Σαν Σήμερα 4 Δεκεμβρίου 1791 εκδίδεται το πρώτο φύλλο της παλιότερης κυριακάτικης εφημερίδας στον κόσμο
Σαν Σήμερα Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 1791 βγαίνει το πρώτο φύλλο της εφημερίδας Observer. Στο πρώτο τεύχος ο WS Bourne, ιδρυτής της εφημερίδας, δήλωσε ότι θα μοιραζόταν «το πνεύμα της φωτισμένης ελευθερίας, της αξιοπρεπούς ανοχής και της παγκόσμιας καλοσύνης».
Στον πρώτο του αιώνα, ο Observer ήταν σε διάφορους βαθμούς ένα πρόστυχο κουτσομπολίστικο φύλλο, ένα κυβερνητικό προπαγανδιστικό έντυπο και ένα προκλητικό αγκάθι στο πλευρό του κατεστημένου. Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, ωστόσο, ο χαρακτήρας της εφημερίδας άλλαξε και άρχισε να αντανακλά την πιο νηφάλια ηθική της εποχής.
Το 1820 ο ιδιοκτήτης William Innell Clement αψήφησε την κυβερνητική απαγόρευση να δημοσιεύει τις διαδικασίες κατά των συνωμοτών της Cato Street, αρνήθηκε να εμφανιστεί στο δικαστήριο και άφησε απλήρωτο ένα πρόστιμο 500 λιρών. Αυτή η νίκη υπέρ της ελευθερίας του Τύπου έγινε χαρακτηριστική για την εφημερίδα τα επόμενα χρόνια και ήταν χαρακτηριστική για τον Observer καθώς ανέπτυξε τη φήμη του για τη σοβαρή κάλυψη της πολιτικής και της λογοτεχνίας.
Η αίγλη αποκαταστάθηκε στον τίτλο από τον Frederick Beer, ο οποίος τοποθέτησε τη σύζυγό του Rachel στη θέση του εκδότη το 1891. Υπό τον έλεγχό της η εφημερίδα πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες αποκλειστικότητές της: την παραδοχή του κόμη Εστερχάζυ ότι είχε πλαστογραφήσει τις επιστολές που καταδίκασαν τον αθώο Εβραίο αξιωματικό λοχαγό Ντρέιφους στο Νησί του Διαβόλου. Η ιστορία προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και οδήγησε στην απελευθέρωση και τη χάρη του Dreyfus και στο στρατοδικείο του Esterhazy. Ήταν μια αξιοσημείωτη γυναίκα - δεν αρκέστηκε στη διεύθυνση μιας εθνικής εφημερίδας, αλλά κατάφερε να συνδυάσει την έκδοση του Observer με την ίδια δουλειά στους Sunday Times.
Μόλις το 1948 η εφημερίδα έγινε πραγματικά απαλλαγμένη από πολιτικές δεσμεύσεις, όταν ο David Astor έγινε ιδιοκτήτης και εκδότης. Ο Astor μετέτρεψε την εφημερίδα σε μη κομματικό έντυπο που ανήκε σε καταπίστευμα και βοήθησε να εδραιωθεί η φήμη της ως η φωνή της μεταπολεμικής φιλελεύθερης Βρετανίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πολλοί διάσημοι συγγραφείς ανήκαν στο προσωπικό της εφημερίδας, όπως ο Τζορτζ Όργουελ, ο Κόνορ Κρουζ Ο'Μπράιαν και, πιο διαβόητα, ο Κιμ Φίλμπι.
Μεταξύ 1977 και 1993 η εφημερίδα ανήκε σε δύο μεγάλες διεθνείς εταιρείες, πρώτα στην Atlantic Richfield και στη συνέχεια στην εταιρεία Lonhro του «Tiny» Rowland. Μια αμφιλεγόμενη περίοδος στην ιστορία της εφημερίδας έφτασε στο αποκορύφωμά της με την μάχη μεταξύ του Rowland και του Mohamed Al Fayed για τον έλεγχο του πολυκαταστήματος Harrods. Όταν το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας δημοσίευσε μια καταδικαστική έκθεση για τη συμπεριφορά του κ. Fayed, ο εκδότης Donald Trelford πήρε τη βαρυσήμαντη απόφαση να τυπώσει μια έκδοση της εφημερίδας μεσοβδόμαδα.
