Βουλγαρία: Η μυθιστορηματική ζωή του «δολοφόνου με την ομπρέλα»
Από τότε που ο δημοσιογράφος Χρίστο Χριστόφ ζήτησε δικαστικά και πέτυχε τη δημοσίευση του φακέλου του πράκτορα «Πικαντίλι» στη Βουλγαρία το 2007, ο κόσμος γνωρίζει πως πρόκειται για τον Φραντσέσκο Γκουλίνο, πράκτορα των βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών και κύριο ύποπτο για τη «δολοφονία με την ομπρέλα», τη δολοφονία του Βούλγαρου συγγραφέα και αντιφρονούντα Γκεόργκι Μαρκόφ στο Λονδίνο το 1978. Ο Μαρκόφ πέθανε τότε από δηλητηρίαση – πιθανότατα από ρικίνη, που εγχύθηκε στο πόδι του με την άκρη μιας ομπρέλας σε στάση λεωφορείου στο Λονδίνο. Τώρα, ένα νέο ντοκιμαντέρ της δανικής τηλεόρασης από τον δημοσιογράφο Ούλρικ Σκότε αποκαλύπτει απίστευτες λεπτομέρειες για τη ζωή του υπόπτου.
Η καριέρα του Γκουλίνο στη βουλγαρική μυστική υπηρεσία ξεκίνησε το 1970, όταν συνελήφθη για λαθρεμπόριο και παράνομη εμπορία μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στη Βουλγαρία. Λίγο αργότερα, η μυστική υπηρεσία τον στρατολόγησε ως πράκτορα με το κωδικό όνομα «Πικαντίλι», για λογαριασμό της οποίας ταξίδεψε στο Λονδίνο, ακριβώς την περίοδο που δολοφονήθηκε ο Μαρκόφ. Όλα τα έγγραφα που αφορούσαν το διάστημα που ακολούθησε αφαιρέθηκαν από τον φάκελό του το 1990 και καταστράφηκαν.
Φασίστας και πορνογράφος
Αυτό όμως που μόνο το ντοκιμαντέρ του Σκότε αποκαλύπτει, είναι ότι ο Γκουλίνο ήταν δηλωμένος φασίστας σε όλη του τη ζωή, διατηρώντας αντίτυπο του «Ο Αγών Μου» και ένα ημερολόγιο με φωτογραφίες του Μουσολίνι. Οι δυσάρεστες πολιτικές απόψεις του Γκουλίνο αναμείχθηκαν με τη διαταραγμένη σεξουαλικότητά του. Ως παιδί, είχε μεγαλώσει για μερικά χρόνια με τη θεία του στην Ιταλία, η οποία διατηρούσε οίκο ανοχής. Επηρεασμένος από αυτό, αναζητούσε την επαφή με πόρνες καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, πολλές εκ των οποίων πλήρωνε για να φωτογραφίζονται με ναζιστικές σημαίες ή να ποζάρουν με φασιστικές στολές. Ο χαρακτήρας με τις έντονες και ενίοτε παράνομες σεξουαλικές προτιμήσεις ήταν μια «τρίτη ταυτότητα» του Γκουλίνο, δίπλα στην αστική ύπαρξη και τη ζωή του μυστικού πράκτορα.
Η σχέση του Γκουλίνο με τις πόρνες τον έκανε ύποπτο και σε μια άλλη υπόθεση δολοφονίας, όπως αποκαλύπτει η ταινία του Σκότε: την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1989, η πόρνη Χάννε Βιτ δολοφονήθηκε στην Κοπεγχάγη. Στο κομοδίνο της υπήρχε μια φωτογραφία της ενώ ίππευε ένα άλογο, στο πίσω μέρος της οποίας είχε γράψει «Ιππασία με τον Γκουλίνο». Στην αστυνομική ανάκριση ο Γκουλίνο δήλωσε ότι την ώρα του εγκλήματος βρισκόταν σε ένα πάρτι, κάτι που οι υπόλοιποι καλεσμένοι επιβεβαίωσαν. Όμως, μπροστά στην κάμερα του Σκότε, όλοι κατέθεσαν ότι δεν είχαν περάσει το βράδυ με τον Γκουλίνο, ούτε είχαν ανακριθεί ποτέ από την αστυνομία.
Ο Φραντσέσκο Γκουλίνο έζησε όλη του τη ζωή ως χαμαιλέοντας.Εικόνα: Ulrik Skotte
Τον Φεβρουάριο του 1993 ο Γκουλίνο ανακρίθηκε για τη δολοφονία του Μαρκόφ από τη δανική μυστική υπηρεσία PET και τη Σκότλαντ Γιαρντ που είχαν εν τω μεταξύ λάβει τον ελλιπή φάκελό του από τη Βουλγαρία. Ο Γκουλίνο, αποφεύγοντας με κάθε τρόπο να απαντήσει, χαρακτήρισε τον φάκελο πλαστό και τα πλαστά διαβατήρια με τη φωτογραφία του ως ανεξήγητα. Είχε βρεθεί στο Λονδίνο το 1978, αλλά δεν είχε γνωρίσει τον Μαρκόφ, ούτε τον είχε δολοφονήσει. Οι ανακριτές αναγκάστηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο λόγω ανεπαρκών στοιχείων. Όμως ο Σκότε αναφέρει πως αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια και ότι ο Γκουλίνο παρέδωσε σημαντικές πληροφορίες στην PET. Σε αντάλλαγμα, εγκατέλειψε την Αυστρία ανενόχλητος και έλαβε δανική σύνταξη από το προξενείο.
Ο Φράνκο Ινβέρνιτσι, δημοσιογράφος και φίλος του Γκουλίνο στην Κοπεγχάγη, έδωσε νέες πληροφορίες στους Δανούς δημοσιογράφους. Αφ’ ότου ο Γκουλίνο είχε ανακριθεί για τη δολοφονία του Μαρκόφ, μετακόμισε στον φίλο του και του διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του, του παρέδωσε έγγραφα, σημειωματάρια και φωτογραφίες, για μια ταινία που θα γύριζε ο Ινβέρνιτσι για τον ίδιο και την «αληθινή ιστορία της δολοφονίας του Μαρκόφ». Η συλλογή του Ινβέρνιτσι αποτέλεσε τη βάση για το νέο ντοκιμαντέρ του 2021. Η ομάδα του Σκότε πήρε επίσης αποκλειστική συνέντευξη από τον Γκουλίνο στο Βελς της Αυστρίας.
Ποιος ήταν λοιπόν ο Φραντσέσκο Γκουλίνο; Ο Γκουλίνο ήταν ένα πράγμα πάνω απ' όλα: ένας χαμαιλέοντας. Πέθανε μόνος το καλοκαίρι του 2021 και το πτώμα του αποτεφρώθηκε και θάφτηκε ανωνύμως. Λίγο πριν από τον θάνατό του, λέει ο Σκότε, τηλεφώνησε ξανά στην ομάδα της δανικής τηλεόρασης. Στην άλλη άκρη της γραμμής, οι δημοσιογράφοι άκουσαν μόνο έναν χαμηλό επιθανάτιο ρόγχο.
8°
