Ποιός φοβάται το σκοτάδι;

Τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται ιστορίες καμωμένες από φως και από σκοτάδι. Το Πελαγιώ, η Δροσούλα και το Μαριώ, όταν ήσαν μικρές, φοβούνταν το σκοτάδι. Συνήθιζαν έτσι να πλάθουν ιστορίες για να ξορκίσουν τον φόβο τους, μέχρι να έρθει το πρώτο φως της μέρας και να λαλήσει ο πετεινός. Τα χρόνια πέρασαν, τα κοριτσάκια μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά κι εγγόνια, μα το Σκιάχτρο του Σκοταδιού βρισκόταν πάντα εκεί στο τέλος της κάθε μέρας για να τρέφει την πανάρχαια μνήμη και τη φαντασία τους και να γεννά ιστορίες-ξόρκια για την πάλη ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι.

Η Μαρία Κώτη, με αφορμή τις ιστορίες των γιαγιάδων της, ζωντανεύει την Κατερίνα, την Έλλη, την Ταράρα, την Ελένη τη ζωντοχήρα, τη Μάρω, που οι ιστορίες τους σμίγουν με εγχώριους θρύλους και αφηγήσεις, τελετουργικά άσματα και όνειρα, καθώς και παραδόσεις της Μεσογείου για τη Ζωή, τον Έρωτα και το Θάνατο, και τραγουδά για το σκοτάδι και το φως τους αντλώντας από τη δεξαμενή της δημοτικής και της λαϊκής μουσικής και επιλογές από το σύνολο της δισκογραφίας της.

Στο πιάνο ο Costinho (Κωστής Ζουλιάτης)