Η γέννηση του Independent και στη συνέχεια του αδελφού του τίτλου The Independent on Sunday αύξησε την πίεση στον Observer στην ήδη γεμάτη αγορά των κυριακάτικων φυλλαδίων και όταν έγινε σαφές ότι η εφημερίδα ήταν προς πώληση, συζητήθηκε η συγχώνευση των δύο κυριακάτικων τίτλων. Η Guardian Media Group εξαγόρασε τον Observer το 1993. Ως αποτέλεσμα, ο Observer μπόρεσε να διατηρήσει τη συντακτική του ανεξαρτησία, εξασφαλίζοντας τη συνέχιση της μακρόχρονης παράδοσης της εφημερίδας στη φιλελεύθερη πολιτική και την ανεξάρτητη δημοσιογραφία.
Ο Roger Alton, εκδότης 1998-2007, προσδιόρισε τη στάση της εφημερίδας στο πλαίσιο μιας μακράς και ποικίλης ιστορίας: «Ο Observer είναι η παλαιότερη κυριακάτικη εφημερίδα της Βρετανίας και κάνει σκανδαλιές, χώνει τη μύτη του εκεί που δεν πρέπει και αναφέρει τα καλύτερα για τις τέχνες, τον πολιτισμό, την πολιτική, τον αθλητισμό, τις επιχειρήσεις και τις ατασθαλίες για πάνω από διακόσια χρόνια. Στόχος μας είναι να το διατηρήσουμε έτσι και να διατηρήσουμε τη θέση της ως η πιο συναρπαστική κυριακάτικη εφημερίδα της Βρετανίας».
Στις 8 Ιανουαρίου 2006 ο Observer επανακυκλοφόρησε σε βερολινέζικη μορφή και έγινε η μόνη πλήρως έγχρωμη κυριακάτικη εφημερίδα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ το 2007 ο Observer ανακηρύχθηκε εθνική εφημερίδα της χρονιάς στα British Press Awards.
Τον Ιανουάριο του 2008 ο John Mulholland διορίστηκε εκδότης του Observer, αντικαθιστώντας τον Roger Alton, ο οποίος εξέδιδε την εφημερίδα από το 1998. Στα τέλη του 2008 ο Observer μετακόμισε από το σπίτι του στο Herbal Hill, Farringdon, σε νέα γραφεία που μοιράζεται με τον Guardian στο King's Cross.
Έπειτα από μια σειρά συζητήσεων σχετικά με το ρόλο μιας κυριακάτικης εφημερίδας σε μια εποχή που οι εφημερίδες έχουν αλλάξει ριζικά, τον Φεβρουάριο του 2010 κυκλοφόρησε ένας επανασχεδιασμένος Observer. Η εφημερίδα εκδίδεται πλέον ως εφημερίδα τεσσάρων τμημάτων - Ειδήσεις, Αθλητισμός, το περιοδικό Observer και το τμήμα μας New Review, καθώς και το μηνιαίο περιοδικό Observer Food.
Τον Ιούνιο του 2011 η Guardian News & Media (GNM), εκδότης των εφημερίδων Guardian και Observer, ανακοίνωσε τα σχέδιά της να γίνει ένας οργανισμός με προτεραιότητα στην ψηφιακή τεχνολογία, θέτοντας την ανοικτή δημοσιογραφία στο διαδίκτυο στο επίκεντρο της στρατηγικής της. Από την έναρξη της στρατηγικής η εφημερίδα Observer διατίθεται σε μια σειρά νέων ψηφιακών πλατφορμών, συμπεριλαμβανομένων των iPad και Kindle.
Τον Ιανουάριο του 2018, εγκαινιάστηκε ένας επανασχεδιασμένος ιστότοπος του Observer για να συνδεθεί με τη νέα ταμπλόιντ εφημερίδα Guardian. Η πρώτη ταμπλόιντ Observer δημοσιεύθηκε στις 21 Ιανουαρίου. Τον ίδιο μήνα ο Paul Webster διαδέχθηκε τον John Mulholland στη θέση του εκδότη.
14°
