Κοσμος

ΗΠΑ: Γιατί οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι έχουν γίνει o «σάκος του μποξ» των Μασκ και Τραμπ;

Με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί παραδοσιακά δείχνουν μια απέχθεια προς το «μεγάλο» κράτος

62224-137655.jpg
Newsroom
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
τραμπ
© EPA/MICHAEL REYNOLDS

ΗΠΑ: Γιατί οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι έχουν γίνει ο αγαπημένος σάκος του μποξ των Μασκ και Τραμπ;    

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει περάσει τις πρώτες εβδομάδες της δεύτερης θητείας του συγκεντρώνοντας την υποστήριξη του κοινού για τη μείωση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων βαθιών περικοπών στην Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ και στο Υπουργείο Παιδείας.

Ο ίδιος και ο Μασκ έχουν παρουσιάσει τις μαζικές απολύσεις στις ΗΠΑ ως απαραίτητα βήματα στη μάχη τους ενάντια σε ένα «βαθύ κράτος» που στελεχώνεται από «μη εκλεγμένους γραφειοκράτες» που δεν είναι πιστοί στον Τραμπ και στον αμερικανικό λαό. Ο Τραμπ δήλωσε στο NBC news ότι αισθάνεται «πολύ άσχημα» για τους απολυμένους εργαζόμενους, αλλά «πολλοί από αυτούς δεν εργάζονται καθόλου».

Οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι βάλλονται για τα σχόλια του Λευκού Οίκου που υποτιμούν τις εισφορές τους. Λένε ότι δέχθηκαν μειώσεις μισθών για να υπηρετήσουν τον αμερικανικό λαό και να εκτελέσουν ζωτικές λειτουργίες. Ορισμένοι λένε ότι δεν έγραψαν πολιτικές, απλώς τις εφάρμοσαν.

Ο Μπεν Βιζατζέρο έχασε τη δουλειά που αγαπούσε ως βιολόγος άγριας ζωής στο Los Padres National Forest στην Καλιφόρνια λόγω των περικοπών. Καθώς καθόταν στη γαλαρία στην κοινή ομιλία του προέδρου στο Κογκρέσο τρεις σειρές μπροστά από τον Μασκ ως καλεσμένος του βουλευτή Τζίμι Πανέτα, ενός Δημοκρατικού, είπε ότι ένιωσε «μια αυξανόμενη αίσθηση καθήκοντος» να μιλήσει.

Στη συνέχεια, ήρθε αντιμέτωπος με τον Μασκ: «Κύριε Μασκ, είμαι άχρηστος;». «Ποιος είστε;» Ο Μασκ απάντησε, σύμφωνα με τον Βιζατζέρο.

Αφού του εξήγησε τι έκανε για τη Δασική Υπηρεσία των ΗΠΑ - βοηθώντας στην προστασία της πόλης του Μοντερέι από τις πυρκαγιές, διατηρώντας εθνικούς θησαυρούς όπως το Big Sur και διασφαλίζοντας ότι όλοι έχουν πρόσβαση σε δημόσιες εκτάσεις - ο Μασκ τον διαβεβαίωσε ότι δεν ήταν απαραίτητος, δήλωσε ο Vizzachero σε συνέντευξή του στην USA TODAY.

«Ο κόσμος νομίζει ότι τρώμε γλυκά και ψάχνουμε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα στο διαδίκτυο», δήλωσε ο Κρεγκ ΜακΛιν, ο οποίος υπηρέτησε κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ ως υπηρεσιακός επικεφαλής επιστήμονας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, η οποία εποπτεύει την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία και συνταξιοδοτήθηκε το 2021. «

Η υποστήριξη προς τους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους έχει υποχωρήσει τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με έρευνα της Pew του 2022, η εμπιστοσύνη στους δημόσιους υπαλλήλους καριέρας έχει μειωθεί, με το 52% των Αμερικανών να εκφράζει «μεγάλη» ή «αρκετά μεγάλη» εμπιστοσύνη σε αυτούς τους εργαζόμενους, από 61% το 2018.

