Στην άκρη του βατήρα

Σε ένα γυμνό χώρο που μεταμορφώνεται πότε σε σπίτι, πότε σε πασαρέλα, πότε σε γιαπωνέζικο λουτρό και πότε σε ατμόσφαιρα από έργο του Μπέκετ, μια γυναίκα κολυμπά ανάμεσα στις δοξασίες της, στις αντιφάσεις της, στην αναποφαστικότητά της και στα αδιέξοδα που -κατά κύριο λόγο- η ίδια δημιουργεί στον εαυτό της.

«Με όση λογική της απομένει συλλογίζεται λάθος». Πρόκειται για μια γυναίκα η οποία στέκεται μετέωρη ανάμεσα σε επίμονα, αναπάντητα ερωτήματα και φόβους. Η κρίση της είναι καταρχάς υπαρξιακή, αλλά ταυτοχρόνως κονωνική, οικονομική, πολιτική, ηλικιακή.

Θραυσματικές σκηνές, που αρχικά φαίνονται να αναφέρονται σε διαφορετικές προσωπικότητες γυναικών, συμπληρώνουν ένα αντιφατικό και πολύμορφο παζλ μιας προσωπικότητας που βρίσκεται στο μεταίχμιο. Στην άκρη του βατήρα.

Η performer Σάνια Στριμπάκου ερμηνεύει θαρραλέα με το σώμα, με το λόγο και με το αντικείμενο, τα διάφορα πρόσωπα της εναγώνιας γυναίκας. Η μη γραμμική αφήγηση του έργου συντελείται μέσα από ανοίκειες εικόνες, όπου το αλλόκοτο αναμειγνύεται με το αντιφατικό, το αναπαραστατικό αναιρείται από το μη-ρεαλιστικό, το αυτοβιογραφικό διακόπτεται από το κοινωνικό και πολιτισμικό.

Κείμενα: Σάμιουελ Μπέκετ, Χάινερ Μύλλερ, Μαρία Γοργία, Σάνια Στριμπάκου

Το έργο περιέχει σκηνές διάδρασης με το κοινό.

Σημείωμα της ομάδας

Η ομάδα χορού Αμάλγαμα, υποστηρίζοντας την ανεπιτήδευτη κίνηση των σκηνοθετών Νούλα, Καμαράτου και Κουτσολέλου για την ίδρυση ενός πραγματικά avant garde χώρου στο κέντρο της Αθήνας, επιλέγει για τη νέα της παραγωγή το «Μπαγκλαντές». Η αισθητική του χώρου αναδεικνύει αλλά και αναδεικνύεται από την κεντρική ιδέα του έργου. Η ανάγκη μας να ξεφύγουμε -μέσα σε αυτή την οξυμένη περίοδο κρίσης- από την καθιερωμένη συνθήκη του θεάτρου, μας οδήγησε στην οδό Χαλκοκονδύλη. Σε μια πραγματικά υποβαθμισμένη περιοχή, χωρίς οικονομική αξίωση, χωρίς εισιτήριο, για να μπορούμε -σε πείσμα των καιρών- να σταθούμε πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες του κόσμου.