Η νίκη απέναντι στον Θάνατο δεν σημαίνει τη συνέχεια της ζωής με τον τρόπο που την καταλαβαίνουμε εμείς οι θνητοί, αλλά την «αιώνια ζωή», που υπόσχεται ο δρόμος του Χριστού.
Έτσι τελειώνει η Ακολουθία της Αναστάσεως, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού την Κυριακή του Πάσχα, μετά την Σταύρωση (Μ. Παρασκευή) και την ταφή του (Μ. Σάββατο), είναι ένα γεγονός που εξιστορείται και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές —τον Ματθαίο (κεφ. 28), τον Μάρκο (κεφ. 16), τον Λουκά (κεφ. 24) και τον Ιωάννη (κεφ. 20). Αν και η ιστορία διαφέρει λίγο από το ένα Ευαγγέλιο στο άλλο, η ουσία είναι ότι όταν η Μαρία η Μαγδαληνή πηγαίνει, συνοδεία άλλων γυναικών, να αλείψει με μύρο το σώμα του νεκρού Ιησού, βλέπει πως ο βράχος μπροστά από τον τάφο του έχει τραβηχτεί και παίρνει το μήνυμα από έναν άγγελο πως ο Χριστός έχει αναστηθεί και βρίσκεται στη Γαλιλαία. Η Ανάσταση του Κυρίου εκπληρώνει προφητείες που αναφέρονται σε πολλά σημεία της Παλαιάς Διαθήκης.
Πέρα από τον συμβολισμό της Ανάστασης του Ιησού, από πολύ μικρός, είχα την εξής απορία: Αν ο Ιησούς νίκησε τον Θάνατο, τότε γιατί εξαφανίστηκε από τα εγκόσμια μετά την Ανάστασή του; Η απάντηση βρίσκεται τόσο στο τελευταίο κεφάλαιο του «Κατὰ Ἰωάννην Ευαγγελίου» όσο και στην «Αποκάλυψή», το προφητικό και εσχατολογικό του βιβλίο του Ευαγγελιστή, το οποίο συνέλαβε σε μια σπηλιά στην Πάτμο, το 96 μ.Χ.
Στη δική του αφήγηση της Ανάστασης του Κυρίου, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (ή αλλιώς ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος) μας λέει πως η Μαρία η Μαγδαληνή μόλις είδε τον τάφο ανοιγμένο, έτρεξε στον Πέτρο και τον άλλο μαθητή που ο Ιησούς αγαπούσε (τον ίδιο), για να τους ανακοινώσει ότι απήγαγαν τη σωρό του Κυρίου από τον τάφο και δεν ξέρει που την έχουν μεταφέρει. Αφότου οι δύο μαθητές επισκέφτηκαν τον τόπο της ταφής του Ιησού και είδαν με τα μάτια τους ότι η σωρός του λείπει, κατάλαβαν πως έχει αναστηθεί και επέστρεψαν στο σπίτι τους. Η Μαγδαληνή, όμως, έμεινε έξω από τον τάφο, κλαίγοντας, μέχρι που είδε μέσα στην κρύπτη δύο αγγέλους που της μετέφεραν το χαρμόσυνο μήνυμα. Όταν εκείνη γύρισε το βλέμμα της, είδε τον ίδιο τον Χριστό Αναστημένο, τον οποίο αρχικά πέρασε για τον κηπουρό και ο οποίος τη ρώτησε γιατί κλαίει. Εκείνη του εξήγησε, αλλά όταν ο Ιησούς την αποκάλεσε με το όνομά της, εκείνη αμέσως τον αναγνώρισε. Ο Ιησούς, όμως, της ζήτησε να μην τον αγγίξει, γιατί δεν έχει ακόμα ανεβεί στους Ουρανούς για να συναντήσει τον Πατέρα του, αλλά της ζήτησε να ανακοινώσει την Ανάστασή του στα αδέλφια του.
Στο 21ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου, συναντάμε μία τρίτη και τελευταία φορά τον Ιησού, κοντά στην λίμνη Τιβεριάδα. Εκεί, ο Ιησούς εμφανίζεται στον Πέτρο, τον Θωμά, τον Ναθαναήλ, τους γιους του Ζεβεδαίου και άλλους δύο μαθητές του και τους καλεί να πάνε για ψάρεμα. Ενώ την πρώτη νύχτα δεν πιάνουν κανένα ψάρι, ο Ιησούς, που δεν τους έχει αποκαλύψει ακόμα την ταυτότητά του, τους συμβουλεύει να βάλουν τα δίκτυα στη δεξιά πλευρά της βάρκας. Μόλις κάνουν αυτό που τους συμβουλεύει, οι μαθητές πιάνουν τόσα ψάρια, που δεν μπορούν να τραβήξουν πάνω τα δίκτυα από το βάρος. Όταν με τα πολλά καταφέρνουν να βγάλουν τα ψάρια στη στεριά, ο Ιησούς τους προσκαλεί να φάνε και πλέον όλοι έχουν καταλάβει πως αυτός που βρίσκεται μπροστά τους είναι ο Κύριός τους.
Η τελευταία φορά που βλέπουμε τον Ιησού στην Καινή Διαθήκη, είναι στο 27ο και τελευταίο βιβλίο της, δηλαδή εκείνο της «Αποκάλυψης του Ιωάννη». Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιησούς επισκέφθηκε τον Ιωάννη (έναν από τους αγαπημένους μαθητές του) και του έδειξε σε ένα όραμα όσα πρόκειται να συμβούν, λέγοντάς του να καταγράψει αυτά που βλέπει και να στείλει το βιβλίο αυτό στις επτά Εκκλησίες —«εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν». Ο Ιησούς, όπως είναι φυσικό στο 96ο έτος της ηλικίας του, εμφανίζεται με κατάλευκα μαλλιά, σαν το χιόνι, αλλά με μάτια σαν φλόγα φωτιάς, η οποία βλέπει τα πάντα. Ζωσμένος με ολόχρυση ζώνη και ένδυμα που έφτανε μέχρι τα πόδια του, ο Ιησούς εμφανίζεται στο μέσο επτά λυχνιών (έναν αριθμό τέλειο, που εδώ συμβολίζει τις Εκκλησίες) και μοιάζει με υιός ανθρώπου (και όχι Θεού). Το βιβλίο αυτό γράφτηκε τόσο σαν προφητεία, όσο και σαν προειδοποίηση, για να προετοιμάσει το ποίμνιο για την Δευτέρα Παρουσία.
Έτσι, σύμφωνα τουλάχιστον με τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, ο Ιησούς, μετά την Ανάσταση, πήγε να συναντήσει τον Πατέρα του και δεν ξαναεμφανίστηκε στη γη, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, είτε για να επιβεβαιώσει την Ανάστασή του, είτε για να κατευθύνει τους πιστούς. Η νίκη αυτή απέναντι στον Θάνατο δεν σημαίνει τη συνέχεια της ζωής με τον τρόπο που την καταλαβαίνουμε εμείς οι θνητοί, αλλά την «αιώνια ζωή», που υπόσχεται ο δρόμος του Χριστού.
15°
