Ακόμη και ο λόγος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ δεν είναι αρκετός για να με κάνει να την ερωτευτώ λιγότερο . Δεν φτάνει για να νιώσω μικρότερα συναισθήματα. Βρισκόμενος στην Κωνσταντινούπολη , αν και ο όρος Istanbul δεν με βρίσκει ούτε αισθητικά ούτε ιστορικά ασύμφωνο , για να εκπληρώσω τις υποχρεώσεις που έχω απέναντι στην τουρκική εφημερίδα με την οποία συνεργάζομαι, έρχομαι αντιμέτωπος με αισθήσεις , διλλήματα αλλά και στερεότυπα που φοβάμαι να αντιμετωπίσω κατά την διάρκεια της καθημερινότητάς μου στο Λονδινο ή στην Αθήνα.
Σε αυτήν την πόλη συνειδητοποιείς τι λείπει περισσότερο στην Αθήνα και ίσως σε μια μερίδα Αθηναίων. Η απενοχοποίηση. Απενοχοποίηση και η καταπολέμηση του φόβου απέναντι στα καταπιεσμένα βλέμματα.
Moλονότι ο συνδυασμός και το- ερμαφρόδιτο σε ορισμένες περιπτώσεις- πάντρεμα της κοσμικότητας με το θρησκευτικό συναίσθημα φέρνει στην επιφάνεια ορισμένες τραγελαφικές στιγμές, όπως επί παράδειγματι σκληρό φλερτ σε μπαρ στο Βόσπορο με μουσική υπόκρουση την φωνή του Ιμάμη, σου δίνει την αίσθηση ότι ακόμη και αν σε αυτήν την πόλη οι αντιθέσεις τσακίζουν, έχουν ένα μαγικό τρόπο να δίνουν στην Πόλη αυτή την μοναδικότητα της γεύσης της.
Η Πόλη ζει από τις αντιθέσεις της. Η Πόρσε συνυπάρχει με τον χαμάλη και ο δεύτερος γνωρίζει ότι οι πιθανότητες να τραβήξει έναν δρόμο ανοδικής κοινωνικής διαδρομής είναι μηδαμινός , o κάτοχος της Πόρσε γνωρίζει ότι το 5% της ανάπτυξης που γνωρίζει η Τουρκία ωφείλεται σε αυτόν εξίσου με τον χαμάλη.
O κάτοικος της Πόλης αποτελεί ίσως το ιστορικότερο δείγμα πολυ-πολυτισμικού όντος, έχοντας στο DNA του τους πολιτισμούς και τις εθνότητες που άφησαν το ίχνος τους πάνω στο σώμα της πόλης του.
Σε αυτό ίσως ωφείλεται η ανεκτικότητα που δείχνει ο πολίτης , όχι η πολιτεία , απέναντι στο διαφορετικό. Αυτή η συνύπαρξη πολιτισμών και εθνοτήτων αποκτάει πάντα κάτι το ερωτικό και το αναμενόμενο. Για αυτό ο ¨Ελληνας θα αποτελεί για αυτούς πάντα κάτι το οικείο και φιλικό. Ίσως για αυτό η φράση του Αμερικάνου διευθυντή της εφημερίδας μου να φαντάζει σε μας από αστεία ως εξοργιστική : ''Δεν ειναι χαζό να χωρίζεις με σύνορα δυο ανθρώπους που έχουν τόσα κοινά?''. Αλλά στην Σερχάτ από το Besiktas η άνοδος Παπανδρέου στην εξουσία την γέμισε με αισιοδοξία ότι θα μπορεί κάποτε να πηγαίνει με jet ski απο το Bodrum στην Κω , όχι στο πλαίσιο ενός στοιχήματος πρόκλησης, αλλά για να μπορέσει να διασκέδασει με τους Έλληνες φίλους της σε μια θάλασσα ειρήνης που αντί για πολεμικά πλοία , που μας στερούν ύγεία , παιδεία , ανάπτυξη και κοινή λογική , θα διαγωνίζεται η Σερχάτ με την Μαρία σε ανελέητο αγώνα jet ski.
10°
