Κεκλεισμένων των θυρών

Οι τρεις βασικοί χαρακτήρες του έργου συναντιούνται μετά θάνατον, άγνωστοι μεταξύ τους, εγκλωβισμένοι σε έναν χώρο απροσδιόριστο, κατά τα άλλα οικείο, για να αναμετρηθούν με το παρελθόν τους, να ομολογήσουν πως έχουν υπάρξει θύτες και θύματα την ίδια στιγμή, και τελικά να διαπιστώσουν πως θα είναι έρμαια της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης εις το διηνεκές.

Με αυτόν το τρόπο ο Σαρτρ επιθυμεί να φέρει στο φως το θέμα των προσωπικών επιλογών και τη χάραξη μιας ηθικής που συμφωνεί με αυτές, όσο ο άνθρωπος ζει και έχει τη δυνατότητα να πλάθει την πραγματικότητά του. Θίγει το θέμα του "καθωσπρεπισμού" και της υποκρισίας, αλλά συγχρόνως και τις επιπτώσεις που προκαλεί η αλήθεια. Ανοίγει επί σκηνής έναν διάλογο αντικρουόμενων θέσεων που οδηγεί τους χαρακτήρες του έργου σε "αδιέξοδο", προσκαλώντας έτσι τους θεατές να πάρουν θέση σε σχέση με τα "αδιέξοδα" της δικής τους ζωής κάνοντας τις επιλογές τους πράξη στο παρόν.

Λοιπόν; Ποια είναι η δική σας «κόλαση» σε αυτή τη ζωή και τι θα κάνατε για να διεκδικήσετε τον δικό σας επί γης «παράδεισο»;