Μπαίνουμε στον Ιούλιο. Τώρα που πέρασε λοιπόν το Πάσχα και έχουμε βγει από τα μνημόνια, όπως μας εγγυήθηκε ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας αλλά είχε συμφωνήσει και ο σύντροφος Καμμένος ο οποίος μετράει την κάθε του κουβέντα, ακόμα και ο πιο δύσπιστος φασίστας-ρατσιστής, τσιράκι του σακάτη και παράφρονα Σόιμπλε, υποκλίνεται μπροστά στην Αριστερή Κοσμογονία.
Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε! Ο στόχος των 200.000 νέων θέσεων εργασίας έχει ήδη υλοποιηθεί και αυτό αποτυπώνεται στα χαρούμενα και ροδαλά πρόσωπα των μελών της Κεντρικής μας Επιτροπής τους οποίους διορίσαμε στις δεκάδες ΔΕΚΟ που δημιουργήσαμε. Πλέον οι σύντροφοί μας θα μπορούν να συνεδριάζουν, να βγάζουν ανακοινώσεις και να καπνίζουν κουβανέζικα πούρα χωρίς να επιβαρύνουν τα κομματικά μας ταμεία, στέλνοντας το λογαριασμό στο αστικό κράτος. Επίσης προχωρήσαμε και σε άλλες κοινωνικές τομές, με πρώτο και καλύτερο το χώρο της Υγείας.
Πάνε πια οι θλιβερές εποχές που ο ασθενής έμπαινε στα νοσοκομεία και ένιωθε σαν ξένος. Βάλαμε τέλος στο πουλημένο προσωπικό που έβλεπε τον πολίτη σαν πελάτη και έτρεχαν να του κάνουν βιομηχανικές ενέσεις, να τον τυλίξουν σε εμπορευματοποιημένες γάζες και να του κολλήσουν τα λευκοπλάστ των μονοπωλίων. Τώρα η εξουσία πέρασε στο λαό, ακολουθούμε το επαναστατικό μοντέλο της αυτοοργάνωσης και ο καθένας από εμάς μπορεί να φέρει από το σπίτι τα σεντόνια του, τις ασπιρίνες του και, σε περίπτωση που χρειάζεται εγχείρηση, τα εικονάκια του Αγίου Θεράποντα – εδώ πέφτουμε στα γόνατα.
Προσοχή, όμως, σύντροφοι! Δεν πρέπει να μας παρασύρει ο δικαιολογημένος επαναστατικός ενθουσιασμός. Ανά πάσα στιγμή απαιτείται να υπενθυμίζουμε στο λαό την καμένη γη που παραλάβαμε από τους γελοίους, τους πουλημένους, τους προδότες, τους κλέφτες, τους πράκτορες, τους ξεδιάντροπους, τα αμερικανάκια των ψευτο-σοσιαλιστικών κυβερνήσεων που από το ’81 και μετά κατέστρεψαν την Ελλάδα μας. Επί τη ευκαιρία, περάσαμε θαυμάσια στις τριήμερες εκδηλώσεις μνήμης για τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο τιμούμε.
Βέβαια ο δρόμος για τον σοσιαλισμό δεν είναι στρωμένος με κόκκινα γαρίφαλα, όπως οι πίστες που χορεύει ζεϊμπέκικα η συντρόφισσα Όλγα Γεροβασίλη. Η αντίδραση και προσωπικά η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ επεξεργάζονται τα αντιλαϊκά σχέδιά τους, τόσο στο εξωτερικό όπου η επανάσταση συνεχώς βαθαίνει, όσο και στο εσωτερικό όπου χώνεται ακόμα πιο βαθιά.
Ξεκινάμε από το εσωτερικό μέτωπο, όπου τα μικρά πόνυ της Διαπλοκής τόλμησαν να σύρουν στα πουλημένα δικαστήρια, τα οποία βεβαίως επίσης τιμούμε, έναν αγωνιστή σαν τον μαυροπουκαμισά με τις λευκές κηλίδες (πιτυρίδα) σύντροφο Πολάκη! Τον κατηγορούν για κάποιες δήθεν πολεοδομικές παραβάσεις που μπορεί δήθεν να τις έκανε, αλλά χωρίς να το χαίρεται, όπως συνέβαινε με τους προηγούμενους.
Θα πω πρώτα μία επίκαιρη μαντινάδα και μετά θα συνεχίσω: «Χτυπούν το δέντρο το ψηλό τση Κρήτης το καμάρι, όπου βαράει μπαλωθιές κι όποιον ο Χάρος πάρει». Πάμε τώρα στο ζουμί. Εμείς οι αριστεροί παλέψαμε για τη σωστή Δικαιοσύνη, μη ξεχνάμε ότι καταδικάσαμε τρις εις θάνατον τον μακελάρη Κλίντον στη δίκη που ήταν αρχιδικαστής ο σύντροφος Καζάκος και έγινε δίπλα στα Goody’s στην πλατεία Συντάγματος. Όμως δεν θα επιτρέψουμε με τίποτα να βρωμίσει το δικαστικό σώμα το όνομα του συντρόφου Πολάκη, ο οποίος τους απάντησε κατά πώς τους αξίζει, δηλαδή με τους επίκαιρους στίχους από ένα αντάρτικο τραγούδι που μιλάει για έναν αριστερό τον οποίο αντικατέστησαν μ’ ένα κούτσουρο.
Όμως είχαμε και ευθεία επίθεση στους ευρωπαίους συμμάχους μας. Όπως είχε προβλέψει ο σύντροφος Αλέξης, εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ η Ευρώπη γυρίζει σελίδα και γίνεται όλο και πιο προοδευτική. Το απέδειξε και το δημοψήφισμα στην Αγγλία όπου θριάμβευσε η ελπίδα, η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια, οι έννοιες δηλαδή που ανήκουν στο δικό μας μαρξιστικό ιδεολογικό οπλοστάσιο, παρόλο που τις υιοθέτησε η πανικόβλητη βρετανική δεξιά.
Θα ακολουθούσε μια ακόμη μεγάλη επιτυχία μας, με τους Podemos να γίνονται κυβέρνηση, αλλά ο καπιταλισμός έβαλε μπροστά τα μεγάλα μέσα. Την ώρα που ο σοβαρός σύντροφος Παπαδημούλης είχε μαζέψει τους πανηγυριστές βάρδιας για να χορέψουν τσάμικα στη Λεωφόρο Καρανίκα (πρώην Αμαλίας) βγήκε το αποτέλεσμα από τις ισπανικές κάλπες που μας έβγαζε τρίτους! Όμως αυτή ήταν η τελευταία πράξη του δράματος.
Στο νόμο για την παρασκευή ντοματοχυμού, θα περάσουμε μια τροπολογία που θα ακυρώνει όλα τα εκλογικά αποτελέσματα που δεν συμφωνούν με τα tweet του συντρόφου Παπαδημούλη ή τα γκάλοπ της «Αυγής».
