«Όλα σε θυμίζουν» (Χαρούλα Αλεξίου - Μάνος Λοΐζος, Μανώλης Ρασούλης). Ένα τραγούδι που μου θυμίζει πολλά και με συγκινεί πάντα.
«Μαργαρίτα Μαγιοπούλα» (Μίκης Θεοδωράκης - Ιάκωβος Καμπανέλλης). Μου το εμπιστεύτηκε ο Μίκης Θεοδωράκης, το τραγούδησα μόλις γύρισα από Αμερική και το λατρεύω.
«Μόνο αν τρελαθώ»(Άννα Βίσση - Μάριος Τσάγγαρης, Μυρτώ Κοντοβά). Είναι το καινούργιο τραγούδι της Άννας, που θα τρελαθώ μόνο αν δεν το ακούω. Μ’ αρέσει και με ενθουσιάζει το ρεμίξ που έκαναν οι Ιμάμ Μπαϊλντί στο «Δε θέλω πια» του Μανώλη Χιώτη.
«Απαγωγή» σε διασκευή των Μίκρο. Είναι και το πρώτο βραβείο που πήρα στο Φεστιβάλ Αθηνών με τον Μίκη Θεοδωράκη. Έχει πολύ ενδιαφέρον να ακούς ένα τόσο κλασικό τραγούδι με τόσο σύγχρονο ήχο.
Ένα από τα κλασικά λαϊκά που αγγίζει την καρδιά μου είναι η «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη.
Το «Τρένο» που τραγουδάει η Άννα Βίσση είναι ένα ζεϊμπέκικο που θαυμάζω για τη δύναμη και το πάθος του, αλλά και τον τρόπο που το ερμηνεύει η Άννα.
«Το χειροκρότημα». Ένα τραγούδι που θεωρώ ροκ και αντιπροσωπεύει όλους τους καλλιτέχνες. Σπουδαία σύνθεση της Δήμητρας Γαλάνη, συγκλονιστικός στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου, υπέροχη ερμηνεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
«Άνθρωποι μονάχοι» του Γιάννη Σπανού, σε στίχους Γιάννη Καλαμίτση.Με την αξεπέραστη φωνή της Βίκυς Μοσχολιού, φυσικά.
«Το πάτωμα». Σταμάτης Κραουνάκης και Λίνα Νικολακοπούλου. Γι’ αυτό το τραγούδι δεν έχω λόγια.
* Η Μαίρη Λίντα εμφανίζεται μαζί με την Άννα Βίσση στο Rex (Πανεπιστημίου 48, 210 3814.591, 210 3823.269)
15°
