Ένας αριθμός-ρεκόρ πάφιν (φρατέρκουλων) καταγράφηκε φέτος σε ένα μικρό νησί ανοιχτά των ακτών του Πέμπροκσαϊρ
Ένας αριθμός-ρεκόρ πάφιν(φρατέρκουλων) καταγράφηκε φέτος σε ένα μικρό νησί ανοιχτά των ακτών του Πέμπροκσαϊρ, παρά τη ραγδαία μείωση των πληθυσμών του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Άγριας Ζωής της Νότιας και Δυτικής Ουαλίας (WTSWW), καταγράφηκαν 43.626 φρατέρκουλες στο νησί Σκόμερ φέτος — ο υψηλότερος αριθμός που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα.
Ο WTSWW χαρακτήρισε την αύξηση του αριθμού των φρατέρκουλων στο καταφύγιο ως μια «επιτυχία διατήρησης», αλλά προειδοποίησε ότι το είδος παραμένει απειλούμενο και χρειάζεται συνεχή προστασία.
Το νησί Σκόμερ, έκτασης 2,92 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι διεθνώς αναγνωρισμένο για τα θαλασσοπούλια του και διαχειρίζεται από τον WTSWW. Βρίσκεται λιγότερο από ένα μίλι από τις ακτές του Πέμπροκσαϊρ.
Η απομόνωση του νησιού το προστατεύει από θηρευτές όπως αρουραίους, γάτες, σκύλους και αλεπούδες, αλλά και από την ανθρώπινη επίδραση της ηπειρωτικής χώρας.
Εκτός από την αυξανόμενη παρουσία φρατέρκουλων, το Σκόμερ φιλοξενεί επίσης 350.000 ζευγάρια manx shearwaters (θαλασσοπούλια) και χιλιάδες guillemots και razorbills.
Κάθε χρόνο, ο WTSWW πραγματοποιεί ετήσια απογραφή των θαλασσοπουλιών για να παρακολουθήσει τους πληθυσμούς που επιστρέφουν κάθε άνοιξη για να αναπαραχθούν.
Οι φρατέρκουλες μετρώνται κατά τις απογευματινές ώρες και νωρίς στη σεζόν από έξι άτομα προσωπικό.
Ο υπεύθυνος επισκεπτών του νησιού Σκόμερ, Ρομπ Νότ, δήλωσε ότι η καταμέτρηση των πουλιών είναι «αρκετά δύσκολη δουλειά».
«Χωρίζουμε το νησί σε τμήματα και το γυρίζουμε περίπου δύο ώρες πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν είναι περισσότερα τα πουλιά στη στεριά», είπε.
«Πιστεύουμε ότι η ακρίβεια της καταμέτρησης είναι εντός λίγων εκατοντάδων ή ίσως χιλίων πουλιών», ανέφερε ο Ρομπ.
«Φυσικά, αυτός ο αριθμός δεν είναι ο απόλυτα ακριβής, αλλά επειδή κάνουμε την ίδια διαδικασία κάθε χρόνο, αποτελεί το επίσημο τελικό αποτέλεσμα της απογραφής».
Παρότι οι φρατέρκουλες ευδοκιμούν στο Πέμπροκσαϊρ, σε άλλες περιοχές παρατηρείται ραγδαία μείωση.
Όπως πολλά είδη θαλασσοπουλιών, οι φρατέρκουλες είναι καταχωρημένες ως ευάλωτες προς εξαφάνιση στη διεθνή κόκκινη λίστα της IUCN, αντιμετωπίζοντας απειλές όπως ρύπανση, έλλειψη τροφής και κλιματική αλλαγή.
Σύμφωνα με τον WTSWW, η αύξηση του πληθυσμού των φρατέρκουλων στο Σκόμερ πιθανότατα σχετίζεται με την αφθονία τροφής στην ευρύτερη περιοχή, προσφέροντας άφθονα ψάρια για τα μικρά και αυξημένη επιτυχία αναπαραγωγής.
Η απουσία αρουραίων και άλλων θηρευτών έχει επίσης συμβάλει στην επιτυχία των θαλασσοπουλιών.
«Με συγκρατημένη αισιοδοξία»
Ο Ρομπ είπε ότι οι 25.000 επισκέπτες του νησιού κάθε χρόνο εντυπωσιάζονται από τον αριθμό των φρατέρκουλων.
Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι υπάρχουν νέες απειλές για τα θαλασσοπούλια — όπως η γρίπη των πτηνών και οι πρόσφατες θαλάσσιες θερμικές καταιγίδες γύρω από τις ακτές του Ηνωμένου Βασιλείου.
«Η παρακολούθηση είναι απολύτως απαραίτητη, μας ενημερώνει για το πώς πάνε αυτά τα πουλιά, ειδικά σε αυτήν την περιοχή της Ουαλίας, αλλά και γενικότερα για τους πληθυσμούς φρατέρκουλων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο», είπε.
«Μας βοηθά να διαμορφώσουμε πολιτική για την αύξηση των πληθυσμών στο μέλλον.
Κάνουν καλά εδώ, αλλά αυτό το σημείο μπορούμε να το παρουσιάσουμε ως παράδειγμα — υπάρχουν άλλες περιοχές όπου οι αριθμοί μειώνονται δραματικά.
Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για αυτά που βλέπουμε.
Είναι εμβληματικά πουλιά και το γεγονός ότι βρίσκονται στην κόκκινη λίστα είναι λάθος για τόσους λόγους, κυρίως επειδή κάποτε ευδοκιμούσαν — κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση».
