«Τα πρωτοφανή οικονομικά επιτεύγματα των κυβερνήσεων του Κ. Καραμανλή των περιόδων 1955-1963 και 1974-1980 οδήγησαν την Ελλάδα στην ανάπτυξη και στον τερματισμό της περιόδου που ήταν Ψωροκώσταινα. Τότε το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα πήγε από το 300 δολάρια στα 4300, τότε πολλαπλασιάσθηκε η ιδιωτική κατανάλωση και οι ρυθμοί ανάπτυξης ήσαν από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως στο 6,5% ετησίως. Όλα αυτά οφείλονται στη μακρά περίοδο κυβερνητικής σταθερότητας που εξασφάλιζε το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που έθεσε τέρμα σε μακρά περίοδο αστάθειας εξαιτίας της οποίας μόνο την περίοδο 1944-1955 είχαμε 24 κυβερνήσεις»!
Τα παραπάνω τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του στις 20-7-2016 στη Βουλή ο βουλευτής Ιωαννίνων της Ν.Δ. Κώστας Τασούλας με αφορμή τη συζήτηση για την απλή αναλογική.
Η ομιλία του κ.Τασούλα έχει ως εξής:
«Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να προβώ στη διαπίστωση ότι η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο από πλευράς κυβερνητικής πλειοψηφίας στηρίζεται πάνω σε έναν μύθο και σε μία απίστευτη υποκρισία. Πρώτα απ’ όλα, ποιος είναι ο μύθος; Είναι ο μύθος των πενήντα εδρών. Πενήντα έδρες θεωρητικώς προβλέπονται στον ισχύοντα εκλογικό νόμο, ο οποίος είναι ο δέκατος έκτος μετά το 1926, οπότε και καταργήθηκε η ψήφος με τα σφαιρίδια.
Ωστόσο, όσες φορές έχει εφαρμοστεί ο ισχύων νόμος, δεν συνέτρεξαν οι πενήντα έδρες για το πρώτο κόμμα. Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, το πρώτο κόμμα, εν σχέσει με το αν οι εκλογές γίνονταν με τον σημερινό νόμο που φέρνετε προς ψήφιση, επωφελήθηκε κατά τριάντα οκτώ έδρες. Τον Μάιο του 2012, η Νέα Δημοκρατία με απλή αναλογική θα έπαιρνε εβδομήντα έδρες και πήρε εκατόν οκτώ. Αυτό δεν είναι «μπόνους» πενήντα εδρών, αλλά τριάντα οκτώ. Τον Ιούνιο του 2012, το πρώτο κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, με απλή αναλογική θα έπαιρνε ενενήντα πέντε και πήρε εκατόν είκοσι εννέα έδρες. Αυτό δεν είναι πενήντα, αλλά τριάντα τέσσερα.
Τον Ιανουάριο του 2015, το πρώτο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ με απλή αναλογική θα έπαιρνε εκατόν δεκαεννέα και πήρε εκατόν σαράντα εννέα έδρες. Αυτό δεν είναι συν πενήντα έδρες, αλλά συν τριάντα. Τον Σεπτέμβριο του 2015, το πρώτο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ με απλή αναλογική θα έπαιρνε εκατόν δεκατέσσερες και πήρε εκατόν σαράντα πέντε έδρες. Αυτό δεν είναι συν πενήντα, αλλά συν τριάντα ένα.
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, μία περίπτωση που δεν έχει συντρέξει γιατί κάποιες παράμετροι σπάνιες δεν συνέπεσαν, συμβάλλει στο να έχει συκοφαντηθεί ένας νόμος με την επίκληση του «πενήντα», το οποίο προφανώς φαντάζει υπερβολικό, αλλά στην πραγματικότητα μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί.
Από την άλλη πλευρά του μύθου που ανέφερα, υπάρχει η υποκρισία, η εμμονή της Αριστεράς στη συνέπεια. Κινείσθε από την ανάγκη να είστε συνεπείς σ’ αυτά που λέτε. Γιατί, λοιπόν, τότε δεν καταργήσατε το μνημόνιο; Γιατί δεν καταργήσατε τον ΕΝΦΙΑ; Γιατί δεν φέρατε τον δέκατο τρίτο μισθό; Γιατί δεν αυξήσατε τον κατώτερο μισθό; Εδώ δεν υπήρξε θέμα συνέπειας; Μήπως επιλέγετε την ανώδυνη, την αναίμακτη συνέπεια, αφού στην άλλη συνέπεια κάνατε πίσω, βάλατε την ουρά στα σκέλη, αφήσατε σαράντα συναδέλφους σας να έχουν συνέπεια με κόστος και εσείς επιλέξατε τον δρόμο της αποφυγής τηρήσεως των όσων με στεντόρειο τρόπο λέγατε, χωρίς μάλιστα να αισθάνεστε την ανάγκη να απολογηθείτε γι’ αυτό;
Αυτό δεν είναι συνέπεια; Είναι επιλεκτική συνέπεια; Είναι συνέπεια στα εύκολα; Τώρα που στον εκλογικό νόμο πάθατε ήττα γιατί δεν πετύχατε το «200», είστε έτοιμοι να ρίξετε όλο το βάρος, όλη την υπερβολή και όλη τη μυθολογία στο Σύνταγμα. Εκεί θα δούμε το άνοιγμα των κρουνών του λαϊκισμού. Αφού δεν βγήκε ο εκλογικός νόμος, τον εγκαταλείπουμε.