Ο Τραμπ δεν είναι ο πρώτος πρόεδρος που υποπτεύεται τους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους ότι εκτελούν τη δική τους πολιτική ατζέντα. Ο Ρίτσαρντ Νίξον είναι μεταξύ των προέδρων που κατηγόρησαν τους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους ότι σαμποτάρουν τις πρωτοβουλίες τους.

Ο πόλεμος της Αμερικής κατά των «μη εκλεγμένων γραφειοκρατών»

Η Αμερική έχει μακρά ιστορία στην αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και στη συκοφάντηση των ομοσπονδιακών υπαλλήλων, σύμφωνα με τον Λάντον Στορς, καθηγητή ιστορίας του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και συγγραφέα του βιβλίου «The Second Red Scare and the Unmaking of the New Deal Left».

Η ομοσπονδιακή δημόσια διοίκηση στελεχωνόταν από υποστηρικτές του προέδρου και του πολιτικού του κόμματος μέχρι τη μεταρρύθμιση του πελατειακού συστήματος τη δεκαετία του 1880, ώστε να ανταμείβονται οι θέσεις με βάση την αξία και τις δεξιότητες.

Δεκαετίες αργότερα, κατά τη διάρκεια του κύματος αντικομμουνιστικού «Κόκκινου Τρόμου» που σάρωσε τις ΗΠΑ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δημόσιοι υπάλληλοι που ήταν ύποπτοι ως κομμουνιστές κατάσκοποι που είχαν διεισδύσει στην κυβέρνηση υποβλήθηκαν σε ελέγχους «ιδεολογικής καθαρότητας».

«Και αυτό είναι που μοιάζει πολύ με τη δεκαετία του 1950 και τώρα, υπάρχει ακριβώς αυτό το είδος της απέχεθιας για τον δημόσιο τομέα - ότι είναι μη ανταγωνιστικός, είναι χαμένοι, είναι παράσιτα, είναι άνθρωποι που ζουν από τους φορολογούμενους, άνθρωποι που δεν θα τα κατάφερναν στον πραγματικό κόσμο», δήλωσε ο Στορς.

Στην εναρκτήρια ομιλία του το 1981, ο πρώην Ρεπουμπλικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν κατηγόρησε για την οικονομική παρακμή των ΗΠΑ την «περιττή και υπερβολική ανάπτυξη της κυβέρνησης» και δήλωσε ότι «η κυβέρνηση δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημά μας». Μια από τις πιο δημοφιλείς ατάκες της προεδρίας του ήταν η εξής: «Οι εννέα πιο τρομακτικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα είναι: 'Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω'».

Αφού κέρδισε την προεδρία το 1992, ο Μπιλ Κλίντον, ένας Δημοκρατικός, διακήρυξε ότι «η εποχή της μεγάλης κυβέρνησης τελείωσε» για να αποσιωπήσει την υποστήριξη προς τον υποψήφιο του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος Ρος Περό, ο οποίος έκανε εκστρατεία για την εξάλειψη του ελλείμματος του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και κέρδισε σχεδόν το 19% των ψήφων.

Ο μπροστάρης του Κλίντον στην αναδιάρθρωση της κυβέρνησης ήταν ο αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 1993 έδειξε την ανάγκη να περικοπούν οι κυβερνητικές σπατάλες, διαβάζοντας σελίδα προς σελίδα τις απαιτήσεις ασφαλείας για τα σταχτοδοχεία που αγόραζε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. 

Με την πάροδο του χρόνου, οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι και τα προνόμια της δημόσιας υπηρεσίας τους έχουν γίνει η προσωποποίηση της απογοήτευσης των φορολογουμένων για την κυβερνητική σπατάλη και την υπερβολή.

«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο (ο Τραμπ) κέρδισε τη λαϊκή εντολή και είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι», έγραψε ένας άλλος.

