Μια σπουδαία κίνηση τιμής και στήριξης των δράσεων της καμπάνιας της δομής «Εις το όνομα του Άλκη» για τον τραγικό χαμό του Άλκη Καμπανού έκαναν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί ενός δημοτικού σχολείου στη Γερμανία.
Παιδιά και δάσκαλοι του 1ου δημοτικού σχολείου Νυρεμβέργης φόρεσαν φανέλες διάφορων ελληνικών ομάδων και φωτογραφήθηκαν δίπλα - δίπλα, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο ότι το ποδόσφαιρο και οι οπαδοί του δεν θα έπρεπε να έχουν τίποτα να χωρίσουν.
Οι μικροί μαθητές από τη Γερμανία έβαλαν με αυτό τον τρόπο και αυτοί το δικό τους λιθαράκι για την αλλαγή της οπαδικής κουλτούρας στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρεται σε ανάρτηση της δομής «Εις το όνομα του Άλκη» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «τα παιδιά και οι δάσκαλοι φόρεσαν φανέλες ελληνικών ομάδων και φωτογραφήθηκαν στέλνοντας μήνυμα υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης και της ευγενούς άμιλλας».
Όπως υπογραμμίζει στην ανάρτησή της η δομή, «μέλη από όλον κόσμο, μας στέλνετε καθημερινά τις φωτογραφίες σας και σας ευχαριστούμε για αυτό! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δορυφόρο Μονάχου που στηρίζει τις δράσεις της δομής και μας κοινοποίησε τις φωτογραφίες».
Άλκης Καμπανός: Γκράφιτι από μαθητές του 11ου δημοτικού Καλαμαριάς κατά της οπαδικής βίας
Η 1η Φεβρουαρίου, η ημέρα που δολοφονήθηκε άγρια ο Άλκης Καμπανός, άλλαξε για πάντα τη ζωή τους. Σοκαρίστηκαν, θύμωσαν, τρόμαξαν, έκλαψαν, όμως παρά τη θλίψη τους, αποφάσισαν να δράσουν.
Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς του 11ου δημοτικού Καλαμαριάς, αποφάσισαν να δημιουργήσουν γκράφιτι σε μεγάλη κλίμακα, στον τοίχο του σχολείου τους, στο οποίο ο Άλκης, με ένα υπέροχο φωτεινό χαμόγελο, προστατεύει παιδιά που φορούν τις φανέλες όλων των ομάδων.
«Ήταν αδύνατο για όλους μας, να δεχτούμε ότι ένα παιδί έχασε τη ζωή του μ' αυτόν τον τρόπο. Ακόμη όμως πιο δύσκολο ήταν να αποδεχτούμε ως δάσκαλοι ότι νέα παιδιά, που θα μπορούσαν να είναι και μαθητές μας, ήταν ικανοί να προβούν σε μια τόσο αποτρόπαια πράξη», επισημαίνει, μιλώντας στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η διευθύντρια του 11ου δημοτικού Καλαμαριάς Μαρία Καπόγιαννη και εξηγεί πως όλη η εκπαιδευτική κοινότητα του σχολείου, θεώρησε πως ήταν υποχρέωση και καθήκον της να δράσει άμεσα.
«Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας τοιχογραφίας στο σχολείο, για να θυμίζει σε όλους μας ότι η ευτυχία, η χαρά, βρίσκεται μέσα από υγιείς ανθρώπινες σχέσεις και όχι μέσα στην ένταση των οπαδικών συμφερόντων και συγκρούσεων. Να υπενθυμίσουμε ότι ένα παιδί χάθηκε και μια οικογένεια θρηνεί αναίτια», λέει συγκινημένη.
Παράλληλα, όπως λέει, στο σχολείο, συντονισμένα και με εκπαιδευτικά προγράμματα υπενθυμίζουν στους μαθητές ότι η ανθρώπινη ζωή βρίσκεται στην κορυφή του αξιακού συστήματος και ότι κάθε μορφή βίας είναι όχι μόνο καταδικαστέα, αλλά και έξω από το πλαίσιο οποιασδήποτε κοινωνικής συναναστροφής.
20°
