Διαβάζω το cv του νέου, προσφάτως διορισθέντος συμβούλου του Τσίπρα στον τομέα στρατηγικού σχεδιασμού Νίκου Καρανίκα. Αρκούντως αγωνιστικό και ποστ ρεβολουσιόνο: «Η καριέρα είναι σαν την χολέρα[…]», «[…]ενάντια στην υποθαλάσσια αρτηρία», ως συνεπής αγωνιστής που μάχεται κάθε πρόοδο και vice versa με το αστικό κράτος των εργολάβων που «σκοτώνει τα όνειρά μας». Όλη η κνίτικη ξύλινη γλώσσα που μεταλλάχθηκε σε «αντικαπιταλιστική εναλλακτική» δράση και όλο το θεσσαλονικιώτικο κλισέ μουά μουλά λεξιλόγιο των «χαρακωματίστα» αλλά και «χαρακομματίστα». Μιας και πακέτο πάνε και οι αγώνες στα χαρακώματα ενάντια στον φιλελευθερισμό, και το ημέτερο βόλεμα, που στο πρόσωπο και τον διορισμό Καρανίκα συνοψίζουν τη συριζαϊκή παθογένεια των ημερών: ανεξαρτήτως των τυπικών προσόντων (τα έχει;), τι να σχεδιάσει ένας άνθρωπος που η ασυνταξία, η ανορθογραφία και η αριστερή γραφικότητα όπως τη διακονεί μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και τους προσωπικούς λογαριασμούς του, του δίνουν με το καλημέρα Όσκαρ τραγικότητας και μορφώσεως (not). And the beat goes on…
Παραθέτω ανάρτησή του περί μίντια, επανάστασης ενάντια στο Κεφάλαιο και άλλες «στρατηγικές» αναλύσεις του κομαντάντε Καρανίκα, όπου κυριολεκτικά τούτος ο «Γκεβάρα» Σαλονικάι πετάει τα μάτια έξω και της δασκάλας που του έμαθε γράμματα, μα και του λογιστηρίου του κράτους, που τον αποζημιώνει για τις υπηρεσίες του, παρελθόντος και μέλλοντος με ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό...
«Τα προσωπικά μου εξακολουθούν να είναι προσωπικά μου και δεν τα εκθέτω». Έτσι ηρωικά και μπεσαλίδικα κλείνει το βιογραφικό του σημείωμα ο Καρανίκας, ενώ την ίδια ώρα το ελληνικό τουίτερ και οι ορκισμένοι πριντσκριναριστές δημοσιεύουν και αναπαράγουν το viral της ημέρας, που δεν είναι άλλο από το κόλλημα που τραβάει με την Ελένη Μενεγάκη αλλά και χαλαρά μεν, με την Πόπη Τσαπανίδου. Επαναστάτης που από τη μια παλεύει να γκρεμίσει τα τσοντοκάναλα της διαπλοκής και από την άλλη τραβάει έρωτα φανερό και καημό μεγάλο, ειδικά με την Ελένη, που της «επιδίδει» απείρου κάλλους λατρευτικά σχόλια. Τσεκ! Ενάντια στο lifestyle, αλλά και χωρίς αυτήν δεν ζει κι αγώνας δεν υπάρχει!
Η δε φωτογραφία! Αυτή που «σαρώνει το διαδίκτυο» όπου με μπιρόνια, φουλάρια και στριφτά τσιγάρα ο Νίκος, ο Αλέξης, ο Γαβριήλ (εντάξει, αυτός αποχαιρέτησε νωρίς), οι κομπανιέρος ντε της «προ επαναστατικής περιόδου» απαθανατισμένοι σε μια χαλαρή στιγμή μετά τη μάχη για μια «καινούργια Ελλάδα», αυτή η φωτογραφία τα μαρτυρά όλα!
Πως δηλαδή και Χάρβαρντ να είχε βγάλει το συντροφάκι το καλό, και Saint Martins να είχε τελειώσει, κλάιν μάιν θα μετρούσαν για να διορισθεί παρά τω πρωθυπουργώ, για να χρησιμοποιήσω και την καρντασίμ Σαλονικίμ αργκό. Μπίρες και τσιγάρο με τον αρχηγό αρκεί να έχεις κάνει και υποθέτω τρία κερασμένα τσιτάτα του Λένιν να είπες την ώρα που έπρεπε, και εζυγίσθης, εμμετρήθης και ευρέθης ο καταλληλολότερος. Αξιοκρατικά και μεταρρυθμιστικά, αδάμαστα και οραματικά, ο σύντροφος Καρανίκας εβολεύθη. Απεκαταστάθη. Δεν πήγαν στράφι οι αγώνες και ο πόλεμος με τον ταξικό εχθρό. Έως και πρόεδρος του φαν κλαμπ της Ελένης Μενεγάκη μπορεί να γίνει ο Νίκος τώρα που πήρε φόρα. Μην σου πω και πως επειδή σίγουρα είδε το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» του Αϊζενστάιν, μια μέρα μπορεί να γίνει και συμπαρουσιαστής δίπλα της, παίρνοντας τη θέση του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου. Πάμε σφηνάκια, πάμε, πάμε!
9°