Ακούστε, λοιπόν. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο εκλογικός νόμος δεν είναι καταγραφή των τάσεων του εκλογικού σώματος. Υπάρχει κυρίως για να έχουμε κυβέρνηση. Η μεγαλύτερη πρόοδος στη χώρα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων έγινε σε εποχές ισχυρών κυβερνήσεων που προφανώς δεν βγήκαν από απλές αναλογικές. Την περίοδο 1955-1963, την περίοδο που νικήθηκε η Ψωροκώσταινα από την πρώτη Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, η χώρα διπλασίασε την ιδιωτική κατανάλωση, το κατά κεφαλήν εισόδημα και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Αυτό είναι φιλολαϊκή πολιτική.
Αυτό έγινε με ισχυρή κυβέρνηση η οποία ήταν πρωτοφανές φαινόμενο σε μια Ελλάδα στην οποία ένας άνθρωπος, παρακαλώ, πενήντα ετών την εποχή που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε την πρώτη του κυβέρνηση, είχε ζήσει τρεις ανατροπές του θρόνου, επτά κινήματα, τρεις δικτατορίες και είκοσι τέσσερις κυβερνήσεις μέσα σε δέκα χρόνια από το 1944 έως το 1955.
Αυτή η σταθερότητα και αυτή η απόδοση, λοιπόν, είναι η πιο φιλολαϊκή πολιτική.
Πότε ξεφύγαμε από την Ψωροκώσταινα; Τη δεύτερη επταετία Καραμανλή το κατά κεφαλήν εισόδημα έφτασε τα 4.300 δολάρια, όταν ήταν 300 δολάρια το ’55. Πάλι είχαμε σταθερή Κυβέρνηση, πάλι είχαμε ενισχυμένη αναλογική, πάλι δεν είχαμε απλή αναλογική. Αυτό είναι φιλολαϊκό. Φιλολαϊκό δεν είναι να επικαλούμαστε τη συνέπεια, όταν την έχουμε καταρρακώσει σε θέματα που απαιτούν σύγκρουση, που απαιτούν πειστικότητα, που απαιτούν νίκη.
Επαίρεστε γιατί παλέψατε. Εγώ θέλω να επαίρεστε γιατί νικήσατε. Δεν μιλάτε για νίκες, μιλάτε για μάχες. Δεν τολμάτε να μιλήσετε για νίκες στην Αριστερά. Εναβρύνεσθε ότι είστε μαχητές. Εγώ θα σας ήθελα νικητές και στο θέμα του μνημονίου και στο θέμα των μισθών και στο θέμα των συντάξεων και στο θέμα του ΕΝΦΙΑ. Αυτή είναι η κατάσταση.
Ο κ. Γλέζος, στέλεχος σημαντικό της παρατάξεώς σας, είχε πει σε συνέντευξή του στις 27/10/2014 ότι ο ισχύων εκλογικός νόμος είναι αρπαγή εδρών. Είστε «κλεπταποδόχοι» εδρών, κύριοι συνάδελφοι, αυτή τη στιγμή. Από τον Ιανουάριο του 2015 είστε «κλεπταποδόχοι» εδρών. Και είπε, επίσης, ότι «εμείς δεν θα καταδεχθούμε να έχουμε αρπαγή εδρών, γιατί αμέσως μόλις νικήσουμε με αυτόν τον κάλπικο και κλεψίτυπο νόμο θα τον αλλάξουμε και θα πάμε στην απλή αναλογική».
Εσείς αλλάζετε αυτό τον νόμο, αφού νικήσατε δυο φορές και αφού έχετε πειστεί μέσα σας βαθιά ότι δεν πρόκειται να είστε πάλι πρώτο κόμμα με τίποτε. Αποφασίζετε, λοιπόν, το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Να ξέρετε όμως ότι ο ελληνικός λαός, ο οποίος ποτέ δεν είναι θύμα κανενός –γιατί ακούστηκαν και αυτά, ότι ο ελληνικός λαός ήταν θύμα του δικομματισμού, είναι μεγάλη προσβολή να θεωρείτε τον ελληνικό λαό θύμα-, και όταν σας έδινε επί είκοσι χρόνια 3% και όταν σας έδωσε τώρα 36%, ήξερε τι έκανε. Και όταν σας ξαναβάλει στην αντιπολίτευση, όταν γίνουν εκλογές, πάλι θα ξέρει τι κάνει, ασχέτως εκλογικού νόμου.
Δεν θα σας σώσει ο εκλογικός νόμος και δεν θα μας δυσκολέψει ο εκλογικός νόμος. Ο εκλογικός νόμος είναι για να κυβερνάται η χώρα. Και επαναλαμβάνω ότι η χώρα ξεπέρασε τα προβλήματά της και έπαψε να είναι Ψωροκώσταινα με ενισχυμένη αναλογική και με σταθερές κυβερνήσεις».
7°
