Η συλλογή έργων τέχνης του Paul Allen ξεπέρασε το 1,5 δισ. δολάρια σε δημοπρασία

Η συλλογή έργων τέχνης του συνιδρυτή της Microsoft, Paul Allen, ξεπέρασε το 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια σε δημοπρασία του οίκου Christie’s.

Πιο συγκεκριμένα, πέντε πίνακες έσπασαν το όριο των 100 εκατομμυρίων δολαρίων, με τον «Les Poseuses, Ensemble» του Georges Seurat, να πωλείται για 149,2 εκατομμύρια δολάρια. Αρκετά έργα πουλήθηκαν για τρεις ή τέσσερις φορές πάνω από τις εκτιμήσεις τους, με αρκετούς καλλιτέχνες να σημειώνουν νέα ρεκόρ σε δημοπρασία.

Το ποσό των 1,506 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ για την πιο ακριβή συλλογή που δημοπρατήθηκε ποτέ, που είχε σημειωθεί από τη συλλογή Harry and Linda Macklowe που δημοπρατήθηκε στον οίκο Sotheby's για 922 εκατομμύρια δολάρια.

Μάλιστα, οι συνολικές πωλήσεις για τη συλλογή του Allen θα εκτιναχθούν ακόμη υψηλότερα καθώς θα δημοπρατηθούν κι άλλα έργα.

Όλα τα έσοδα θα διατεθούν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, αφού ο Allen υποσχέθηκε να αφήσει τουλάχιστον τη μισή του περιουσία σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Το «La Montagne Sainte-Victoire» του Paul Cezanne πουλήθηκε για 137,8 εκατομμύρια δολάρια. Το «Verger avec Cypres» του Vincent van Gogh πουλήθηκε για 117 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το «Maternite II» του Paul Gaugin πουλήθηκε για 105,7 εκατομμύρια δολάρια.

Το «Large Interior, W11 του Lucian Freud, που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματά του, πουλήθηκε για 86,3 εκατομμύρια δολάρια.

Ένας πίνακας του Andrew Wyeth, που ονομάζεται «Day Dream», είχε ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση, φτάνοντας 23,3 εκατομμύρια δολάρια, πολύ πάνω από την εκτίμηση των 2 έως 3 εκατομμυρίων δολαρίων. 

Paul Allen: Ποιος ήταν ο συνιδρυτής της Microsoft

Ο Paul Allen γεννήθηκε το 1953 στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον, όπου και έλαβε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του, στο Lakeside School. Εκεί γνώρισε όταν ήταν ακόμη δεκατεσσάρων ετών, τον κατά δύο χρόνια μικρότερο Μπιλ Γκέιτς, όταν χάκαραν τον σχολικό υπολογιστή για να βοηθήσουν τον Γκέιτς να γνωρίσει κορίτσια. Τα επόμενα χρόνια, Άλεν και Γκέιτς χρησιμοποίησαν τον τεχνολογικό εξοπλισμό του σχολείου για να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στον προγραμματισμό.

Ανακαλώντας τη γνωριμία τους, o Άλεν λέει στο Vanity Fair πως «μπορούσες πολύ γρήγορα να καταλάβεις τρία πράγματα για τον Μπιλ Γκέιτς. Ήταν πολύ έξυπνος. Ήταν πολύ ανταγωνιστικός, και ήθελε να σου δείξει πόσο έξυπνος ήταν. Και ήταν πραγματικά πολύ επίμονος».

Υπήρξε φοιτητής για δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, αλλά τα παράτησε και πήγε να δουλέψει ως προγραμματιστής στη Βοστώνη. Ο λόγος που επέλεξε να μετακομίσει στη Βοστώνη, ήταν επειδή ο φίλος του Γκέιτς ξεκίνησε να σπουδάζει στο Πανεπιστήμιου του Harvard, που βρισκόταν κοντά.

To 1975 όταν ακόμη ο Γκέιτς ήταν φοιτητής (αργότερα ο φίλος του τον έπεισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του) και ο Άλεν εργαζόταν στη Βοστώνη, βγήκε το Altair 8800 στην αγορά (o πρώτος υπολογιστής που απευθύνθηκε στη μαζική αγορά). Οι δύο νέοι αποφάσισαν κατευθείαν να ξεκινήσουν να δημιουργούν προγράμματα για τον καινούργιο υπολογιστή. Επειδή όμως δεν είχαν τον υπολογιστή Altair, έγραψαν τους κώδικες σε έναν προσομοιωτή και σύντομα επικοινώνησαν με τον δημιουργό Εντ Ρόμπερτς λέγοντας πως έχουν ετοιμάσει προγράμματα μορφής BASIC που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Αν και τα προγράμματα δημιουργήθηκαν σε προσομοιωτή, λειτούργησαν  τέλεια με την πρώτη δοκιμή στον Altair. Έναν μήνα αργότερα δημιουργήθηκε η Microsoft.