«Η πραγματικότητα αυτών των περικοπών δεν έχει γίνει αντιληπτή»

Οι κυβερνήσεις από τον Θίοντορ Ρούσβελτ έως τον Τραμπ εργάστηκαν για να δαμάσουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Η κυβέρνηση έχει απασχολήσει μεταξύ 1,8 και 2,4 εκατομμυρίων ανθρώπων τα τελευταία 60 χρόνια, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας, και το μερίδιό της στο πολιτικό εργατικό δυναμικό έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό σταθερό.

Το 30% των ενηλίκων των ΗΠΑ δήλωσε ότι τάσσεται «σθεναρά» ή «κάπως» υπέρ της εξάλειψης ενός μεγάλου μέρους των ομοσπονδιακών θέσεων εργασίας, έναντι 40% που ήταν «κάπως» ή «σθεναρά» αντίθετο, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ιανουαρίου από το Κέντρο Έρευνας Δημοσίων Υποθέσεων Associated Press-NORC. Ένα άλλο 30% είχε ουδέτερη άποψη.

Το 55% των Αμερικανών δηλώνουν ότι φοβούνται ότι οι περικοπές του Τραμπ σε ομοσπονδιακά προγράμματα θα επηρεάσουν αρνητικά την οικονομία και λίγο περισσότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι θα επηρεάσουν αρνητικά τις δικές τους οικογένειες ή τις τοπικές κοινότητες, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση του CNN που διεξήχθη από την SSRS.

Αν οι οργισμένες δημοτικές συγκεντρώσεις σε ρεπουμπλικανικές περιφέρειες αποτελούν ένδειξη, οι μαζικές απολύσεις θα μπορούσαν να γυρίσουν μπούμερανγκ στην κυβέρνηση Τραμπ, αν οι Αμερικανοί πρέπει να περιμένουν περισσότερο στην ασφάλεια των αεροδρομίων ή για τους ελέγχους επιστροφής χρημάτων της IRS, σύμφωνα με τον Kettl.

«Η πραγματικότητα αυτών των περικοπών δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτή από τους περισσότερους Αμερικανούς», δήλωσε.

Ο Τζέικομπ Μάλκομ, ο οποίος παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις απολύσεις του Τραμπ, λέει ότι οι απολυμένοι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι κράτησαν τους δρόμους και τους ουρανούς της χώρας ασφαλείς για τους ταξιδιώτες, εξασφάλισαν ότι οι άνθρωποι έχουν καθαρό νερό για να πιουν και προστάτευσαν απειλούμενα ή απειλούμενα είδη και, χωρίς αυτούς, το κοινό θα υποστεί τις συνέπειες.

«Δεν μειώνετε το κόστος. Κόβετε τις επενδύσεις», δήλωσε ο Μάλκομ, πρώην διευθυντής του Γραφείου Ανάλυσης Πολιτικής στο Υπουργείο Εσωτερικών. «Πρόκειται για επενδύσεις στο έθνος για να λειτουργήσουν όλα καλύτερα και αυτό σημαίνει ότι όλοι όσοι επωφελούνται από αυτές τις επενδύσεις θα χάσουν».

«Νομίζω ότι είναι μια τεράστια αστοχία και θα υπάρξουν αλυσιδωτές επιπτώσεις από την απώλεια αυτού του είδους των υπηρεσιών και των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτές», είπε.

Πηγή: USA Today

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πώς ο Τραμπ σπρώχνει το Ηνωμένο Βασίλειο πίσω στην Ευρώπη· από ανάγκη, όχι νοσταλγία
Πώς ο Τραμπ σπρώχνει το Ηνωμένο Βασίλειο πίσω στην Ευρώπη· από ανάγκη, όχι νοσταλγία

Επαναπροσέγγιση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ αποτελεί μια κοινή αναγκαιότητα έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν από κοινού την αδυσώπητη πραγματικότητα την οποία σμιλεύει η νέα αμερικανική κυβέρνηση

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.