Πριν φύγετε για διακοπές μην ξεχάσετε τα είδη πρώτης ανάγκης: επισκεφθείτε ένα βιβλιοπωλείο και πάρτε όσα περισσότερα βιβλία χωράνε στην τσάντα σας. Αλλά ακόμα κι αν δεν φεύγετε ακόμα, ένα καλό μυθιστόρημα θα σας ταξιδέψει μακριάκαι κάπου όμορφα, γιατί όπως έχει πει και ο συγγραφέας Στέφανος Λίβος «το βιβλίο είναι το φτηνότερο εισιτήριο που θα κρατήσετε ποτέ στα χέρια σας». Ένα καλό τέτοιο μυθιστόρημα είναι και το Ρόδο της Τοσκάνης, της Belinda Alexandra.
Η υπόθεση ξεκινάει όταν ένας μυστηριώδης ξένος αφήνει ένα βρέφος στις μοναχές του Σάντο Σπίριτο. Ένα μικρό ασημένιο κλειδί κρυμμένο στα σπάργανα του κοριτσιού είναι το μόνο στοιχείο για την ταυτότητά της. Η μοναδική οικογένεια που έχει γνωρίσει η Ρόζα είναι οι μοναχές που την ανέθρεψαν. Όταν γίνεται δεκαπέντε ετών, φεύγει από το μοναστήρι και πάει να εργαστεί ως γκουβερνάντα της κόρης ενός μαρκησίου και της αλλόκοτης, τρομακτικής συζύγου του. Το σπίτι τους είναι αριστοκρατικό, αλλά μια κατάρα βαραίνει πάνω του, και η Ρόζα διχάζεται ανάμεσα στην επιθυμία της να μάθει την αλήθεια και στο φόβο της για τον αντίκτυπο που αυτή η αλήθεια θα έχει στην ίδια. Στο μεταξύ, το παγερό χέρι του φασισμού τυλίγεται γύρω από την Ιταλία. Κανείς δεν είναι πια ασφαλής. Η Ρόζα θα βρεθεί αντιμέτωπη με απερίγραπτη σκληρότητα. Μοναδικά της όπλα για να επιβιώσει είναι η ευφυΐα της, η αποφασιστικότητά της... και η τόσο ιδιαίτερη ικανότητά της να αγαπά.
Πέρα όμως από το περίτεχνο συναισθηματικό του μοτίβο, το Ρόδο της Τοσκάνης πραγματεύεται και μια σειρά από έντονα κοινωνικά θέματα. Η άνοδος του φασισμού στην Ιταλία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς η αδιαφορία και ο εγωισμός μπορούν να προκαλέσουν στην ανθρωπότητα καταστροφές ανεπανόρθωτες, για τις οποίες ευθύνη δεν έχουν μόνο οι όποιοι διαφθαρμένοι ηγέτες, αλλά και ο κόσμος που δεν τους αντιμετωπίζει με κριτικό βλέμμα ή και που τους ανέχεται είτε από φόβο είτε από συμφέρον.
17°