Όπως ανέφερε ο Άλεν στον Guardian, «τα πρώτα οχτώ χρόνια της δημιουργίας, οι ιδέες μου ήταν πολύ σημαντικές για την εταιρία. Ο Μπιλ τέσταρε τις ιδέες μου». «Ήταν πολύ πιο ενθουσιώδης από επιχειρηματική πλευρά, γι αυτό λειτουργούσαμε συμπληρωματικά ο ένας στον άλλο».

Μία πολύχρονη φιλία έφτασε στο τέλος της όταν τo 2011 δημιουργήθηκε ένα σχίσμα ανάμεσα στους δύο φίλους, με τον Άλεν να κατηγορεί τον Γκέιτς πως «το απαιτητικό του στυλ κατέστρεψε σταδιακά τόσο τη φιλία, όσο και κάθε δυνατότητα για συνεργασία» μεταξύ τους. Στα απομνημονεύματά του που τιτλοφορήθηκαν «Idea Man», γράφει πως ο Γκέιτς «μηχανορραφούσε για να με κλέψει» ενώ τον χαρακτηρίζει τυχοδιώκτη. Αν και πολλοί πίστευαν πως αιτία της αποξένωσης των δύο ήταν η ασθένειά του, o Άλεν επέρριψε τις ευθύνες στον πρώην φίλο του, ο οποίος προσπάθησε να αγοράσει τις μετοχές του για 5 μόλις δολάρια. Μάλιστα όταν το 1982 ο Άλεν είχε ασθενήσει ξανά λόγω καρκίνου ισχυρίζεται πως άκουσε τον Γκέιτς να κάνει λόγο με τον τότε CEO, Στιβ Μπάλμερ, για «έλλειψη συνεισφοράς» από μεριάς του.

Παρά τις εντάσεις που έφερε η σχέση του με τον συνιδρυτή της Microsoft, o Άλεν απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας και προτιμούσε να κρατά την προσωπική του ζωή ιδιωτική. Ωστόσο είχε κλίση για έναν πλουσιοπάροχο τρόπο ζωής τον οποίο προστάτευε βάζοντας τους καλεσμένους στα μεγάλα πάρτι που διοργάνωνε, να υπογράφουν Συμβάσεις Εμπιστευτικότητας. Βέβαια, όπως έχει πει, επειδή «το πρόσωπό μου δεν είναι πολύ γνωστό, αν με πετύχει κανείς σε κάποιο πάρτι, συνήθως δεν έχει ιδέα αν είμαι απλώς κάποιος κιθαρίστας της μπάντας που παίζει, ή ο διοργανωτής του πάρτι». Δε φαντάζει και πολύ τραβηγμένο σενάριο, δεδομένου ότι ο Άλεν έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα τόσο καλά που o Quincy Jones τον παρομοίασε με τον Τζίμι Χέντριξ.

Με περιουσία 20,3 δισεκατομμύρια μπορούσε να έχει ό,τι ήθελε. Στη μόνιμη κατοικία του στο Σιάτλ είχε μία μεγάλη συλλογή από πίνακες διάσημων ιμπρεσσιονιστών ζωγράφων, αλλά και μία τεράστια συλλογή από αγωνιστικά αυτοκίνητα, ενώ στο αεροδρόμιο του Σιάτλ σε δικό του χώρο είχε διάφορα ιδιωτικά jet και αεροσκάφη. Βέβαια, η πιο εντυπωσιακή συλλογή του ήταν αυτή από πλοία, πλήρως εξοπλισμένα, με προσωπικό έτοιμο να εργαστεί ανά πάσα στιγμή.

Τα τελευταία χρόνια ο Άλεν ασχολήθηκε τεχνολογικά με την Επιστήμη που μελετά την Εγκεφαλική Λειτουργία και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Σε συνέντευξή του στο Wired είπε πως η ενασχόλησή του με την εγκεφαλική λειτουργία έχει να κάνει με τον προγραμματισμό. «Ως προγραμματιστές ασχολούμαστε με πολύ απλές δομές συγκριτικά με αυτές που υπάρχουν στον εγκέφαλο. Γι' αυτό πάντα με ενθουσίαζε ο τρόπος που λειτουργεί ο εγκέφαλος».

O Γκέιτς έγραψε για τον θάνατο του φίλου του: «Είμαι συντετριμμένος από τον θάνατο ενός από τους καλύτερους και παλιότερους φίλους μου… Ο προσωπικός υπολογιστής δεν θα υπήρχε χωρίς αυτόν». Ενώ η CEO της Microsoft, Σάτια Ναντέλα, έκανε λόγο για έναν άνθρωπο που «με τον δικό του ήπιο και επίμονο τρόπο, δημιούργησε εξαιρετικά προϊόντα, εμπειρίες και θεσμούς που άλλαξαν τον κόσμο».