Σώματα και αντικείμενα σε κίνηση - 8η εκδοχή

Η ομάδα Πλεύσις σε συνεργασία με το θέατρο Φούρνος διοργανώνει για 8η συνεχή χρονιά το Φεστιβάλ «ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ». Μία διοργάνωση η οποία στοχεύει στην ανάδειξη νέων δημιουργών και την παρουσίαση θεαμάτων όπου η δραματουργία τους στηρίζεται στη κίνηση των ερμηνευτών και στη σχέση που αναπτύσσουν με τα σκηνικά αντικείμενα. Φιλοξενούνται νέες παραστατικές προτάσεις από τους χώρους του χοροθεάτρου, της μιμικής, του θεάτρου αντικειμένων.

ε-ρη-ΜόΝΟ...ς. Σύλλ.-χορογρ.-ερμ. Άρτεμις Μανάκου. Μουσ.: Ludovico Einaudi, The Architects, Jozef Van Wissem, Trentemøller.

«Μια συμπιεσμένη στιγμή ...εγώ είμαι δω κι εκεί είναι το σώμα μου ...χορεύοντας σε χαρτί... Ονειρεύτηκα έναν ολόκληρο κόσμο κάτω απ' τις πατούσες μου, τον πατάω, τον χαλάω, τον τσαλακώνω έμοιαζε να ’ναι ένας κόσμος φτιαγμένος από χαρτί! Φοβήθηκα... Έβαλα μια φωνή και ξύπνησα! Υπάρχουν κάποιοι στοχασμοί,

που δεν είναι για τ' αυτιά των ανθρώπων...»

Χωρίς χάρτη. Σύλ.-χορογρ.-ερμ. Αυγουστίνα Σχολίδου, Βάσια Τσώτσου. Μουσ.: Arcade Fire, Gideon Freudmann.

Δυο κορίτσια ταξιδεύουν μαζί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας ενώ παλιά αντικείμενα τις φέρνουν αντιμέτωπες με το παρελθόν και τις αναμνήσεις τους. Ο χώρος μεταμορφωτικός των καταστάσεων λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης για μια νέα αρχή.

Α-πιθανότητες. Χορογρ.-ερμ. Χρύσα Ποσνακίδου, Άρτεμις Μανάκου. Μουσ.: Peter Sarstedt, Zack Hemsey, Flesh Quartet, Αποσπάσματα από την ταινία: Hotel Chevalier του Wes Anderson.

Ένα κάλεσμα, ένα ταξίδι...το σώμα δονείται, οι αισθήσεις ξυπνούν και η ψυχή τρέχει να συναντήσει το άγνωστο. Όνειρο ή πραγματικότητα, αλήθεια ή πλάνη και ποιος είναι εκείνος ο περίεργος τύπος στην ταράτσα που παίζει ζάρια;

Decent 2,1%. Χορογρ.-ερμ.: Αντώνης Μπέρτος (The Face of Men). Κείμ.: Μπέττυ Αγγελοπούλου.

Η ιστορία στροβιλίζεται και η τύχη να είσαι στις μπροστινές θέσεις, όταν αυτή καταγράφεται είναι μεγάλη, ωστόσο η τύχη να είσαι μέσα στην ιστορία είναι ακόμα μεγαλύτερη. Υπάρχει μία και μόνο μία στιγμή, ένα αυθεντικό σημείο στη ζωή που χτυπάει πάνω σου μόνο μια φορά και αν είσαι εκεί θα το νιώσεις βαθιά.

Η άσκηση είναι η ακόλουθη: Δέχεσαι ότι υπάρχεις εσύ στο τώρα. Μετά δέχεσαι ότι τo χτύπημα αυτό είναι για σένα, τώρα.

Στην performance έχουν χρησιμοποιηθεί graffiti του Banksy, απόσπασμα από την ταινία της Sofia Coppola «The Virgins Suicide» και αποσπάσματα από video του Oleg Kozlovski.