Μια φάλαινα μπελούγκα εντοπίστηκε στον ποταμόΣηκουάνα, στη βόρειαΓαλλία, όπως ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές που ζήτησαν από τους πολίτες να μην την πλησιάζουν, προκειμένου να μην της προκαλέσουν αυξημένο άγχος.
Η νομαρχία Ερ, στη Νορμανδία, αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι οι συγκεκριμένες φάλαινες – που συναντώνται συνήθως σε αρκτικά και υποαρκτικά νερά, καθώς και στον κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου, στο Κεμπέκ του Καναδά – ορισμένες φορές παρασύρονται νοτιότερα και μπορούν να επιβιώσουν προσωρινά στα νερά ποταμού. Επισημαίνεται ότι καταβάλλονται προσπάθειες για την αξιολόγηση της υγείας του θαλάσσιου κήτους.
Στα τέλη του περασμένου Μαΐου, μια βαριά άρρωστη όρκα είχε χωριστεί από το κοπάδι της και κολύμπησε δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τις εκβολές του Σηκουάνα. Οι προσπάθειες που έγιναν για να οδηγηθεί πίσω στη θάλασσα απέτυχαν και η φάλαινα πέθανε από φυσικά αίτια.
Έναν μήνα αργότερα, είχε εντοπιστεί επίσης στον Σηκουάνα μια ρυγχοφάλαινα μήκους 10 μέτρων.
Φάλαινα μπελούγκα: Τα χαρακτηριστικά της
Οι λευκές φάλαινες είναι κοινωνικά ζώα και σχηματίζουν ομάδες των 2-25 ατόμων. Είναι ζώα που συνεργάζονται μεταξύ τους και συχνά κυνηγούν συντονισμένα. Έχουν αρκετή περιέργεια και κυρίως για τον άνθρωπο. Δεν διστάζουν να πλησιάσουν και να κολυμπήσουν δίπλα σε σκάφη για να παρατηρήσουν από κοντά το αντικείμενο της περιέργειάς τους.
Παίζουν επίσης με διάφορα αντικείμενα που βρίσκουν στο νερό, όπως ξύλα, φυτά, νεκρά ψάρια, αλλά και μπουρμπουλήθρες που οι ίδιες δημιουργούν.
Η θηλυκή, μετά από περίοδο κύησης 12-14,5 μηνών, γεννά ένα μικρό με μήκος περίπου 1,5 μέτρα και βάρος 80 κιλά, κάθε τρία χρόνια. Το μικρό, που έχει γκρι χρώμα, είναι σε θέση να κολυμπήσει δίπλα στη μητέρα του αμέσως μόλις γεννηθεί.
Οι μπελούγκες κολυμπούν αργά, συχνά με ταχύτητα 3-9 χλμ. την ώρα. Σε αντίθεση με τα περισσότερα κητοειδή, είναι σε θέση να κολυμπούν προς τα πίσω. Κολυμπούν στην επιφάνεια μεταξύ 5% και 10% του χρόνου τους, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο κολυμπούν σε βάθος επαρκές για να καλύψει το σώμα τους. Δεν πηδούν έξω από το νερό, όπως κάνουν τα δελφίνια και οι όρκες. Καταδύονται σε βάθη 20 μέτρων, αν και μπορούν να καταδυθούν και σε μεγαλύτερα βάθη. Το μεγαλύτερο βάθος που έχει καταγραφεί είναι 872 μέτρα.
Οι μοναδικοί φυσικοί θηρευτές των λευκών φαλαινών είναι η πολική αρκούδα και η φάλαινα όρκα. Η φαλαινοθηρία (για το κρέας, το λίπος και το δέρμα τους), η μόλυνση του περιβάλλοντος και διάφορα παθογόνα αίτια (ιοί, βακτήρια, μύκητες) αποτελούν επιπλέον απειλές για τον πληθυσμό τους. Το είδος από το 2008 θεωρείται “σχεδόν απειλούμενο”.
Η μπελούγκα είναι ένα από τα λίγα είδη φαλαινών σε ενυδρεία και σε θαλάσσια πάρκα σε όλη τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία. Το λευκό χρώμα της και οι εκφράσεις του προσώπου της κάνουν την λευκή φάλαινα ιδιαίτερα δημοφιλή στους επισκέπτες.
Οι περισσότερες αλιεύονται στο φυσικό τους περιβάλλον, αφού προσπάθειες αναπαραγωγής τους σε συνθήκες αιχμαλωσίας δεν είχαν επιτυχία. Αξιοσημείωτη είναι η ικανότητα της αρσενικής μπελούγκα να μιμηθεί την ανθρώπινη φωνή.
Σε κατάσταση αιχμαλωσίας, μιμείται το πρότυπο της ανθρώπινης ομιλίας, αρκετές οκτάβες χαμηλότερα από τις κλήσεις των φαλαινών. Αλλά και στο φυσικό τους περιβάλλον είναι γνωστό ότι ακούγονται σαν παιδιά που φωνάζουν.
12°
