Δεν τίθεται καμία αμφιβολία πως ο ΠΑΟΚ διαθέτει μια καλή ομάδα για τα ελληνικά, και όχι μόνο, δεδομένα. Διαθέτει ένα πλούσιο και με βάθος ρόστερ, έχει μια διοίκηση που πληρώνει αδρά και γενικά δημιουργεί τις συνθήκες που κάνουν έναν ποδοσφαιριστή να ευχαριστιέται την παραμονή του στον σύλλογο.
Το κακό, που πληρώθηκε χθες στην Τούμπα με βάναυσο τρόπο, είναι ότι στον ΠΑΟΚ θεωρούν πως έχουν καλύτερη ομάδα απ’ αυτή που πραγματικά διαθέτουν. Πιστεύουν πως είναι η καλύτερη στην Ελλάδα. Ίσως και να έχουν δίκιο, μα αυτό μένει να αποδειχτεί στην πράξη και στο τέλος της περιόδου. Για έναν σύλλογο που έχει να κατακτήσει πρωτάθλημα από το 1985 και δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ παρά τις επανειλημμένες –ανεπιτυχείς- προσπάθειες, χρειάζεται να διανυθεί σωστός δρόμος από τη θεωρία μέχρι την πράξη.
Με όχημα δικαιολογίας τον περσινό τίτλο που χάθηκε στα χαρτιά και τα δικαστήρια (με ξεκάθαρη ευθύνη των Θεσσαλονικιών), η επικοινωνιακή πολιτική του «Δικέφαλου του Βορρά» περνάει λάθος μηνύματα. Είτε μέσω επίσημων οδών είτε μέσω των φίλα προσκείμενων ΜΜΕ. Τα μυαλά των οπαδών φουσκώνουν, ενδεχομένως και των παικτών σε κάποιες περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να έρχεται κάποιες φορές η ανώμαλη προσγείωση, όπως το χθεσινό 1-4 από την Μπενφίκα.
Το πρόβλημα είναι ότι φούσκωσε και το μυαλό του προπονητή. Δεν θα σχολιάσουμε τις συνεχείς κι απανωτές δηλώσεις «περί κλεμμένου πρωταθλήματος», που ο Λουτσέσκου πρέπει να τις επαναλαμβάνει ακόμη και στον ύπνο του. Αυτές κάνουν κακό στη δημόσια εικόνα της ομάδας, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τη χθεσινή συντριβή από τους Πορτογάλους.
Ο Ρουμάνος έχει την ικανότητα να στήνει καλά την ομάδα του στα περισσότερα παιχνίδια και η κίνησή του να μπει επιθετικά (παρότι το 1-1 του πρώτου ματς τον βόλευε) στο γήπεδο ήταν σωστή. Τον δικαίωσε άλλωστε, όταν η Μπενφίκα έδειχνε να τα έχει χαμένα και ο Πρίγιοβιτς έκανε το 1-0. Ο Λουτσέσκου, που πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιό του και νιώθει/ένιωθε σαν μικρός θεός, έκανε το μοιραίο λάθος αμέσως μετά. Δεν τράβηξε τα γκέμια.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι η Ρεάλ Μαδρίτης για να «πατήσει» τον αντίπαλο, ενώ η Μπενφίκα με μπάτζετ 43 εκατομμύρια ευρώ, σίγουρα δεν είναι ομαδούλα της σειράς. Αφού ο Λουτσέσκου δεν μπόρεσε να κοντρολάρει τον άκρατο ενθουσιασμό των παικτών του, δεν είχε και πλάνο να διαχειριστεί τον πανικό που έφερε το 1-1 των φιλοξενούμενων. Τα λάθη διαδέχτηκαν το ένα το άλλο κι ως το ημίχρονο είχαμε φτάσει στο 1-3.
Η ανάπαυλα θα μπορούσε να φέρει αλλαγές και ρίσκο, αλλά όχι. Οι πρώτες δύο αλλαγές του Ρουμάνου τεχνικού ήταν προσώπων και όχι θέσεων. Ο ΠΑΟΚ συνέχισε να παίζει 4-3-3 ως το 75’, που πέρασε μέσα και δεύτερο σέντερ φορ. Αλλά η Μπενφίκα είχε ήδη καθαρίσει το ματς.
Η τεράστια ευκαιρία του «Δικέφαλου του Βορρά» για να παίξει επιτέλους σε Τσάμπιονς Λιγκ, χάθηκε. Δεν χάθηκε όμως η χρονιά. Ο βασικός στόχος παραμένει το πρωτάθλημα που λείπει εδώ και 34 χρόνια, ενώ η ευρωπαϊκή περιπέτεια θα συνεχιστεί στο Γιουρόπα Λιγκ, όπου υπάρχουν οι βάσεις για μια καλή πορεία τουλάχιστον.
Αυτοί οι στόχοι μοιάζουν εφικτοί για τον ΠΑΟΚ, βάσει της δυναμικής του. Θα πρέπει, όμως, να γίνουν πράξη και να μην μείνουν στα λόγια. Διότι τυχόν αποτυχία στο πρωτάθλημα, αυτή τη φορά δεν θα καλύπτεται ούτε από (αστείες) δικαιολογίες.
20°
