Πρώτη ημέρα μετά τις διακοπές. Μεσημέρι στην εθνική Αθηνών Λαμίας σταματάω για καφέ. Χιλιόμετρα μετά στα διόδια ανακαλύπτω πως μου έχουν κλέψει το πορτοφόλι –μάλλον, την ώρα που περίμενα στην ουρά. Επιστρέφω πίσω. Δεν το βρίσκω. Το πιο κοντινό στο σημείο κλοπής είναι ένα τμήμα τροχαίας. Πηγαίνω για να δηλώσω την κλοπή. Μου απαντά ο αξιωματικός υπηρεσίας. «Μήπως είστε μεθυσμένος;» Γουρλώνω μάτια, υψώνω φωνή από τα νεύρα. «Πως σας ήρθε αυτό;» «Ρωτάω γιατί συμβαίνει συχνά». Ξεκινάει μια έντονη στιχομυθία μεταξύ μας. Με ρωτάει. «Είστε σίγουρος πως ακολουθούσατε την κατεύθυνση προς Λαμία;». Νομίζω πως είμαι πρωταγωνιστής σε έργο του Ιονέσκο. «Αφήστε το θα κάνω την καταγγελία αλλού. Δώστε μου τουλάχιστον το τηλέφωνό σας, ώστε αν με σταματήσουν συνάδελφοί σας στο δρόμο να σας τηλεφωνήσω για να τους εξηγήσετε πως με το πορτοφόλι μου έκλεψαν δίπλωμα αυτοκινήτου και ταυτότητα». Μου το δίνει, αλλά φεύγω με περισσότερα νεύρα.
Μέρες μετά σε μια από τις μετά διακοπών συνάξεις με φίλους, για να πούμε τα νέα μας. Λέω το επεισόδιο –στη συνέχεια φάνηκε σαν να είναι το πρώτο στο σήριαλ «Η επαφή μου με την ελληνική αστυνομία». Φίλη της άνοιξαν το σπίτι της στα Εξάρχεια. Της έκλεψαν το λάπτοπ. Οι αστυνομικοί της απαντούν: «Στη γειτονιά που μένετε, τι περιμένατε;». Η ίδια απάντηση και στο Χαλάνδρι –άλλη διάρρηξη εκεί. Φίλου του έκλεψαν το αυτοκίνητο στο Παγκράτι. Τα ίδια. Άλλος της παρέας μας μεταφέρει πως το καλοκαίρι σε πολλά καφέ της εθνικής συμμορίες έσπαγαν τα αυτοκίνητα και έκλεβαν βαλίτσες και τσάντες από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ένας από τους παθόντες άκουσε την ώρα της καταγγελία και το «μα δεν το ξέρετε; Είναι συνηθισμένο φαινόμενο». «Α, τώρα, ηρέμησα, αφού έχει συμβεί και σε άλλους», η απάντησή του.
Άλλος φίλος, διηγείται πως χτύπησε με το αυτοκίνητό του ξεπαρκάροντας το σταθμευμένο σε σκοτεινό σημείο του δρόμου, αυτοκίνητο αστυνομικού. Ο διακανονισμός έγινε ευγενικά μεταξύ τους, αλλά δεν συμπληρώθηκαν τα απαραίτητα χαρτιά, γιατί ο αστυνομικός είπε πως δεν χρειάζεται, «εντάξει μωρέ συμβαίνουν». Ο φίλος μου του εξήγησε πως επειδή θα λείπει, πρέπει να υπογράψουν την κοινή δήλωση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο αστυνομικός συμφώνησε. Φεύγοντας από τον τόπο του ατυχήματος δεν μπορούσε να πιστέψει πως έπεσε σε τόσο χαλαρό αστυνομικό. Για μια εβδομάδα ο δεύτερος είναι άφαντος. Ο φίλος μου του τηλεφωνεί πως θα εκπνεύσει η διορία. Του απαντά «έλα μωρέ, μην κάνεις έτσι!». Κανονίζουν ραντεβού μετά από δύο ημέρες. Εκεί θα ανακαλύψει πως η ασφάλεια αυτοκινήτου του αστυνομικού είναι τρίμηνη. (Υπάρχει τρίμηνη ασφάλεια αυτοκινήτου;) Μέσα στη εβδομάδα, μάλλον ο αστυνομικός ασφάλισε το αυτοκίνητο….
Όταν στο στενό σου περιβάλλον όλοι έχουν να διηγηθούν ένα παρόμοιο επεισόδιο στη σχέση τους με την αστυνομία μπορείς να κάνεις άφοβα την εκτίμηση πως οι πανομοιότυπες απαντήσεις τους είναι αποτέλεσμα… εγκυκλίου. Τα παραδείγματα έδωσαν λαβή για να πάρουμε και θέση απέναντι στα ειδικά μισθολόγια. Η επωδός: «αν ο ρόλος της αστυνομίας είναι η απλή καταγραφή συμβάντων ας μεταφερθούν στα ΚΕΠ και να μη μιλάμε για ειδικά μισθολόγια», έφερε διχογνωμία. Πάντως μας αρέσει να είμαστε του ύψους ή του βάθους στις θέσεις.
Όταν όμως ο φίλος που του έκλεψαν το αυτοκίνητο μας ανέφερε πως γνωστός του που ασχολείται με αυτοκίνητα του έδειξε σε ειδικά σάιτ αξεσουάρ αυτοκινήτου σε εξευτελιστικές τιμές, οι ψύλλοι έγιναν ελέφαντες. Φέραμε στο τραπέζι εικόνες απ’ όλους όσους έχουμε δει να μας πλησιάζουν για να μας πουλήσουν λάπτοπ ή κινητό. «Τελικά, αν πιστέψουμε πως δεν μπορεί να τα βάλει η αστυνομία με τόσους κλέφτες, μήπως πρέπει πολύ απλά να στρέψει την έρευνα στα σημεία πώλησης; Αν τα κλοπιμαία δεν μπορούν να βρουν έξοδο πώλησης, τότε δεν μπορεί παρά να μειωθεί το φαινόμενο. Ή μήπως η αστυνομία δεν θέλει να το κάνει γιατί έχει τους δικούς της λόγους…».
Σε αυτό συμφωνήσαμε όλοι… ανακουφισμένοι που βρήκαμε τη λύση και περάσαμε στο πιο φλέγον θέμα «το χειμώνα τούτο πως θα τον πηδήξουμε!».
Υ.Γ. Το μόνο παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι πως στο αστυνομικό τμήμα που πήγα τελικά να δηλώσω την κλοπή είχα απέναντί μου ευγενέστατους και εξυπηρετικότατους αστυνομικούς και πως την καινούργια ταυτότητα την έβγαλα σε χρόνο 10 λεπτών.
«Βλέποντας τη σπουδαία δουλειά που γίνεται σε αυτές δομές, θα έλεγα ότι αυτή η επίσκεψη ήταν για μένα ένα δώρο Χριστουγέννων» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
15°
