Σε πολυετείς ποινές κάθειρξης καταδικάστηκαν τρεις πανεπιστημιακοί γιατροί, καθώς το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης τους έκρινε ένοχους για δωροδοκία και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, κατηγορίες που συνδέονταν με παράνομες αμοιβές και υπερκοστολογήσεις υλικών από την εταιρεία ιατροτεχνολογικού υλικού DePuy.
Ειδικότερα, παρά την αθωωτική πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, το δικαστήριο επέβαλε στους δύο κατηγορούμενους γιατρούς συνολική ποινή κάθειρξης 11 ετών, στον καθένα, ενώ ο τρίτος τιμωρήθηκε με συνολική ποινή κάθειρξης 14 ετών.
Πάντως, σημειώνεται πως και οι τρεις ορθοπεδικοί αφέθηκαν ελεύθεροι υπό τον όρο καταβολής χρηματικής εγγυοδοσίας από 10.000 έως 15.000 ευρώ.
Η υπόθεση αφορούσε τμήμα του οικονομικού σκανδάλου της εταιρίας DePuy, θυγατρικής της πολυεθνικής Johnson & Johnson. Ένα άλλο σκέλος της ίδιας υπόθεσης εκκρεμεί στα ποινικά δικαστήρια της Αθήνας.
Οι έρευνες στη χώρα μας ξεκίνησαν ύστερα από αποκαλύψεις στελέχους της DePuy ότι οι πωλήσεις στην Ελλάδα ήταν υπερτιμολογημένες σε ποσοστό που προσέγγιζε το 35%, από το οποίο το 20% κατέληγε σε γιατρούς που χρησιμοποιούσαν τα υλικά, άλλοτε με απευθείας παράδοση χρημάτων κι άλλοτε με διάφορες προσφορές, όπως ταξίδια.
Σύμφωνα με το βούλευμα, με το οποίο παραπέμφθηκαν σε δίκη οι πανεπιστημιακοί της Θεσσαλονίκης, η ζημιά που προκλήθηκε στα τοπικά νοσοκομεία «Ιπποκράτειο», «Παπανικολάου» και «Γεννηματάς», κατά το διάστημα 2000-2006, ξεπερνάει τα 2 εκατ. ευρώ, ενώ εκτιμήθηκε ότι οι τρεις κατηγορούμενοι επωφελήθηκαν με το συνολικό ποσό του 1,5 εκατ. ευρώ.
Απολογούμενοι οι ίδιοι, αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση με παράνομες συναλλαγές κι ότι δεν χρέωσαν το ελληνικό δημόσιο, από τη στιγμή που -όπως υποστήριξαν- τα νοσοκομεία στα οποία υπηρετούσαν έως και σήμερα δεν έχουν καταβάλει τις οφειλές τους προς την εταιρία.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης αναγνώρισε στους τρεις κατηγορούμενους γιατρούς το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου κι αφού τους απάλλαξε για κατηγορίες που συνδέονταν με κάποια ταξίδια, τους καταδίκασε για δωροδοκία και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητας, κρίνοντας -πάντως- ότι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι ως το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εφόσον καταβάλουν χρηματική εγγύηση.
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
10°
