Οι συστηματικές επιθέσεις στις αξίες της δημοκρατίας και η ανάγκη για αλλαγή πλεύσης στα κράτη του δυτικού πολιτισμού
Τα τελευταία χρόνια είναι πλέον παγκοίνως διαπιστωμένο και αποδεκτό ότι υπάρχει μια συστηματική και επίμονη επίθεση ενάντια στις αρχές και στις αξίες του δυτικού πολιτισμού η οποία εκφράζεται κυρίως με την απόρριψη βασικών δημοκρατικών αρχών και αξιών, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Μάλιστα, στις τελευταίες, οι συγκεκριμένες επιθέσεις μορφοποιήθηκαν στα πρόσωπα μιας σειράς λαϊκιστών και ρατσιστών οι οποίοι ανέλαβαν πρόσφατα τη διακυβέρνηση της χώρας. Το ίδιο, βέβαια, έχει συμβεί, εδώ και χρόνια, σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, πρώην μελών του λεγόμενου Ανατολικού μπλοκ, όπου και εκεί διάφορες ακροδεξιές λαϊκίστικες ηγεσίες «ροκανίζουν» συστηματικά και επίμονα βασικές δημοκρατικές αρχές, όπως το κράτος δικαίου, την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία του συνέρχεσθε, την ισονομία, την κοινωνική δικαιοσύνη, κλπ.
Από την άλλη είναι επίσης παγκοίνως γνωστή η έξαρση του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού σε συγκεκριμένες αραβικές χώρες προεξάρχοντος του Ιράν, η εξαγωγή της βίας προς την Ευρώπη και οι άνανδρες επιθέσεις από ισλαμοφασίστες ενάντια τόσο σε αραβικούς όσο και σε δυτικούς πληθυσμούς. Είναι σαφές πλέον ότι ένα μέρος του ισλαμιστικού κόσμου επιδιώκει συστηματικά την καταστροφή του δυτικού πολιτισμού.
Μ’ αυτήν την άποψη φαίνεται να συντάσσεται και μια αλήτικη ρώσικη ελίτ η οποία απαρνούμενη βασικές ιστορικές αθλιότητες που διέπραξε το σταλινικό κατεστημένο στην Ουκρανία, επιτέθηκε, για άλλη μια φορά στην χώρα, με στόχο αυτήν τη φορά τον πολιτισμικό της αφανισμό.
Μαζί μ’ όλες αυτές τις αντιδημοκρατικές και κατά περίπτωση φασιστικές καταστάσεις, παρατηρούμε να συμβαίνουν και να αναπτύσσονται στο εσωτερικό του συνόλου, σχεδόν, των ευρωπαϊκών κρατών, αντίστοιχα αντιδημοκρατικά φαινόμενα, όπου ενδυναμώνονται ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας, με βαθιά αντισιωνιστικά συναισθήματα και ρατσιστικά προγράμματα.
Σε όλες αυτές τις στρεβλωτικές επιθέσεις ενάντια στη δημοκρατία είναι επιτακτικό οι δημοκρατικές κυβερνήσεις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, να απαντήσουν δυναμικά και αποφασιστικά, και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αποφεύγοντας τις άκαρπες συνομιλίες χωρίς αντίκρισμα και τους δήθεν επωφελείς συμβιβασμούς.
Ο διαρκής δημοκρατικός εκσυγχρονισμός, και με αφορμή την μνημόνευση και την αποτίμηση τιμής στο σημαντικό έργο του Κ. Σημίτη, με έμφαση στην ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας στην κοινωνική δικαιοσύνη και στο κράτος δικαίου, αποτελεί, ίσως, την πλέον κατάλληλη και επαρκή μορφή πάλης ενάντια σ’ όλες αυτές τις αντιδημοκρατικές και βαθιά χυδαίες επιθέσεις ουσιαστικά ενάντια στον πόθο για ζωή και δημιουργία των ανθρώπων.
