Κέλι Μακ: Τι είναι το γλοίωμα που στοίχισε τη ζωή της ηθοποιού του The Walking Dead
Πέθανε σε ηλικία μόλις 33 ετών η ηθοποιός Κέλι Μακ, γνωστή από τις ταινίες «The Walking Dead» και «Chicago Med».
Η Κέλι Μακ ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου Chapman. Πέθανε στις 2 Αυγούστου στην πατρίδα της, το Σινσινάτι, μετά από μάχη με γλοίωμα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η ατζέντης της, Julie Smith, επιβεβαίωσε την είδηση στην USA TODAY στις 5 Αυγούστου.
Η οικογένεια τής ηθοποιού θα πραγματοποιήσει «μια εκδήλωση μνήμης για τη ζωή της Κέλι» στο Glendale του Οχάιο στις 16 Αυγούστου, αλλά και σε άλλη ημερομηνία στο Λος Άντζελες.
Τι είναι το γλοίωμα που στοίχισε τη ζωή της 33χρονης ηθοποιού του The Walking Dead
Το γλοίωμα αποτελεί έναν από τους πιο επιθετικούς πρωτοπαθείς όγκους του κεντρικού νευρικού συστήματος, με τη διάγνωση του να συνοδεύεται συχνά από έντονα και αιφνίδια συμπτώματα. Πρόκειται για νεοπλασματική νόσο που επηρεάζει κυρίως τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό και έχει κατά κανόνα αρνητική πρόγνωση.
Τα γλοιώματα προέρχονται από τα νευρογλοιακά κύτταρα και αντιστοιχούν στο μεγαλύτερο ποσοστό των κακοήθων πρωτοπαθών όγκων του εγκεφάλου. Η ταξινόμησή τους γίνεται με βάση μορφολογικά και μοριακά χαρακτηριστικά και περιλαμβάνει τύπους όπως τα αστροκυττώματα, τα ολιγοδενδρογλοιώματα και τα επενδυμώματα, με πιο επιθετικό όλων το γλοιοβλάστωμα. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση του όγκου, και μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, ναυτία, επιληπτικές κρίσεις, κινητικές διαταραχές, προβλήματα όρασης ή λόγου και αλλαγές στη συμπεριφορά. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) με σκιαγραφικό αποτελεί βασικό εργαλείο για τη διάγνωση, ενώ η βιοψία επιβεβαιώνει την ιστολογική φύση του όγκου.
Η θεραπευτική προσέγγιση βασίζεται σε συνδυασμό μεθόδων: χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία και, όπου ενδείκνυται, στοχευμένες θεραπείες. Ωστόσο, η πρόγνωση παραμένει δυσχερής, ειδικά σε περιπτώσεις υψηλού βαθμού κακοήθειας. Το γλοιοβλάστωμα, συγκεκριμένα, συνοδεύεται από περιορισμένο προσδόκιμο επιβίωσης. Οι ειδικοί και οι σύλλογοι ασθενών τονίζουν την ανάγκη για διεπιστημονική συνεργασία στα νοσοκομεία, διαρκή εκπαίδευση των ιατρών και κατάρτιση εθνικής στρατηγικής για πιο ανθρώπινη και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της εξαιρετικά σοβαρής νόσου.
Συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Επίμονους πονοκεφάλους, συχνά πρωινές ώρες.
Ναυτία και εμέτους λόγω αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης.
Επιληπτικές κρίσεις ή σπασμούς.
Αδυναμία άκρων, διαταραχές ισορροπίας ή αστάθεια.
Προβλήματα όρασης ή ακοής.
Δυσκολία στην ομιλία, στην κατάποση ή στην κατανόηση λόγου.
12°
