Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος σε μια συνέντευξη στον Δημήτρη Μαστρογιαννίτη.
Είναι σκηνοθέτης, αλλά και ο ιδρυτής και εμψυχωτής του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Μπορεί το όνομα να το πήρε από τη γειτονιά που το στεγάζει, όμως εδώ κυριολεκτούμε, γιατί έφερε νέο κόσμο στο θέατρο που δεν θα έμπαινε μέσα ποτέ. Γιατί εμπιστεύτηκε νέους σκηνοθέτες και ηθοποιούς, ανέβασε (και σε σκηνοθεσία Β.Θ.) έργα διεισδυτικά που μιλούσαν για το τώρα και το αύριο της κοινωνίας.
O Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος μας είπε:
«Οι νέοι και το μέλλον, η λατρεία της νεότητας και του καινούριου μπορεί να είναι μια εύκολη κουβέντα, ένα κλισέ για όλες τις εποχές, όπως προβάλλεται από τη διαφήμιση και το λάιφ στάιλ. Αυτή η άποψη δεν με ενδιαφέρει. Το θέατρο, όπως και η ζωή, συνθέτει παρελθόν και παρόν με ζητούμενο τη ματιά στο μέλλον. Το Θέατρο του Νέου Κόσμου είναι ο χώρος που σκηνοθετώ και εγώ, ο χώρος που ανεβάζουν παραστάσεις παλιοί φίλοι, ο χώρος που δέχεται προτάσεις από νέες ανήσυχες ομάδες και άτομα και τις εντάσσει στο πρόγραμμά του βάσει κριτηρίων. Το να δίνεις βήμα στους νέους σημαίνει ουσιαστικά ότι σε αφορά το μέλλον, γιατί κάποιος που έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει τη δουλειά του τώρα, δημιουργεί τις βάσεις για να κάνει κι άλλα πράγματα αργότερα. Δεν γίνεται να πετύχουν όλες οι παραστάσεις, αλλά αυτό δεν μας πειράζει. Τουλάχιστον όμως, στο επίπεδο των προθέσεων, θέλουμε οι επιλογές μας να καλλιεργούν μια νέα αντίληψη, αισθητική και ευαισθησία».
*Αυτή την περίοδο σε σκηνοθεσία Β.Θ. παίζονται οι «Αστερισμοί» του Νικ Πέιν.
13°
