«Ο μπέμπης» της Βίλης Σωτηροπούλου στο Θέατρο Αλκμήνη

Η πορεία ενός μπέμπη που από τα πρώτα του βήματα βαδίζει στο πιο δύσβατο μονοπάτι. Αυτό το «αδέσποτο μικρό», που λατρεύει την αδερφή του και τη λέει μαμά, απομακρύνεται από την δυσλειτουργική οικογένεια του με εισαγγελική εντολή, μαζί με τα αδέρφια του. Μπροστά στα μάτια του σκιτσάρεται ο κόσμος των μεγάλων και μέσα του χαράσσονται ρωγμές. Η διαδρομή του περνάει από νοσοκομεία, ιδρύματα, υποψήφιους ανάδοχους. Υιοθετείται και  καλείται να σβήσει μνήμες. Υπακούει.

(Στο πρώτο μέρος ακούμε την ιστορία από τον ίδιο τον ‘’μπέμπη’’ και από τα πρόσωπα που περνούν από την μνήμη του)

29 χρόνια μετά. Ένας νεαρός υπαστυνόμος αναλαμβάνει την έρευνα μιας απόπειρας δολοφονίας εναντίον πρώην διευθυντή Ιδρύματος. Μια νύχτα θα βρεθεί κλειδωμένος στην αποθήκη ενός κλειστού από χρόνια ιδρύματος μαζί με την αδερφή των παιδιών. Οι σκιές του παρελθόντος , τα βαθιά τραύματα , οι αλήθειες, τα ψέματα και τα παιχνίδια της μοίρας, φωτίζονται μέσα στη σκοτεινή αποθήκη…

«Ο μπέμπης» είναι ένα έργο για τα παιδιά ενός κατώτερου θεού που από το ξεκίνημά τους έρχονται αντιμέτωπα με το πιο ζόρικο πρόσωπο της ζωής. Είναι η φωνή κάθε ''μπέμπη'' που πρέπει να ακουστεί.

Οι δύσκολοι αποχωρισμοί, το τραύμα, η κακοποίηση, η αναδοχή, η υιοθεσία, η μνήμη και η  θεραπεία, η αντοχή και η επιβίωση.

Μια περιπέτεια για τους ενήλικες που θα αναγκαστούν να κοιτάξουν πίσω για να μπορέσουν να κάνουν βήματα μπροστά. Μια ιστορία που αναρωτιέται κανείς αν πραγματικά υπάρχουν συμπτώσεις ή αν οι συνδέσεις των ανθρώπων είναι η μόνη πραγματικότητα..

Μια παράσταση για την ευθύνη όλων, για τα μεγάλα λάθη και των καλών ανθρώπων αλλά και για την ελπίδα που ξεφυτρώνει σ’ ένα χάδι κι ένα τραγούδι μιας άγνωστης βρεφονηπιοκόμου.

Ο μπέμπης έχει έρθει για να μιλήσει με τις σκέψεις του μωρού και με τη φωνή του ενήλικα.