Είχε αφήσει για επτά χρόνια το σχολείο, είναι από πολύτεκνη οικογένεια, και μέσα από τα ΕΠΑΛ, είχε βοήθεια από τους καθηγητές του σχολείου και του κοινωνικού φροντιστηρίου, πέρασε στην Ιατρική!
Στην Iατρική Ιωαννίνων. Και δούλευε, δεν είχε ξανανοίξει βιβλίο μέχρι πέρυσι τον Οκτώβρη αλλά πέτυχε τον πιο μεγάλο στόχο.
Ο λόγος για την Κατερίνα Νοβακίδη από τη Ρόδο που εργάζεται στην καφετέρια του πατέρα της.
Η ίδια μίλησε στη Ροδιακή για την επιτυχία της λέγοντας: «Αποφοίτησα από το 2ο ΕΠΑΛ των Αγίων Αποστόλων πριν από επτά χρόνια. Ήμουνα μέτρια μαθήτρια. Δεν έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις για κάποιους άλλους λόγους και προτίμησα να εργαστώ αμέσως στο εστιατόριο-καφετέρια που έχει ο πατέρας μου, στο κέντρο της πόλης, πίσω από το Δημαρχείο. Άλλωστε δεν ήξερα στα 18 μου τι ήθελα να κάνω, να ακολουθήσω. Είναι πολλά τα παιδιά που δεν έχουν αποφασίσει ακριβώς τι θέλουν και βάζουν ως προτίμηση κάτι που μπορεί να μην το θέλουν και πάρα πολύ.
»Τον Οκτώβρη πήρα την απόφαση να προσπαθήσω, χωρίς όλα αυτά τα χρόνια να έχω καμία επαφή με τα βιβλία και το σχολείο. Τελικά στα τέλη Οκτωβρίου βρήκα καθηγητές να με βοηθήσουν στα Μαθηματικά και στην Έκθεση, αλλά δεν βρήκα για τα μαθήματα ειδικότητας, τη Βιολογία και τη Μικροβιολογική. Δεν έβρισκα κανέναν και με βοήθησε πάρα πολύ η καθηγήτριά μου στο σχολείο, η Σοφία Χρηστιά, βιολόγος στο 2ο ΕΠΑΛ Ρόδου. Ενώ το σχολείο έκλεινε για Πάσχα εκείνη ήταν εκεί για να βοηθήσει τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις καθώς και όλο το διάστημα. Μια εκπληκτική καθηγήτρια και άνθρωπος όπως και όλοι σ’ αυτό το σχολείο με διευθυντή τον κ. Αφεντούλη Νταβέλη.
»Την Ιατρική δεν την είχα στο μυαλό μου από την αρχή, άλλωστε το Μάιο έγινε η ρύθμιση για τα ΕΠΑΛ. Και ούτε στο μυαλό μου είχα να κάτσω να διαβάσω τόσο πολύ. Δυσκολεύτηκα μέχρι να μπω στο λούκι και μετά άρχισα να διαβάζω με τις ώρες, να διαβάζω από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μ’ έχασαν οι πάντες. Έχουμε μωράκι στο σπίτι αφού οι γονείς μου έκαναν άλλο ένα παιδί, το πέμπτο κορίτσι, είμαστε πολύτεκνη οικογένεια, κι εγώ αναγκάστηκα να φύγω, να μείνω μόνη μου για να μπορώ να διαβάζω όλη μέρα.
»Πριν γράψω πίστευα ότι θα γράψω καλά. Στα Μαθηματικά έπεσαν δύσκολα, βγαίνοντας δεν ήξερα πώς ακριβώς τα πήγα. Πριν λίγες μέρες που μπήκα και είδα στο Μηχανογραφικό μου ότι πέρασα Ιατρική Ιωαννίνων, ξαφνιάστηκα, δεν το περίμενα. Ευχαριστώ την οικογένειά μου που με στήριξε, χάρηκαν όλοι πολύ».
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
