Αλγερία: Η κυβέρνηση αποφάσισε να ενισχύσει την αντιγαλλική της στάση προωθώντας τα ιταλικά ως δεύτερη γλώσσα και καταργώντας τα γαλλικά.
H 60ή επέτειος της ανεξαρτησίας της Αλγερίας σημαδεύτηκε από εκδηλώσεις μίσους κατά των Γάλλων. Αν και η μετανάστευση από την Αλγερία στη Γαλλία παραμένει σταθερή -1,5 εκατομμύριο άνθρωποι στη Γαλλία έχουν αλγερινή καταγωγή- οι ισλαμιστές που έχουν επικρατήσει στην Αλγερία προπαγανδίζουν το αντιγαλλικό μίσος αναμοχλεύοντας αληθινά και φανταστικά γεγονότα από την εποχή της αποικιοκρατίας. Όπως γράφει στο περιοδικό “Le Point” ο Αλγερινός συγγραφέας Καμέλ Νταούντ (γνωστός στο ελληνικό κοινό από το «Μερσώ, ο άλλος ξένος» και το «Ζαμπόρ ή Οι ψαλμοί»), η αλγερινή κυβέρνηση αποφάσισε να ενισχύσει την αντιγαλλική της στάση προωθώντας τα ιταλικά ως δεύτερη γλώσσα και καταργώντας τα γαλλικά.
Ο Daoud σχολιάζει τον παραμερισμό της γαλλικής γλώσσας ως μια ακόμα εκδήλωση άρνησης της ιστορίας, ως μια μορφή αμνησίας και υπερμνησίας μαζί: οι Αλγερινοί μαθαίνουν και θυμούνται ό,τι χειρότερο έχει συμβεί μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ξεχνούν πολιτιστικές ανταλλαγές, γενναιοδωρία εκ μέρους της Γαλλίας, και επανορθώσεις - παραλλήλως, βλάπτουν τον ίδιο τους τον εαυτό αποκόπτοντας την πολιτική και την κουλτούρα τους από μια δημοκρατική χώρα. Σύμφωνα με τον Kamel Daoud, θεωρούν την Ιταλία νέο φίλο της χώρας, ενώ η Ισπανία παραείναι φιλομαροκινή· όσο για τη Γαλλία, εκτός από το αποικιακό παρελθόν, παραείναι καχύποπτη έναντι των ισλαμιστών. Αντιθέτως, η Βρετανία θεωρείται καλόβολη μιας και φιλοξενεί αδιαμαρτύρητα φανατικούς ισλαμιστές και τζιχαντιστές.
Ο Αλγερινός συγγραφέας χαρακτηρίζει αυτή τη στάση που διαχέεται στις μάζες των Αλγερινών «απόρριψη της διαφοράς και μισαλλοδοξία η οποία εμποδίζει τον εκσυγχρονισμό της Αλγερίας.» «Μερικοί,» γράφει «ονειρεύονται την απο-αποικιοποίηση λες και η Αλγερία είναι ακόμα γαλλική αποικία. Άλλοι έχουν εμπλακεί σε ένα είδος αντι-σταυροφορίας εναντίον της Δύσης την οποία εκπροσωπεί η Γαλλία με το κοσμικό της κράτος.» «Δείχνουμε τον Κακό,» συνεχίζει στο άρθρο του στο ’’Le Point’’, «μαστορεύοντας την ιστορία στα μέτρα μας […] Τώρα θέλουμε να αποκλείσουμε τη γαλλική γλώσσα για να εξυμνήσουμε τα αραβικά και την αραβική μας ταυτότητα. Ποια αραβικότητα; Η αραβικότητα είναι μια φαντασίωση.» Πράγματι, οι περισσότεροι Αλγερινοί μιλάνε διαλέκτους· οι δε Βερβέροι μιλάνε βερβερικά και δεν θεωρούν τον εαυτό τους «Άραβα». «Η γλώσσα της Αλγερίας,» καταλήγει ο Daoud, «είναι η γλώσσα της άρνησης· της άρνησης του Άλλου και τηα φαντασίωσης του εαυτού. Ο “αγώνας” εναντίον των γαλλικών είναι εργαλείο επίθεσης, όπλο της καθιστικής αντι-σταυροφορίας των ισλαμιστών και ενός αντιαποικιακού αγώνα που έχει υπερβεί την ημερομηνία λήξης του κατά 60 ολόκληρα χρόνια.»
