Σαν σήμερα: Η απίθανη ιστορία του Daniel Defoe

Το 1702, ο Daniel Defoe, γνωστός αντιφρονούντας, έγραψε ένα σατιρικό φυλλάδιο με τίτλο The Shortest Way with the Dissenters (Ο συντομότερος δρόμος με τους αντιφρονούντες), στο οποίο υποστήριζε τον θάνατο των παπικών και των αντικομφορμιστών. Δυστυχώς για τον Defoe, πολλοί άνθρωποι το πήραν στα σοβαρά.

Όταν συνειδητοποιήθηκε η πραγματική φύση του φυλλαδίου, οι αρχές δεν ήταν ευχαριστημένες. Ο Defoe συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή Newgate. Στη δίκη του, δήλωσε ένοχος. Καταδικάστηκε να περάσει τρεις ημέρες στον κύφωνα στα τέλη Ιουλίου και να πληρώσει ένα βαρύ πρόστιμο. Η ποινή του ξεκίνησε σαν σήμερα, 31 Ιουλίου 1703.

Ενώ περίμενε να εκτελεστεί η ποινή του, έγραψε το A Hymn to the Pillory. Το ποίημα διαβάστηκε καθώς ο Defoe στεκόταν στο δεσμωτήριο. Οι θεατές, οι οποίοι συχνά πετούσαν στους παραβάτες σάπια τρόφιμα ή χειρότερα, σε εκείνον έριχναν μόνο λουλούδια.

Μετά τη διαπόμπευση, ο Defoe επέστρεψε στη φυλακή. Καθώς παρέμενε εκεί, οι επιχειρήσεις του καταστράφηκαν και δεν ήταν σε θέση να πληρώσει το πρόστιμο που θα τον έβγαζε από την φυλακή.

Κάποιον καιρό αργότερα, ο υπουργός του Στέμματος και κορυφαίος κατάσκοπος Ρόμπερτ Χάρλεϊ, 1ος κόμης της Οξφόρδης πλήρωσε τα χρέη του και τον απελευθέρωσε. Σε αντάλλαγμα, ο Defoe θα έγραφε το The Review, ένα από τα πρώτα περιοδικά της Αγγλίας, εκθειάζοντας τις αρετές της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας. Ο συγγραφέας ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης στο θέμα της ένωσης της Αγγλίας και της Σκωτίας.

Φυσικά, ο Χάρλεϊ δεν άργησε να στείλει τον Defoe στον βορρά για να ενεργήσει ως κατάσκοπος. Ως γνωστός διαφωνών πρεσβυτεριανός, ο Defoe έγινε δεκτός στην Εκκλησία της Σκωτίας και έγινε σύμβουλος της Γενικής Συνέλευσης. Όλο αυτό το διάστημα, ανέφερε στον Χάρλεϊ και έπειθε την κοινή γνώμη υπέρ της Ένωσης.

Σχετικό Άρθρο

Κοσμος 80 χρόνια από την έκρηξη της ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι

Newsroom 09.08.2025, 08:36

Για χρόνια, έγραφε προπαγάνδα για την κυβέρνηση, και μόνο σχετικά αργά στη ζωή του, το 1719, όταν πλησίαζε τα 60, δημοσίευσε το πιο διάσημο έργο του, τον Ροβινσώνα Κρούσο.