Ο Αμερικανός πρόεδρος ενέκρινε μια ανταλλαγή κρατουμένων για την Μπρίτνεϊ Γκράινερ την περασμένη εβδομάδα, αλλά δεν είχε εγκρίνει την απονομή χάριτος στον Βίκτορ Μπουτ μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος.
«Όλα είναι καλά», είπε ο 55χρονος Βίκτορ Μπουτ σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την οικογένειά του μετά την άφιξή του στη Ρωσία, σύμφωνα με ένα σύντομο απόσπασμα που μεταδόθηκε από το ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya 24. «Σ΄αγαπώ πολύ», του είπε συγκινημένη η μητέρα του, η Ραΐσα Μπουτ.
Σε ένα δεύτερο απόσπασμα του βίντεο που μεταδόθηκε από το ίδιο τηλεοπτικό δίκτυο, διακρίνεται ο Βίκτορ Μπουτ να επιβιβάζεται σε αεροπλάνο.
Με το πρόσωπο αδυνατισμένο και το μουστάκι του να έχει γκριζάρει, ο Μπουτ χαμογελούσε, ενώ μια νοσοκόμα μετρούσε τη θερμοκρασία και την πίεσή του.
Νωρίτερα σήμερα η μητέρα του ευχαρίστησε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν για τον ρόλο του στην απελευθέρωση του γιου της, στο πλαίσιό της ανταλλαγής με την Αμερικανίδα μπασκετμπολίστρια έπειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Μόσχας και της Ουάσινγκτον.
Η σύζυγος του Μπουτ, η 'Αλλα Μπουτ, εξέφρασε και αυτή την "ευγνωμοσύνη" της στη ρωσική διπλωματία, η οποία επέτρεψε την επιστροφή του συζύγου της, ο οποίος εξέτιε ποινή 25 ετών στις ΗΠΑ.
Λίγο νωρίτερα, Ουάσινγκτον και Μόσχα είχαν ανακοινώσει την ανταλλαγή κρατουμένων: της Αμερικανίδας σταρ της καλαθοσφαίρισης Μπρίτνεϊ Γκράινερ, που ήταν φυλακισμένη εδώ και μήνες στη Ρωσία για διακίνηση κάνναβης και του έμπορου όπλων Βίκτορ Μπουτ, που κρατείτο στις ΗΠΑ τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια.
Βίκτορ Μπουτ: Η ταινία που βασίστηκε στη ζωή του
Η ταινία «Lord of War» του 2005 με τον Νίκολας Κέιτζ βασιζόταν σε έναν μεγάλο βαθμό στον Μπουτ, πρώην αξιωματικό της σοβιετικής πολεμικής αεροπορίας που έγινε γνωστός επειδή, όπως λέγεται, πουλούσε όπλα για εμφυλίους πολέμους στη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Μεταξύ των πελατών του λέγεται πως ήταν ο Τσαρλς Τέιλορ της Λιβερίας, ο Λίβυος ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι και οι δύο πλευρές του εμφυλίου πολέμου της Αγκόλας.
Ο Μπουτ συνελήφθη τον Μάρτιο 2008 στην Μπανγκόκ έπειτα από μια κινηματογραφική επιχείρηση, κατά τη διάρκεια της οποίας Αμερικανοί πράκτορες παρουσιάσθηκαν ως στελέχη των FARC (Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας), στις οποίες πουλούσε όπλα εδώ και πολλά χρόνια. Ένας συνεργάτης του αποδείχθηκε καθοριστικός για τη σύλληψη του μεγαλεμπόρου αφού λειτουργούσε ως μεσάζων με τους φερόμενους ως αντάρτες FARC. Τα όπλα θα μεταφέρονταν στην Κολομβία αεροπορικώς και θα ρίχνονταν με αλεξίπτωτα στις περιοχές των Κολομβιανων. Όταν έφτασε η ώρα να συναντηθεί ο Μπουτ με έναν από τους αρχηγούς της οργάνωσης, συνελήφθη στο λόμπι ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στην Μπανγκόκ.
Το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών είχε χαρακτηρίσει τότε τη σύλληψη «παράνομη», «στερείται κάθε λογικής εξήγησης» και υπαγορεύθηκε από μια «άνευ προηγουμένου πίεση» από την Ουάσινγκτον προς τις αρχές της Ταϊλάνδης. Έπειτα από δύο χρόνια σκληρής δικαστικής διαμάχης, ο Μπουτ εκδόθηκε στις ΗΠΑ όπου το 2012 καταδικάστηκε από δικαστήριο της Νέας Υόρκης σε 25 χρόνια κάθειρξης.
Λίγο μάλιστα πριν την ανακοίνωση της ετυμηγορίας, ο πρώην πιλότος του Κόκκινου Στρατού με το παχύ μουστάκι, ντυμένος με την πράσινη στολή του κρατουμένου, δήλωσε με θεατρική φωνή ότι είναι αθώος. «Δεν είμαι ένοχος, δεν είχα ποτέ την πρόθεση να σκοτώσω οποιονδήποτε, δεν είχα ποτέ την πρόθεση να πουλήσω όπλα σε οποιονδήποτε, ο Θεός ξέρει την αλήθεια» δήλωνε.
Πέρα από τις κατηγορίες που οδήγησαν στην καταδίκη του, σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο Ντάγκλας Φάραχ, συγγραφέα του βιβλίου «Εμπορος του Θανάτου» (2007), ο πρώην αξιωματικός της σοβιετικής πολεμικής αεροπορίας εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον δύο πράγματα: τα τεράστια αποθέματα όπλων και πυρομαχικών που έγιναν διαθέσιμα μετά την πτώση του καθεστώτος και τις διασυνδέσεις στο στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας. Με αυτά τα όπλα δημιούργησε ένα δίκτυο διακίνησης χρησιμοποιώντας, σύμφωνα με έγγραφα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έναν ιδιωτικό στόλο παλαιών αεροσκαφών τύπου Αντόνοφ.
Έτσι λοιπόν, μετέφερε όπλα από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ σε χώρες υπό καθεστώς εμπάργκο όπλων, όπως η Ανγκόλα, η Λιβερία και η Σιέρα Λεόνε. Σε αυτές τις εμπόλεμες ζώνες οι ένοπλες ομάδες χρηματοδοτούσαν τον εξοπλισμό τους πουλώντας διαμάντια, πετρέλαιο, ή άλλο φυσικό πλούτο.
7°
