25η Μαρτίου. Η ημέρα ξεκινά ηλιόλουστη και ζεστή. Καθώς το σπίτι σείεται από τα σμήνη των σινούκ που κατευθύνονται στο Σύνταγμα, αποφασίζουμε να πάμε εκδρομή στο Τατόι. Φτάνοντας, ανακαλύπτουμε πως την ίδια ακριβώς ιδέα είχαν χιλιάδες ακόμη συμπολίτες μας. Κάποιοι έχουν κουβαλήσει πτυσσόμενα τραπεζάκια και καρέκλες. Τρώνε κρύο μπακαλιάρο με σκορδαλιά μέσα από μεγάλα τάπερ. Ξαπλώνουμε και εμείς στο φρέσκο χορτάρι, δίπλα στις μοβ ανεμώνες και τα χαμομήλια. Η φασαρία από τον κόσμο ανακατεύεται ευχάριστα με τους ήχους της φύσης. Από τον δρόμο ακούγονται επίμονα κορναρίσματα. «Κάποιος τρόμπας θα τον έχει κλείσει», μου εξηγεί, δίχως να τον ρωτήσω, ένας περαστικός.
Παραδίπλα, μια παρέα συζητά φωναχτά για το Survivor. Οι γυναίκες τα χώνουν στην Ευρυδίκη, επειδή κατά τη γνώμη τους αδίκησε τον Αγγελόπουλο. Οι άντρες βιώνουν έναν εσωτερικό διχασμό. Από τη μία συμφωνούν πως ο τελευταίος, μαζί με τον Σπαλιάρα, είναι «οι μόνοι αληθινοί εκεί μέσα». Παράλληλα, όμως, κατηγορούν τις γυναίκες ψηφοφόρους για μεροληψία. «Έτσι όπως το πάτε, ούτε θηλυκή μαϊμού δεν θα μείνει στο παιχνίδι», λέει ένας.
Στα θερινά ανάκτορα τα παράθυρα είναι σφραγισμένα με κόντρα πλακέ. Μια μαμά, καθισμένη δίπλα στην κάποτε εντυπωσιακή βασιλική πισίνα, αφηγείται στην πεντάχρονη κόρη της την ιστορία των Γλίξμπουργκ με τη μορφή παραμυθιού. «Και έτσι, όταν η πριγκίπισσα Σοφία μεγάλωσε, παντρεύτηκε έναν όμορφο πρίγκιπα από την Ισπανία που τον έλεγαν Χουάν Κάρλος. Μετά, ο πρίγκιπας έγινε βασιλιάς και η Σοφία, σαν γυναίκα του που ήταν, έγινε βασίλισσα». Το παιδάκι αναστενάζει συνεπαρμένο.
Στην επιστροφή, το αντίθετο ρεύμα της εθνικής έχει φρακάρει από τα στρατιωτικά οχήματα που φεύγουν από την παρέλαση. Στο ραδιόφωνο η ροή του προγράμματος διακόπτεται απότομα και μια φωνή ανακοινώνει πως θα ακούσουμε το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. «Δεν είναι και τόσο χάλια», σχολιάζουμε.
Όσο λείπαμε, στην επικαιρότητα έπαιζαν τα γνωστά επετειακά θέματα: Η σέξι καθηγήτρια που έκλεψε την παράσταση. Η παρελαύνουσα με τη μουσουλμανική μαντήλα που δίχασε. Ο νεαρός που δεν έστρεψε την κεφαλή προς τους επίσημους. Ο πανεπιστημιακός που ξεσκεπάζει τους μύθους για την επανάσταση. Υπήρξε πραγματικά το κρυφό σχολειό; Τι ακριβώς έγινε στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου του 1821; Τι είπε ο Καραϊσκάκης λίγο πριν πεθάνει και πώς αυτό συνδέεται με τους δανειστές και την τρόικα; Πότε επιτέλους θα κλείσει η αξιολόγηση;
Νέα είδηση: Η Ραχήλ Μακρή επισκέφτηκε το ιστορικό σπήλαιο Μελιδονίου στο Ρέθυμνο, όπου κατά την Τουρκοκρατία σφαγιάστηκαν 370 γυναικόπαιδα. Εκεί ανακοίνωσε την ίδρυση ενός καινιούριου πολιτικού φορέα. «Το Μέτωπο Νίκης αποτελείται από πολίτες, με διάθεση να αγωνιστούν για την ανατροπή του καθεστώτος που υπάρχει στην Ελλάδα εδώ και επτά χρόνια», δήλωσε η ίδια.
Η κουβέντα για το Survivor δεν λέει να τελειώσει. Όταν οι οπαδοί κουράζονται, αναλαμβάνουν δράση οι πολέμιοι. Πάντα δε, υπάρχει και ένας που δεν έχει τηλεόραση, την έχει πετάξει εδώ και πέντε χρόνια στα σκουπίδια. Βέβαια, δεν χρειάζεται πια να έχεις τηλεόραση για να βλέπεις τηλεόραση. Εκείνος όμως νιώθει την ανάγκη να το πει ξανά και ξανά.
Αν πάντως διέθετε τηλεόραση, θα διαπίστωνε πως το προηγούμενο βράδυ παίχτηκε για τεσσαρακοστή έκτη φορά (τόσα χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που γυρίστηκε) η ταινία «Παπαφλέσσας» σε παραγωγή Τζέιμς Πάρις και σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ έπεσε ξανά νεκρός στο Μανιάκι και ο Στέφανος Στρατηγός ως Ιμπραήμ, του φίλησε το κεφάλι σε ένδειξη σεβασμού.
Ανήμερα την 25η Μαρτίου, ο Αντ1 πρόβαλε την «Μαντώ Μαυρογένους» του Κώστα Καραγιάννη, παραγωγής 1971, με την Τζένη Καρέζη στον ομώνυμο ρόλο. Η ΕΡΤ, πιο ψαγμένη, έπαιξε τον «Καιρό των Ελλήνων» του Λάκη Παπαστάθη. Ο Σκάι παραδόξως δεν είχε Survivor, αλλά το ματς της εθνικής Ελλάδας με την αντίστοιχη του Βελγίου. Αν και με δέκα παίκτες από το εξήντα πέντε, κρατούσαμε τη νίκη με νύχια και με δόντια. Τελικά, λίγο πριν τα μεσάνυχτα ένα γκολ του Λουκάκου μας την στέρησε.
Πέσαμε για ύπνο με ανάμεικτα συναισθήματα και την Κυριακή ξυπνήσαμε σε σύγχυση. Έπρεπε να αλλάξουμε την ώρα στις ηλεκτρονικές μας συσκευές ή όχι; Τελικά καταλάβαμε ότι η αλλαγή είχε γίνει από μόνη της, ενώ εμείς κοιμόμασταν του καλού καιρού.
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
9°
