Τις τελευταίες εβδομάδες, οι φύλακες στο αεροδρόμιο Stansted του Λονδίνου έχουν πυκνώσει τις περιπολίες τους. Σκοπός τους να επιβλέπουν αν τηρείται η πρόσφατη απαγόρευση διανυκτέρευσης των επιβατών στις αίθουσες αναμονής.
Όπως ήταν φυσικό, η απόφαση προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις: κάποιοι επικροτούν την απαγόρευση, άλλοι πάλι δεν κρύβουν την δυσαρέσκεια και τα πικρόχολα σχόλια.
Όταν ρωτήθηκαν οι υπεύθυνοι του αεροδρομίου εξήγησαν ότι θέλουν να υπενθυμίσουν στους επιβάτες ότι δεν υπάρχουν ειδικές εγκαταστάσεις ύπνου στον τερματικό σταθμό και ότι δεν μπορούν πλέον να κοιμούνται στο δάπεδο κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν πρόκειται να ταξιδέψουν νωρίς την άλλη μέρα.
«Μέχρι πρόσφατα, ήταν συνηθισμένη εικόνα να βλέπεις περισσότερους από 500 επιβάτες να διανυκτερεύουν στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου. Μάλιστα μερικοί από αυτούς ήταν εφοδιασμένοι με υπνόσακους, μαξιλαράκια, κουβέρτες ακόμα και με ράντζα εκστρατείας και άλλα φορητά βοηθήματα για έναν όσο το δυνατόν πιο άνετο ύπνο – αποφεύγοντας έτσι να ξοδέψουν χρήματα σε ξενοδοχεία ή Airbnb.
«Ακούμε συνέχεια σχόλια επιβατών που δεν τους αρέσει καθόλου να φτάνουν στο αεροδρόμιο για να προλάβουν τις πρώτες πρωινές πτήσεις και να πρέπει να παρακάμπτουν, στην κυριολεξία, τόσους πολλούς ανθρώπους ξαπλωμένους κατάχαμα οι οποίοι εμποδίζουν την ελεύθερη μετακίνηση επιβατών και προσωπικού. Θα προτιμούσαμε οι άνθρωποι να μην θεωρούν τις αίθουσες των αεροδρομίων χώρο διανυκτέρευσης για να απλώσουν τους υπνόσακους και τις κουβέρτες τους.
«Υπάρχουν πολλές επιλογές για να αποφευχθεί αυτό αφού κοντά στο αεροδρόμιο βρίσκονται πολλά καταλύματα, B&B ή επιλογές Airbnb. Όσον αφορά τους επιβάτες καθυστερημένων ή ακυρωμένων πτήσεων, αυτοί φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία με έξοδα της αεροπορικής τους εταιρείας».
Όλα αυτά ακούγονται λογικά αλλά πολλοί έχουν άλλη γνώμη, αν κρίνουμε από τα σχόλια στο Twitter χρηστών που έκαναν λόγο για μια «απαράδεκτη» «κακόβουλη» ακόμη κι «εκδικητική» απόφαση.
Μάλιστα υπάρχει η ιδιαίτερα δημοφιλής ιστοσελίδα www.sleepinginairports.com που είναι αφιερωμένη στην τέχνη του ελεύθερου ύπνου στα αεροδρόμια. Στις πρώτες σελίδες διαβάζουμε: «Ο ύπνος στο αεροδρόμιο δεν αφορά μόνο τους πιτσιρικάδες με τα σακίδια στην πλάτη και τις φτηνές πτήσεις τσάρτερ. Σήμερα, οι πρώτες πρωινές πτήσεις που αναχωρούν χαράματα, οι ακυρώσεις, οι καθυστερήσεις, οι χιονοθύελλες ακόμη και τα ηφαίστεια που εκρήγνυνται είναι μερικοί μόνο από τους λόγους για τους οποίους θα δείτε ταξιδιώτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα να κοιμούνται στο πάτωμα ή στα καθίσματα των αεροδρομίων».
Τα δέκα καλύτερα αεροδρόμια στον κόσμο για έναν άνετο και ασφαλή ύπνο
Η ιστοσελίδα καταρτίζει κάθε χρόνο έναν κατάλογο με τα καλύτερα και χειρότερα
αεροδρόμια στον κόσμο παραθέτοντας κριτική και σχόλια ταξιδιωτών για καθένα από αυτά.
Συγκεκριμένα, με βάση τα σχόλια των ταξιδιωτών, η ιστοσελίδα Sleeping in Airports συμβουλεύει:
Το αεροδρόμιο είναι σχετικά καινούργιο με σύγχρονες εγκαταστάσεις και ανέσεις, αλλά δεν είναι φιλικό σε όσους σκέφτονται να περάσουν εκεί τη νύχτα τους. Υπάρχουν πολλά άβολα καθίσματα με βραχίονες, οι ανακοινώσεις ακούγονται πολύ δυνατά και τα φώτα είναι έντονα.
Το αεροδρόμιο διαθέτει κεντρικό τερματικό σταθμό και δωρεάν WiFi. Μερικά εστιατόρια και καφετέριες είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο.
Για το Λονδίνο και το αεροδρόμιο Χίθροου
Το Terminal 2 διαθέτει πολλά καθίσματα διαθέσιμα, αλλά η αίθουσα δεν προσφέρει διακριτικότητα και έχει έντονο φωτισμό. Στο Terminal 3 οι φύλακες δεν αφήνουν επιβάτες να διανυκτερεύσουν.
Για το Ντουμπάι
Ο τερματικός σταθμός έχει πολλά σημεία για να χαλαρώσετε ενώ τα περισσότερα καθίσματα στις πύλες εξόδου έχουν βραχίονες ανά δύο θέσεις και έτσι μετατρέπονται άνετα σε διθέσιο καναπέ».
Βέβαια το πρόβλημα δεν παρακάμπτεται και η διαμάχη μεταξύ των δύο απόψεων μαίνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Από τη μια, εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι απαράδεκτη η απαγόρευση της διανυκτέρευσης στις αίθουσες αναμονής των αεροδρομίων αφού στις μέρες μας είναι σχεδόν βέβαιες οι καθυστερήσεις, οι ακυρώσεις ή οι πολύ πρωινές πτήσεις. Στον αντίλογο, αυτοί που υποστηρίζουν ότι η κατάληψη καθισμάτων, πάγκων ή του δαπέδου στα αεροδρόμια είναι μια αντικοινωνική συμπεριφορά απέναντι στους συνανθρώπους μας αλλά και μια ευθεία προσβολή των εθιμοτυπικών κανόνων ευγενείας και καλής συμπεριφοράς. Γιατί μπορεί το savoir vivre να είναι γαλλική έκφραση αλλά η μητέρα των καλών τρόπων είναι η Αγγλία με ρίζες στην ιπποσύνη και τη Βικτωριανή εποχή - όσοι ταξιδεύουν στο Λονδίνο θα ακούσουν την λέξη sorry/συγγνώμη τόσο συχνά όσο καμία άλλη, ακόμα κι όταν δεν χρειάζεται, ακόμα κι όταν φταίει ο άλλος!
Συνεπώς, το αμείλικτο δίλημμα για τους ταξιδιώτες απανταχού της γης τίθεται ως εξής: αξιοπρεπείς αλλά «άυπνοι στο Σιάτλ» ή αγενείς και ξεκούραστοι μετά από έναν καλό υπνάκο στα καθίσματα ή στο δάπεδο των αεροδρομίων…
