Στο instagram το @loukoumh είναι ο λογαριασμός που χειρίζεται η εικονογράφος Ελένη Κούμη και είναι μια πανδαισία χρωμάτων και σχεδίων. Η Ελένη ζωγραφίζει από τότε που θυμάται τον εαυτό της, μία κλίση που, όπως λέει η ίδια, της μεταδόθηκε από τον παππού της. Ωστόσο μόλις πριν τρία χρόνια η νεαρή εικονογράφος άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με τη ζωγραφική. «Μου είναι εύκολο να δοκιμάζω καινούργιες τεχνικές, πράγμα που με έκανε να σκεφτώ την Καλών Τεχνών, αλλά δεν έκανα ποτέ το βήμα γιατί είχα άλλα ενδιαφέροντα, άσχετα με την τέχνη. Έτσι, κατέληξα να σπουδάζω εγκληματολογία στην Αγγλία. Φυσικά η ζωγραφική συνεχίζει να είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής μου» αναφέρει.
Αυτοπροσδιορίζεται ως Ιntersectional Feminist/ Body positive εικονογράφος, δύο όροι που τον τελευταίο χρόνο απασχολούν τη δημόσια συζήτηση. Η ίδια εξηγεί: «Μεγάλωσα σε ένα αρκετά συντηρητικό περιβάλλον, μέχρι τα έξι μου ζούσα σε μια μικρή πόλη της Ουκρανίας με τη γιαγιά και τον παππού έχοντας υιοθετήσει τις περισσότερες οπισθοδρομικές ιδέες που κυκλοφορούσαν γύρω μου. Στην ηλικία των 16, όταν άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά με τη ζωγραφική, έψαχνα επί ώρες φωτογραφίες γυμνών ανθρώπων για να μάθω σωστά την ανατομία του ανθρώπινου σώματος. Βρήκα ένα site που είχε απέραντη συλλογή από φωτογραφίες με διάφορους σωματότυπους, καθώς και άρθρα για το body positive κίνημα».
Τι είναι ακριβώς όμως intersectional feminism; «Τα διάφορα συστήματα καταπίεσης, όπως ρατσισμός, σεξισμός, ομοφοβία, τρανσοφοβία, ableism, ageism, δεν λειτουργούν ξεχωριστά, αλλά σε συνδυασμό. Το σημαντικό είναι να ακούμε και να κατανοούμε τις εμπειρίες των μελών των διάφορων καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων, χωρίς να επιβάλλουμε τη δική μας οπτική στα προβλήματά τους» εξηγεί η Κούμη.
Σήμερα η Ελένη Κούμη εξομολογείται ότι το να δείχνει τη δουλειά της στο Instagram, την κάνει να σχεδιάζει όλο και πιο συχνά για να τροφοδοτεί τον λογαριασμό της και κατά συνέπεια τους ακόλουθούς της, που σήμερα ξεπερνούν τους 32.000.
15°
