Η συγκινητική ιστορία φιλίας του Οόουεν και του Χάατσι, δύο αχώριστοι φίλοι που χώρισαν λόγω κορωνοϊού για να μην πάθει κάτι κακό ο 13χρονος.
Κάθε μέρα κάθεται στο σαλόνι της οικογένειας Χόκινς στο Μπασινγκστόουκ στο Ηνωμένο Βασίλειο και κοιτά το παράθυρο με την ελπίδα να δει τον καλύτερο του φίλο, τον 13χρονο Όουεν. Ο Χάατσι, ένας ποιμενικός της Ανατολίας με τρία πόδια, εδώ και έξι εβδομάδες παίρνει θέση στον καναπέ, περιμένει σχεδόν ακίνητος μέχρι να βραδιάσει. Μετά πηγαίνει στο χώρο του για να κοιμηθεί μέχρι να ξημερώσει η επόμενη ημέρα και να επιστρέψει στη θέση του δίπλα στο παράθυρο. Ο κορωνοϊός έγινε η αιτία για να χωρίσουν δύο αχώριστοι φίλοι.
Ο 13χρονος σήμερα Όουεν Χόκινς πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο που του προκαλεί κινητικές αλλά και αναπνευστικές δυσκολίες. Λόγω του κορωνοϊού και για την ασφάλειά του ο Όουεν άφησε το σπίτι που μένει με τον Χάατσι, τον πατέρα του και τη δεύτερη σύζυγό του. Μετακόμισε στο σπίτι της μητέρας του κοντά στην Οξφόρδη και ζει τελείως απομονωμένος για να μην κολλήσει τον ιό. Αναγκάστηκε να φύγει καθώς η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του εργάζεται σε υγειονομική υπηρεσία και υπήρχε κίνδυνος να μεταδώσει τον ιό στον μικρό Όουεν.
Ο Χάατσι περιμένει
Η ιστορία του Όουεν και του Χάατσι έγινε βιβλίο ενώ και μια ομάδα φοιτητών δημιούργησε ένα βίντεο στο YouTube πριν από έξι χρόνια για τους δύο αχώριστους φίλους, το οποίο είχε γίνει viral.
Χάατσι & Όουεν, τους χώρισε ο κορωνοϊός
Ο Όουεν πάσχει από το σύνδρομο Σβαρτς-Γιάμπελ, μια σπάνια γενετική ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα οι μύες του να βρίσκονται συνεχώς σε ένταση. Δυσκολεύεται να κινηθεί και αυτό τον έχει κάνει να φοβάται να συναναστραφεί με κόσμο. Όταν η μητριά του άκουσε ότι ο Χάατσι -ένας ποιμενικός της Ανατολίας με τρία πόδια- έψαχνε για σπίτι, αποφάσισε να τον υιοθετήσει.
Άγνωστοι είχαν δέσει τον Χάατσι σε σιδηροδρομικές ράγες, όπου τον χτύπησε τρένο, με αποτέλεσμα οι γιατροί να χρειαστεί να ακρωτηριάσουν το ένα του πόδι και την ουρά του. Ο Χάατσι οφείλει το όνομά του στον Χάτσικο, τον σκύλο που επί 10 χρόνια, κάθε βράδυ, περίμενε την ίδια ώρα στον σταθμό του τρένου, ελπίζοντας να δει το αφεντικό του, που όμως είχε πεθάνει. Μια ιστορία που έγινε ταινία με τον Ρίτσαρντ Γκιρ.
Ο έρωτας του Όουεν για τον Χάατσι και του Χάατσι για τον Όουεν ήταν κεραυνοβόλος. «Την πρώτη φορά που τον συνάντησα» είπε ο Όουεν, «έσκυψε πάνω μου και έβαλε απλά το κεφάλι του στην πλάτη μου. Και αυτό συνέβη» είπε. Ο Όουεν έχει γίνει πιο κοινωνικός από τότε που ο σκύλος ήρθε στο σπίτι. «Ο Χάατσι με προσέχει». «Άλλαξε τη ζωή μου. Δεν φοβάμαι πια τους ξένους», έλεγε ο Όουεν, στον οποίο αρέσει να ζωγραφίζει τον ίδιο συντροφιά με τον σκύλο του.
Η φιλία με τον Όουεν έχει βοηθήσει και τον Χάατσι. Ο σκύλος είχε πάθει κατάθλιψη πριν πάει στο σπίτι των Χόκινς, εξαιτίας του ακρωτηριασμού του. Σύντομα, άρχισε και πάλι να κουνάει την ουρά του και να κερδίζει σε διαγωνισμούς σκύλων, ενώ έχει λάβει και μετάλλιο ανδρείας.
