Λέγεται «The Quiet Zone» και είναι κάπου ανάμεσα από τη Δυτική Βιρτζίνια και τη σκέτη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, μόλις τέσσερις ώρες από την Ουάσινγκτον. Όποιος βρεθεί εκεί οδηγώντας ξαφνικά θα συνειδητοποιήσει ότι για αρκετή ώρα το κινητό του είναι κάτι σαν κλινικά νεκρό, ενώ το ραδιόφωνο σταματάει εντελώς να εκπέμπει. Από χιλιόμετρα μακριά διαφαίνεται ένα φουτουριστικό λευκό τεράστιο πιάτο (;), το μεγαλύτερο επίγειο τηλεσκόπιο, το Robert C Byrd Green Bank Telescope. Με ύψος μεγαλύτερο από το Άγαλμα της Ελευθερίας και διάμετρο 100 μέτρα, σίγουρα δεν μπορείς να το χάσεις. Έλα όμως που αυτό το μαραφέτι, αν και γιγάντιο, έχει μία αδυναμία. Χρειάζεται αυτό που λέμε «ηλεκτρική σιωπή» για να λειτουργήσει. Για το λόγο αυτό, το 1958 φτιάχτηκε η λεγόμενη Quiet Zone, για να εμποδίζει τα παράσιτα να μπερδεύουν το τηλεσκόπιο. Δεν κάνει και απλή δουλειά, εδώ που τα λέμε. Είναι τόσο ευαίσθητο σε ραδιοκύματα που λέγεται πως μπορεί να εντοπίσει ακόμα και αυτά που εξέπεμπαν λίγα δευτερόλεπτα μετά τη γέννηση του σύμπαντος. Ε και όταν ένα σήμα έρχεται από τόσο μακριά και τόσο παλιά, μπορεί εύκολα να μπερδευτεί με άλλα, δηλαδή να υπερκαλυφθεί από πιο κοντινά και πρόσφατα.
Στην καρδιά της Quiet Zone βρίσκεται η κομητεία της Ποκαχόντας, ή αλλιώς Pocahontas County. [Μην αναρωτιέσαι, φυσικά και πήρε το όνομά της από την γνωστή Ινδιάνα Ποκαχόντας που έζησε με τη φυλή της στην ευρύτερη περιοχή της Βιρτζίνια]. Για τους πάνω από 8.000 κατοίκους της, η ζωή σίγουρα είναι κάπως περίεργη, αφού αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν βασικά είδη της εποχής μας. Δεν έχουν κινητό, δεν έχουν φούρνο μικροκυμάτων, δεν έχουν οτιδήποτε ασύρματο (από σταθερό τηλέφωνο μέχρι το μηχανηματάκι που τσεκάρει μην ξυπνήσουν τα μωρά και από τηλεκοντρόλ μέχρι φυσικά wifi). Άλλωστε το πρόγραμμα Robert C Byrd Green Bank Telescope (GBT) κοστίζει 14,5 δις δολάρια το χρόνο, δεν είναι πολύ καλή ιδέα να ρισκάρει τη λειτουργία του κάποιος.
Αλλά δεν είναι μόνο τα είδη που δεν μπορούν να έχουν γιατί δεν υπάρχει σήμα. Είναι και τα είδη που δεν πρέπει να έχουν γιατί παράγουν και αυτά παράσιτα και παρεμβολές (όπως π.χ. κάποιες ηλεκτρικές σκούπες ή κάποια θερμαντικά σώματα που παράγουν σπίθες). Και για αυτό υπάρχουν άνθρωποι από τη μονάδα που περιπολούν σε εβδομαδιαία βάση και ελέγχουν τριγύρω στην πόλη μην τυχόν και κάποιος χρησιμοποιεί κάτι που δεν κάνει και δημιουργήσει πρόβλημα. Κυκλοφορούν με ένα ειδικό φορτηγάκι εξοπλισμένο με ειδικούς δορυφόρους που πιάνουν σήματα και εξαιτίας του οι κάτοικοι τους έχουν ονομάσει κοροϊδευτικά Ghostbusters.
Δεν έχουν φυσικά δικαίωμα να επιβάλουν κάτι, αλλά με βάση τους κανονισμούς της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών μπορούν απλώς να κάνουν συστάσεις στους πολίτες να κλείσουν τις συσκευές τους. Ένας από τους επικεφαλής της έρευνας του GBT σημείωσε στο CNN την αντίθεση της περιοχής: «Εδώ έχουμε έναν απίστευτο συνδυασμό μίας καθαρά αγροτικής ατμόσφαιρας με μία ιδιαίτερα εξειδικευμένη τεχνολογία».
