«Επιμένουν να μην καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα τους δεν είναι οι κακοί άλλοι, ούτε το ΣτΕ, ούτε οι καναλάρχες (άλλωστε κάποιοι από αυτούς τους ανέβασαν στην εξουσία) αλλά η στοιχειώδη τους αδυναμία να κυβερνήσουν» αναφέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Το άρθρο του στο «EThe Magazine» του διαδικτυακού «Ελεύθερου Τύπου»:
«Χωρίς περιστροφές: Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιλέγουν πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Η ανυπακοή πλέον έχει φύγει από το 'δεν πληρώνω εισιτήριο στο λεωφορείο' ή «δεν πληρώνω τον ΕΝΦΙΑ» (που είχε πει ο κ. Τσίπρας) και είναι πια απέναντι στην Δικαιοσύνη. 'Δεν τους ακούμε και δεν τους θέλουμε' είναι το μήνυμα που εκπέμπουν όλες αυτές τις μέρες οι πρωτοκλασάτοι της κυβέρνησης.
» Η κρίση των καναλιών χτύπησε ευθέως τον κ. Τσίπρα και τη στενή του ηγετική ομάδα και τους κάνει να αντιδρούν όπως ο Μαδούρο. Όμως η προχειρότητα, η στενομυαλιά, ο φανατισμός και η άγνοια είναι αυτά που έφεραν το τηλεοπτικό τους Βατερλώ.
» Έφτιαξαν ένα τοπίο που περιλαμβάνει κανάλια χωρίς άδεια και άδειες χωρίς κανάλια. Μια ακόμη μεγάλη επιτυχία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και νίκη επί της διαπλοκής.
» Αλλά βέβαια δεν φταίνε αυτοί. Ποτέ δεν φταίνε αυτοί. Όπως δεν έφταιγαν που καθυστέρησαν για μήνες την συμφωνία με τους θεσμούς, όπως δεν φταίνε που ρεζίλεψαν τη χώρα προσπαθώντας να αναστήσουν την δραχμή, όπως δεν φταίνε για το εμφυλιοπολεμικό δημοψήφισμα που επέβαλαν, όπως δεν φταίνε που έφεραν τα capital control.
» Για όλα πάντα φταίνε οι κακοί άλλοι. Ακόμη και για την ανικανότητα τους να κλείσουν την αξιολόγηση (την κάθε αξιολόγηση) οι κακοί άλλοι φταίνε.
» Και σήμερα ευθύνονται οι 14 δικαστές. Μιλούν για οριακές ψηφοφορίες, ψέματα ( Ο Ανδρέας Παπανδρέου για μια ψήφο αθωώθηκε). Μιλούν για πιέσεις στους δικαστές από σκοτεινά κέντρα όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός on camera, διέταξε την απόφαση (1η φάση) υποσχόμενος αυξήσεις στα ανώτατα κλιμάκια (2η φάση). Και όταν όλα αυτά απέτυχαν κρέμασαν στα μανταλάκια έναν δικαστή για να παραδειγματιστούν όλοι οι άλλοι.
» Έχουν δημοκρατική λογική όλα αυτά; Καμία. Απλώς οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζουν να βαδίζουν στον δρόμο του τίποτα.
» Σε μια δημοκρατία ο μεγαλύτερος φόβος είναι η ροπή της πλειοψηφίας σε καθεστώς. Για αυτό και προβλέπονται θεσμοί ελέγχου της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Για αυτό υπάρχουν δικαστές, Ανεξάρτητες αρχές και ειδικές πλειοψηφίες στην Βουλή.
» Αντί να δείξουν λίγο σεβασμό σε όλα αυτά, μιλούν για «ιδιότυπο πραξικόπημα» σε βάρος τους.
» Επιμένουν να μην καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα τους δεν είναι οι κακοί άλλοι, ούτε το ΣτΕ, ούτε οι καναλάρχες (άλλωστε κάποιοι από αυτούς τους ανέβασαν στην εξουσία) αλλά η στοιχειώδη τους αδυναμία να κυβερνήσουν.
» Όμως στον δρόμο του τίποτα, τίποτα θα βρίσκουν και τίποτα θα παράγουν.»
10°
