Βρεθήκαμε στην σημερινή μαθητική πορεία για το περιβάλλον στην Αθήνα, όπου εκατοντάδες μαθητές από δημόσια και ιδιωτικά σχολεία από ολόκληρη την Αττική συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για την αδράνεια της παγκόσμιας κοινότητας απέναντι στην κλιματική αλλαγή.
Σκηνοθεσία-μοντάζ βίντεο: Δημήτρης Ταμβακάκης
Η ιδέα γεννήθηκε από την 15χρονη Γκρέτα Θάνμπεργκ η οποία τον Αύγουστο του 2018 ξεκίνησε μόνη της μία καθιστική διαμαρτυρία έξω από το Σουηδικό κοινοβούλιο. Η διαμαρτυρία ξεκίνησε ως αντίδραση στην παγκόσμια κυβερνητική αδράνεια απέναντι στο επείγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Με το hashtag #FridaysforFuture το κίνημα είναι πλέον παγκόσμιο με δεκάδες χιλιάδες μαθητές να «απεργούν» από το σχολείο τους σε εβδομαδιαία βάση, σε χιλιάδες πόλεις και δεκάδες χώρες.
Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 5 συγκεντρώσεις/πορείες, σε Αθήνα (στο Σύνταγμα και στο Καλλιτεχνικό Σχολείο του Γέρακα), Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη και Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Μαζί με την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές σε τουλάχιστον 105 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο πλημμύρισαν τους δρόμους σχεδόν δύο χιλιάδων πόλεων για να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Το αίτημα των μαθητών είναι απλό: οι κυβερνήσεις ολόκληρου του κόσμου να κηρύξουν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και να επικοινωνήσουν τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής στο ευρύ κοινό. Ταυτόχρονα ζητούν να ενταχθεί η κλιματική αλλαγή ως κεντρικό θέμα σε κάθε εθνική εκπαιδευτική εγκύκλιο και να διδάσκεται κατά προτεραιότητα.
Σε κριτικές ερωτήσεις όπως «Γιατί δεν είσαι στο σχολείο; Θα έπρεπε να σπουδάζεις», οι μαθητές απαντάνε με τις δικές τους καίριες ερωτήσεις: «Γιατί να σπουδάσουμε για ένα ανύπαρκτο μέλλον;» ή «Ποιο είναι το νόημα του να σπουδάσω για χρόνια, να γίνω επιστήμονας και τελικά να παράξω έρευνες και επιστημονικά δεδομένα που θα αγνοηθούν από τους πολιτικούς;».
Την υποστήριξή τους για τις μαθητικές κινητοποιήσεις έχουν εκφράσει μεγάλες προσωπικότητες, όπως η Κριστιάνα Φιγκέρες, βασική αρχιτέκτονας της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, όπως και χιλιάδες ακαδημαϊκοί, επιστήμονες αλλά και δραστήρια πολιτικά πρόσωπα, όπως ο Τζέρεμι Κόρμπιν, επικεφαλής των Εργατικών στην Αγγλία.
Γιατί αυτές οι πορείες είναι σημαντικές σε παγκόσμιο επίπεδο:
Ο ΟΗΕ προειδοποιεί πως μας απομένουν μόνο 12 χρόνια για να μεταστρέψουμε ριζικά τις κοινωνικές και ενεργειακές μας δομές ώστε να μπούμε σε μία πορεία μηδενικών εκπομπών άνθρακα μέχρι το 2050 το αργότερο. Η κλιματική αλλαγή επηρεάζεται από και θα επηρεάσει κάθε πτυχή της ζωής μας.
Γιατί αυτές οι πορείες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την Ελλάδα:
Η κλιματική αλλαγή εντείνει τα ακραία καιρικά φαινόμενα, κάτι που σε χώρες που δεν διαθέτουν έναν λειτουργικό κυβερνητικό μηχανισμό πρόληψης και προσαρμογής, μπορεί να αποδειχθεί φονικό, όπως άλλωστε έγινε και στο Μάτι, τη Μάνδρα και την Κρήτη.
Λόγω της μεγάλης της ακτογραμμής η Ελλάδα βρίσκεται σε ευπαθή θέση απέναντι στην αυξανόμενη στάθμη του νερού. Η δυτική πλευρά της Ελλάδας αντιμετωπίζει κίνδυνο ακραίων βροχοπτώσεων (και άρα πλημμυρών), ενώ οι Κυκλάδες και η ανατολική Στερεά κινδυνεύουν από λειψυδρία, ακόμα και ερημοποίηση, όπως προειδοποιείται σε πολλά νησιά από τη Σαμοθράκη μέχρι τη Σύρο.
Η κλιματική αλλαγή ενδέχεται να επαναφέρει τροπικές ασθένειες, όπως η ελονοσία, και να δημιουργήσει περίπου 150 εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες μέχρι το 2050 – κάτι που αφορά την Ελλάδα ως κομβική χώρα για την είσοδο στην Ευρώπη. Οι κάθε είδους καταστροφικές συνέπειές της μπορούν να συρρικνώσουν την ελληνική οικονομία κατά 2% ετησίως μέχρι το 2050 (κόστος που ανέρχεται σε 701 δις). Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι η χώρα μας βασίζεται εξολοκλήρου στον τουρισμό και την πρωτογενή παραγωγή της, κάτι που οποιοδήποτε ενεργειακό ‘ατύχημα’ θα τίναζε στον αέρα με ολέθρια αποτελέσματα.
Παρά τις οικονομοτεχνικές προβλέψεις και επιστημονικές αναλύσεις, οι διαδοχικές κυβερνήσεις των μεγάλων ελληνικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και Σύριζα/ΑΝΕΛ) από το 2009 έως και σήμερα έχουν επιλέξει συνειδητά να υποστηρίξουν έναν ενεργειακό σχεδιασμό που βασίζεται κατά κύριο λόγο σε ορυκτά καύσιμα σε σημαντικό βάθος χρόνου. Μικρότερα κόμματα, όπως το Ποτάμι και το ΚΙΝΑΛ, διευκολύνουν και σήμερα ακόμα με τη στάση τους - έναν φιλοπεριβαλλοντικό soft green λόγο με αβαθή επιχειρήματα - την υιοθέτηση και υλοποίηση της συντηρητικής αυτής πολιτικής στο όνομα της «κρίσης».
Πολιτικοί αναλυτές αποκαλούν πια διεθνώς το φαινόμενο αυτής ακριβώς της περιορισμένης και περιοριστικής σκέψης και δράσης, «ο νιχιλισμός της μετριοπάθειας».
Απέναντι σε αυτή την εξαιρετικά αντιδραστική, ανόητη και εντέλει καταστροφική για το μέλλον του κόσμου στάση, οι νέοι ξεσηκώνονται ακηδεμόνευτα, διεκδικώντας έναν διαφορετικό, βιώσιμο, θαρραλέο, νέο κόσμο.
Αυτή είναι η ουσία της παιδαγωγικής και την διδάσκουν οι μικρότεροι στους μεγαλύτερους.
Μπορείτε να διαβάσετε την αναλυτική έκθεση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα εδώ.
22°
