Περιπλανώμενος στην Αθήνα, για ένα καταραμένο νούμερο

Από την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου μου, σχετικά με τον αριθμό πλαισίου, λείπει εκ παραδρομής ένα ψηφίο: το επτά (7). Δεν φανταζόμουνα πόσο ακριβά θα πλήρωνα αυτήν την παράλειψη! Ο σωστός αριθμός είναι απαραίτητος για τον τεχνικό έλεγχο (ΚΤΕΟ) αλλά και για τυχόν έλεγχο από την Τροχαία. Η διόρθωση είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας Αττικής. Η απόπειρα να υπάρξει επανόρθωση αποδείχτηκε μια οδυνηρή δοκιμασία, που με ανάγκασε να ταξιδέψω από τον Άγ. Δημήτριο μέχρι τον Σταυρό Αγίας Παρασκευής και την λεωφόρο Κηφισίας, κοντά στον δακτύλιο!

Ξεκίνησα με την μοτοσυκλέτα από το τμήμα της Περιφέρειας Αττικής στον Άγιο Δημήτριο, για να ενημερωθώ πού ακριβώς θα έπρεπε να απευθυνθώ. Μου είπαν ότι θα έπρεπε να μεταβώ στο τμήμα της Περιφέρειας στην Αγ. Παρασκευή. Μπήκα στο Google να βρω την διεύθυνση: Πατήστε κι εσείς το «Περιφέρεια Αττικής, Αγία Παρασκευή». Βγαίνει η διεύθυνση «Λεωφόρος Μεσογείων 448μ 15342, Αγία Παρασκευή Αττικής». Όταν όμως φτάνω εκεί, με περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Τα γραφεία, όπου στεγαζόταν η Περιφέρεια είναι άδεια!  Παίρνω το τηλέφωνο που συνοδεύει την διεύθυνση (2132100531).  Η ευγενική υπάλληλος με ενημερώνει πως η υπηρεσία έχει μετακομίσει από τον περασμένο Νοέμβριο, στη Λεωφόρο Κηφισίας 20, κοντά στον δακτύλιο της Αττικής Οδού. «Γιατί δεν είναι ενημερωμένη η σελίδα στο Google;» ρωτάω, αλλά δεν παίρνω απάντηση.

Φτάνω με την μοτοσικλέτα στην έδρα της Περιφέρειας Βόρειου Τομέα. Ευτυχώς η ουρά είναι μικρή. Ο υπάλληλος κοιτάει την άδεια κυκλοφορίας και λέει: «δυστυχώς, δεν είναι της αρμοδιότητάς μας». «Και πού πρέπει να πάω;» «Στην Αγία Παρασκευή». «Μα από εκεί μόλις ήρθα, τα γραφεία είναι άδεια». «Όχι εκεί, πιο πάνω, στον Σταυρό πρέπει να πάτε».

Μαζεύω τα υπάρχοντά μου και φτάνω στην οδό Κλεισθένους 35, στον Σταυρό Αγ. Παρασκευής. Η αναμονή πολύ μεγαλύτερη, πλήθος πολιτών και ένταση. Μετά από ώρα φτάνω στην θυρίδα. Δίνω την άδεια κυκλοφορίας στον υπάλληλο. «Φωτοτυπίες την άδεια, την ταυτότητά σας και την βεβαίωση του ΚΤΕΟ. Έλα ξανά, εκτός σειράς». Δεν υπάρχει φωτοτυπικό στην υπηρεσία. Με στέλνουν στην είσοδο όπου υπάρχει ένα κατάστημα με τυρόπιτες, καφέδες και φωτοτυπικό. Βγάζω τρεις φωτοτυπίες έναντι ενός (!) ευρώ!  (Αυτή είναι επιχείρηση. Τριάντα τρία λεπτά η σελίδα, την ώρα που στο εμπόριο κοστίζει μόλις 3 λεπτά η μία…).  Επιστρέφω και παραδίδω στον υπάλληλο τις φωτοτυπίες. «Μπορώ να έχω την διορθωμένη άδεια;» ρωτώ. «Σήμερα; Τι λέτε; Από Δευτέρα». «Μα γιατί;» «Πρέπει να βρούμε τον φάκελο στα κεντρικά». «Και που είναι αυτά;» «Στον Ασπρόπυργο»!

Προς στιγμήν μου ήρθε η επιθυμία να πάρω την μοτοσικλέτα και να πάω Ασπρόπυργο. Όμως είχα ήδη μπει στην τέταρτη ώρα περιπλάνησής μου στην Αθήνα. Είχα διανύσει πάνω από 50 χιλιόμετρα! Βάλε και την βενζίνη που έκαψα…Εγκατέλειψα την ιδέα. Προσπάθησα να ηρεμήσω. Είχα «ταξίδι» επιστροφής από τον Σταυρό στο κέντρο της Αθήνας…

Σπεύδω να διευκρινίσω ότι οι υπάλληλοι στις θυρίδες -ένας σε κάθε μια για μεταβιβάσεις, απώλειες, λάθη κλπ- ήταν εξυπηρετικότατοι. Μόνο που δεν τους αξίζει να δουλεύουν σε συνθήκες λίθινης εποχής. Μπορεί ο υπουργός ΨΗΤΠΕ να υπογράφει διαστημικές συμφωνίες -και μπράβο του, που λέει ο Μάνος Βουλαρίνος- αλλά δεν είναι δυνατόν στην Περιφέρεια, της οποίας ηγείται η κ. Δούρου, να μην υπάρχει μια ενοποιημένη ψηφιακή πλατφόρμα για τη διόρθωση ενός απλού ψηφίου, με το πάτημα ενός κουμπιού στο κομπιούτερ. Άσε που εκτός από το πλεόνασμα ψυχικής οδύνης έγινα και φτωχότερος κατά ένα ευρώ.