Ιούλιος Καίσαρ

Ιούλιος Καίσαρας. Ένας γενναιόδωρος στρατηλάτης. Ένας ποιητής πολιτικός. Περνάει τον Ρουβίκωνα. Ο κύβος ερρίφθη. Εξολοθρεύει τον Πομπήιο. Επιστρέφει στη Ρώμη. Άλλοι τον τιμούν ως θριαμβευτή. Άλλοι τον μάχονται ως μελλοντικό τύραννο.Εκείνος μετράει τις δυνάμεις του. Αρχικά αρνείται το στέμμα, και την κατάλυση της δημοκρατίας. Το πλήθος τον αποθεώνει. Η φιλοδοξία του μεγαλώνει. Ο Κάσσιος, ο Βρούτος και άλλοι πολιτικοί αποφασίζουν ν’αντιδράσουν. Δεκαπέντε Μαρτίου. Ο Καίσαρας ακούει τις φήμες ότι η Σύγκλητος θέλει να τον στέψει αυτοκράτορα. Δεν ακούει τα λόγια του μάντη, παραβλέπει τους κακούς οιωνούς. Στο Καπιτώλιο, οι συνωμότες με 23 μαχαιριές δολοφονούν τον Καίσαρα. Ο λαός βρίσκεται σε σύγχυση. Ακούει τον Βρούτο να εξηγεί τα πολιτκά κίνητρα της δολοφονίας, αλλά ακούει και τον Αντώνιο που μιλάει στην καρδιά τους. Ο απόηχος του Ιούλιου Καίσαρα συνεχίζει ν’ ακούγεται δυνατά μέσα στη μάχη του εμφύλιου πολέμου που ξεσπά.

Πώς αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος ενός ιστορικού μύθου ή μιας μεγάλης προσωπικότητας, σήμερα; Πώς ο ζήλος για την υπεράσπιση της δημοκρατίας μπορεί να οδηγήσει σε εμφυλίους και τυραννίες; Πώς τα ποτάμια ξεφεύγουν με μεγαλύτερη ορμή, όταν τους θέτεις φράγματα αψηφώντας τον χείμαρρο που πάντα καταφτάνει; Είναι ο λαός πάντοτε ο ευκολόπιστος και ο προδομένος, αυτός που αγαπά τη δημαγωγία και ενδίδει στον ηγεμόνα; Ή στο τέλος η Ιστορία είναι δυνατότερη από μας και εμείς πηγαίνουμε απλώς με τη ζωή, για να αποφύγουμε τον βαθύ διχασμό;