Τι γίνεται όμως με τις συχνότητες και την επικοινωνία; Για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης υπάρχει κατ’ εξαίρεση μία ειδική συχνότητα που μπορεί να χρησιμοποιείται, ενώ οι εργαζόμενοι στη μονάδα GBT που δουλεύει το τηλεσκόπιο διαθέτουν φούρνο μικροκυμάτων για να ζεσταίνουν το φαγητό τους – που όμως είναι τοποθετημένος σε μία ειδική μονωτική θήκη που εμποδίζει τα ραδιοκύματα να βγαίνουν έξω.
Υπάρχει και τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός, ο Allegheny Mountain Radio (από τα βουνά Allegheny που βρίσκονται στην περιοχή), που στήθηκε με πολύ κόπο ώστε να μπορέσει η κεραία να εκπέμπει προστατευμένη από το τηλεσκόπιο. Και με το ίντερνετ υπάρχει λύση, απλώς για όλους εμάς τους υπόλοιπους θυμίζει προηγούμενες δεκαετίες. Έχουν μόνο ενσύρματο ευρυζωνικό ίντερνετ στα σπίτια και στα γραφεία τους που λειτουργεί κανονικά μεν, σταθερά δε. Πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να λειτουργήσει μία πόλη - τουριστικός προορισμός όπου ένας στους τέσσερις κατοίκους της ασχολείται επαγγελματικά με τον κλάδο του τουρισμού;
Οι κάτοικοι κάνουν δε και χιούμορ για την έλλειψη του ίντερνετ στο κινητό, το τάμπλετ κ.λπ. λέγοντας ότι εκεί όταν κάποιος κάνει κάτι αφοσιώνεται σε αυτό και δεν σκύβει κάθε τόσο να τσεκάρει τα e-mail, τα sms ή τις υπόλοιπες ειδοποιήσεις, όπως συνηθίζεται. Δημοσιογράφος του BBC που βρέθηκε στην περιοχή για ρεπορτάζ αναφέρει μάλιστα ότι διέκρινε «ένα ισχυρό αίσθημα κοινοτικότητας όπου οι συζητήσεις δεν διακόπτονται από κλήσεις κινητού, status updates ή ειδοποιήσεις για μηνύματα». Επίσης περιγράφει ότι κανένα παιδί δεν τσακώνεται με τους γονείς του για να μην παίζει με το κινητό ή το τάμπλετ και κανένας δεν κρύβει το κινητό κάτω από το τραπέζι για να στείλει sms στους φίλους του. Μπορεί για το δημοσιογράφο να έχουν όλα αυτά μία εσάνς ρομαντισμού, δεν σημαίνει όμως ότι και οι κάτοικοι το απολαμβάνουν. Ιδίως οι νέοι αγωνιούν για το πότε θα μπορέσουν να πιάσουν στα χέρια τους ένα λαχταριστό smartphone, όπως όλοι οι συνομήλικοί τους στη χώρα. Άσε που όπως διαβάζουμε από άλλα ρεπορτάζ οι τηλεφωνικοί θάλαμοι στο δρόμο δεν είναι και το πιο συχνό φαινόμενο.
Κάποιοι λίγοι, όπως τους χαρακτηρίζουν, «electro-sensitive refugees» ή «wi-fi refugees» έχουν μετακομίσει στην πόλη από αλλού για να βρουν την ησυχία τους, ενώ κάθε χρόνο η πόλη φιλοξενεί και περίπου ένα εκατομμύριο τουρίστες. Το αυξημένο τουριστικό ενδιαφέρον της περιοχής οφείλεται κυρίως στα βουνά που προσφέρονται για χειμερινά σπορ. Η Pocahontas County διαθέτει όλες τις ανέσεις για τους τουρίστες, αφού με το 64% της έκτασής της να ανήκει στο κράτος ή την ομοσπονδία, είναι λογικό να υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός χρήσης. Φροντίζει βέβαια και η φύση για τον τουρισμό αφού της έχουν χαρίσει πάνω από 800 μίλια μονοπατιών αναρρίχησης – ιδανικά και για τους λάτρεις του mountain bike αλλά 8 ποταμούς, εντυπωσιακούς καταρράκτες και καταπράσινα πάρκα.
