή βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην συνεχιζόμενη απουσία από την ελληνική πολιτική ζωή ενός φερέγγυου και αξιόπιστου πολιτικού σχηματισμού τού Κέντρου. Ενός πολιτικού φορέα που δεν θα ευθύνεται για την δημιουργία της κρίσης που πλήττει την ελληνική κοινωνία και που δεν θα τον βαρύνουν τα κρίματα και η αναξιοπιστία των πελατειακών κομμάτων. Ενός πολιτικού φορέα που θα μιλάει την γλώσσα της αλήθειας στον ελληνικό λαό και θα μπορεί ειλικρινά να του εξηγήσει ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη.
15°
